Groene Dogma's

(Op speciaal verzoek overgenomen uit bloggen.be)

“De kernuitstap veegt tien jaar klimaatbeleid in één klap weg!”

Nee, dat is géén gefrustreerde uitspraak van een nucleaire lobbyist, het is de conclusie van een ernstige en gefundeerde studie van het Planbureau. Het gaat dan vooral over onze CO2-uitstoot: kerncentrales stoten zo goed als géén CO2 uit, en als die door iets anders (gascentrales, dus) moeten vervangen worden, dan verhoogt onze CO2-uitstoot drastisch. Ik heb dat eerder al eens aangehaald (zie mijn blog van 20/11/2020), en het Planbureau heeft dat nu zwart op wit bevestigd.

De huidige Groene minister van Energie, Tinne Van der Straeten, ontkent dat. Uiteraard. Ze beweert dat het beleid van deze regering het probleem van de hogere uitstoot al heeft opgelost. Maar het beleid van de huidige regering, dat houdt precies in dat het verlies van energieproductie door de kerncentrales zal opgevangen worden door windmolens… en gascentrales. Waarbij de minister vergeet dat blijkbaar niemand een stel windmolens in zijn achtertuin wil hebben, en dat aanvragen voor nieuwe windmolenparken op het vasteland steevast door de “getroffen” gemeentes afgewezen worden. Los daarvan: windmolens zijn voorlopig nog altijd niet rendabel, en gascentrales al helemaal niet. Die moeten dus gesubsidieerd worden. En aangezien we de toegelaten normen voor CO2 na de sluiting van de kerncentrales ferm zullen overschrijden, zullen we ofwel boetes moeten betalen, ofwel “emissierechten” moeten kopen. (Dat komt erop neer dat landen die minder CO2 produceren dan toegelaten, een deel van ons “overschot” willen overnemen. Tegen betaling uiteraard.)

Hoe je het ook draait of keert: er zal véél geld nodig zijn om de effecten van de kernuitstap te compenseren. En aangezien het uitgesloten is dat de belastingen zouden verhogen (afgezien dan van enkele “uitzonderingen”, zoals een CO2-taks of BTW stijgingen of accijnzen op brandstof), zal dat geld van onze energie-factuur moeten komen. De dure eden die eerder gezworen werden (dat de kernuitstap géén negatieve impact zou hebben op onze energierekening), zijn ondertussen al weer al lang vergeten. Zoals alle beloftes en voornemens, eigenlijk.

Maar onze overheden zijn erg creatief in het bedenken van verdoken trucjes om ons toch meer te doen betalen. Ze zijn ook bijzonder laf, eigenlijk, want ze laten de energieregulatoren (VREG, CREG) de kastanjes uit het vuur halen. De energieregulatoren die als taak hadden om de consument te beschermen tegen de almacht van de energieleveranciers, zijn verworden tot bedenkers van allerlei foefjes om ons méér te doen betalen. Ik vermoed trouwens dat je een pokerkampioen moet zijn om lid te worden van de VREG, want ze verkondigen keer op keer met een bewonderenswaardige pokerface dat hun maatregelen goed zijn voor ons, en dat we er bij zullen winnen.

Hun eerste verzinsel was de “digitale meter”: die zou ons helpen om energie te besparen, en dus om onze factuur te verlagen. En voor mensen met zonnepanelen zou die meter bij een redelijke “zelfconsumptie” al een winst opleveren. Ondertussen weten we al dat dit een fabeltje is, en dat iemand met zonnepanelen nooit beter af zal zijn door die digitale meter. Tenzij je een (peperdure) thuisbatterij zou installeren.

Brute pech: de Vlaamse regering heeft bedongen dat mensen met zonnepanelen tot vijf jaar uitstel kunnen krijgen voor die digitale meter. Zodat maar één op de vier gezinnen met zonnepanelen de pineut geweest is. Dat is uiteraard véél te weinig om de beoogde meerinkomsten te vergaren. Vandaar een volgend trucje: de verlaagde distributiekosten voor exclusief nachtverbruik worden afgeschaft. De kost voor de elektriciteit die je ’s nachts verbruikt, op een aparte teller, zal dus drastisch verhogen. Dat is vooral erg pijnlijk voor mensen die elektrisch verwarmen, via accumulatieverwarming: de rekening voor de verwarming zal minstens met de helft stijgen.

Maar ook dat zal nog niet volstaan, want de mensen met accumulatieverwarming, dat is een minderheid. Dat zijn de naïevelingen die rond de jaren negentig een huis gebouwd hebben, en toen meegegaan zijn in de aanmoedigingen om te verwarmen met “propere”, en goedkope, elektriciteit. En dus moest de VREG/CREG nog iets méér creativiteit aan de dag leggen. Dat is het principe van het “capaciteitstarief” geworden. Dat zit zó ingewikkeld in mekaar, dat geen mens het nog kan volgen of achteraf zou kunnen controleren. Dus dat is werkelijk de allermooiste vondst tot nu toe. Het komt erop neer dat Fluvius per kwartier zal registreren hoe zwaar je het net belast (hetzij door te verbruiken, hetzij door te produceren), en dan wordt voor elke maand het kwartier met het hoogste verbruik bijgehouden. Van die “piek-verbruiken” wordt dan over 12 maanden het gemiddelde gemaakt, en dat is je gemiddelde piekverbruik: “Het capaciteitstarief wordt aangerekend op basis van de ‘gemiddelde maandpiek’ (kW). Deze gemiddelde maandpiek wordt maandelijks berekend als het gemiddelde van uw 12 laatste ‘maandpieken’. De maandpiek is het hoogste kwartiervermogen (ofwel ‘piekvermogen’) dat u in een maand hebt gebruikt.”

En dát zal je distributietarief en netwerkkosten bepalen. Het maakt dus niet uit hoeveel je over een hele maand verbruikt hebt. Wat telt is wat je hoogste verbruik geweest is. Stel dat je de hele dag werkt, en ’s avonds na het werk de wasmachine op zet en de droogkast, en tegelijk ook je eten kookt en daarna de vaatwasser moet laten draaien, dan ben je zwaar de klos. Ook al heb je voor de rest van de dag niets verbruikt. Of stel dat je zonnepanelen hebt, en de zon schittert een hele dag aan de hemel, terwijl je op het werk bent en dus geen verbruik hebt thuis: ook dan zal dit je duur te staan komen, want je zal een heel hoge belasting gehad hebben door de zonne-energie, en dus een heel hoog “piekverbruik”.

Fluvius heeft hierbij trouwens nog een extraatje ingebouwd voor de mensen die het niet breed hebben. En ook voor mensen met zonnepanelen en een terugdraaiende teller. Mensen dus die héél erg zuinig proberen te zijn met hun elektriciteitsverbruik, of mensen die door hun zonnepanelen netto een nul-verbruik hebben. Fluvius gaat namelijk voor het bepalen van het capaciteitstarief uit van een “fictief” minimum piek-verbruik van 2,5 kW, zélfs al zou je dat in realiteit nooit bereikt hebben.

Het grappige is dat de heren en dames van de VREG ook nu weer met een onbewogen pokerface vertellen dat we dankzij dat “capaciteitstarief” minder zullen betalen als we verstandig elektriciteit verbruiken: “Volgens onze voorlopige simulaties zal ruim 60% van de gezinnen zijn distributienettarieven in 2022 zien dalen of met maximaal 10% zien toenemen ten opzichte van 2020.” En ook nu weer wéét iedereen al dat dit een leugen is, net zoals bij de digitale meter.

De bedoeling van dit alles is, volgens de energieregulatoren, om ons ertoe aan te zetten ons verbruik meer te spreiden over een hele dag. (Alsof dat voor iedereen zomaar zou kunnen.) Want ons elektriciteitsnet wordt nu al erg/te zwaar belast. En dan lees ik tegelijk dat Brussel vanaf 2035 alléén nog elektrische auto’s zal toelaten. Op initiatief van, wat had u gedacht, de Groene bestuursleden in het Brussels Gewest. Als de andere steden volgen, dan zullen we vanaf 2035 allemaal elektrisch rijden. (Met elektriciteit van vervuilende gascentrales… Maar dat is een detail.) Wat zal betekenen dat we ons elektriciteitsnet nog véél zwaarder zullen belasten. Waar is dan de beoogde minder zware belasting van ons net naartoe?

Het betekent trouwens ook dat we met z’n allen een heel hoog piekverbruik zullen hebben op het moment dat we de batterij van onze auto moeten opladen. Waardoor ons “capaciteitstarief” de hoogte zal in schieten.

Om een lang verhaal kort te maken: de Groene fixatie op de kernuitstap en op de elektrische auto’s, zal gigantisch veel geld kosten, en wij zullen dat betalen. Met dank overigens aan de creatieve ideeën van de energieregulatoren.

Ik vrees dat we voortaan allemaal lelijk zullen verschieten als we onze elektriciteitsafrekening zullen ontvangen…