Het is lelijk mis, bij
ons thuis: we zijn allebei behoorlijk ziek. Hoesten, niezen, neus compleet
verstopt, hoofdpijn, keelpijn, lamlendig en futloos. En koortsig. Vooral mijn
vrouw had enkele dagen na elkaar nogal wat koorts. Een “virale infectie”, zeker? Maar zolang het gaat om een naamloos virus
is er niets aan de hand. Het is pas als dat virus een naam krijgt, dat het
gevaarlijk wordt.
Toen de koorts bij mijn
vrouw na een paar koortsvrije dagen toch weer kwam opzetten, en ik zelf ook
koorts kreeg en we zowat de longen uit ons lijf begonnen te hoesten, zijn we
toch naar de dokter gestapt. Omdat we Covid-symptomen
vertoonden, mochten we niet in de wachtzaal gaan zitten. We moesten in een
achteraf zaaltje gaan wachten. Zo zijn de corona-regels nu eenmaal. Na een half
uur kwam de dokter opdagen. En hij heeft bij ons beiden een PCR-test
uitgevoerd. We zijn allebei al twee keer ingeënt, en dus “volledig beschermd”, maar ja… Je weet maar nooit. Honderd procent
bescherming bestaat niet. En met die Delta-variant!
Grappig toch wel: na
anderhalf jaar corona-crisis waren wij nog niet één keer getest of mogelijk
besmet geweest. En nu, nu we allebei volledig beschermd zijn en alléén nog de
niet-gevaccineerden ziek worden, moesten we ons laten testen omdat we symptomen
vertoonden…
Resultaat van de
PCR-test: negatief. Voor allebei. Oef! Anders zouden de besmettingscijfers voor
die dag nog twee eenheden hoger gelegen hebben dan nu, en zou de corona-paniek
nog wat harder gestegen zijn. Dat hebben wij vermeden, zie! We zijn er niet
minder ziek om, wel integendeel. Maar we hebben géén Covid. En dát telt. Alléén
Covid-zieken tellen. Dat is al anderhalf jaar zo. Over de andere zieken wordt
niet gesproken. Die zijn er trouwens niet. Weet u nog? Behalve Corona is er in
ons land geen circulatie van virussen. Volgens onze virologen. Kleine
inschattingsfout, duidelijk: wij waren wél door een virus besmet. Een virus
waartegen we niet ingeënt zijn, en dat ons dus wél ziek kan maken.
Maar het is een naamloos
virus, en dus niet van tel. Zo werkt dat nu eenmaal in een goede
publiciteitscampagne: je moet je product een “catchy” naam geven, anders slaat dat niet aan. En je moet je
product voortdurend onder de aandacht houden van de mensen, je moet zorgen dat
er over gepraat wordt. Bij het corona-virus, het “SARS-CoV-2” virus, is dat
bijzonder goed gelukt. Het is in de voorbije achttien maanden nooit uit de
aandacht geweest, inclusief dagelijkse cijfers en updates. Over het virus dat bronchitis veroorzaakt: geen woord, geen
cijfers. Het virus heeft zelfs geen naam gekregen. Je moet het maar eens
opzoeken op het internet: “Acute
bronchitis wordt veroorzaakt door een
virus of een bacterie.” Als het geen naam heeft, dan zal het niet
belangrijk zijn, zeker?
“Ja maar!” hoor ik u al zeggen, “Covid-19
is wel een heel ernstige ziekte, hee. Je hebt toch ook die beelden gezien van
die mensen in de ziekenhuizen, met hun kapotte longen.” Ja, die heb ik
gezien. Maar er zijn evengoed mensen bij wie een bronchitis evolueert naar een
bacteriële longontsteking. En een longontsteking na besmetting door het
naamloze virus van bronchitis, is even gevaarlijk en even ernstig als een
longontsteking na besmetting met het ‘SARS-CoV-2”
virus. Alléén heb ik daar nog geen schrijnende beelden van gezien. Wij mochten alvast
een antibioticakuur starten. In de hoop uit het ziekenhuis weg te blijven.
“Ja maar!” hoor ik u al zeggen, “Covid-19
heeft een hoop andere neveneffecten waar je nog maanden, of misschien zelfs nog
jaren, nadien last van blijft hebben.” Ja, dat is waar. Maar wat dan te
denken van de mensen die in behandeling zijn, of geweest zijn, voor één of
ander vorm van kanker? Ook bij kankerpatiënten zijn de gevolgen nog maanden en
jaren later pijnlijk merkbaar. Of soms, dikwijls, zelfs onherstelbaar. En een
kankerpatiënt is nooit écht “genezen”,
want de tumor kan om het even wanneer de kop weer opsteken. Maar over de
kankerpatiënten zijn er géén dagelijkse cijfers, géén dagelijkse updates, géén
wetenschappers die ons in het nieuws komen vertellen hoe ernstig en precair de
toestand wel is.
Nee, wij hebben geen
Covid. We hebben alléén een bronchitis en een beginnende longontsteking. De
gevolgen zijn voor ons precies dezelfde, we voelen ons evengoed ziek en lamlendig.
Maar wij hebben in elk geval “de cijfers”
niet omhoog gejaagd. En dát is wat telt, niet?
Reacties
Een reactie posten