Bedreigd Koraal

Het is een klassiek fenomeen, een menselijke reactie: we zijn allemaal heel erg begaan met het “hogere goed”, maar dat moet wel wijken als het eigenbelang in gevaar komt. En als puntje bij paaltje komt, zijn we allemaal bereid om de waarheid lichtjes “om te buigen” als dat nodig is. Om onszelf te beschermen. Of gewoon omdat dat ons beter uit komt.

Zo ook de Australische regering. Die is heel erg begaan met het wereldberoemde “Great Barrier Reef”. Vooral dan omdat het jaarlijks miljoenen toeristen lokt. Maar als er aan de alarmbel getrokken wordt omdat het met het koraal de slechte kant op gaat, gaan ze in Australië opeens op de rem staan.

Er zijn nochtans al veel langer wetenschappelijke aanwijzingen dat het helemaal niet goed gaat met het grootste koraalrif ter wereld. Veel stukken koraal lijken hun prachtige kleuren te verliezen, wat erop wijst dat het afsterft. De oorzaken zijn ondertussen ook al langer bekend: de opwarming van het oceaanwater, in de eerste plaats. Maar er wordt ook enorm veel schade aangericht door de massa’s toeristen die het wereldwonder komen bewonderen en het rif (al dan niet opzettelijk) beschadigen. En er is de illegale visserij, en er zijn de pesticiden van de landbouw die in de oceaan terecht komen.

Een eerdere studie van de Unesco heeft aangetoond dat de Australische regering niet voldoende inspanningen levert om het rif te beschermen. Men had daarom de aanbeveling gedaan om het Groot Barrièrerif toe te voegen aan de lijst van “bedreigd werelderfgoed”. Maar de Australiërs voelden zich zwaar op de tenen getrapt, en hebben die aanbeveling heftig betwist. Volgens Australië was de commissie bevooroordeeld. De commissie werd namelijk geleid door een Chinese voorzitter, en China heeft, volgens de Australiërs, nog een eitje met Australië te pellen omdat dat land openlijk twijfelt aan de Chinese versie van het begin van de Covid-pandemie. Of hoe alles met alles verbonden wordt. Tot in het belachelijke toe. Het lijken wel kleuters…

De ware reden is natuurlijk het enorme economisch belang van het Groot Barrièrerif: het brengt jaarlijks ongeveer 4 miljard euro aan toerisme-inkomsten binnen, en die zouden wegvallen als het rif het statuut “bedreigd erfgoed” zou krijgen. Want dan moeten de toeristen er weg blijven. Het spreekt vanzelf dat Australië die 4 miljard inkomsten niet zomaar wil laten schieten. Hoe zouden we zelf zijn?

Voorlopig komt die aanbeveling er dus niet, en mag Australië proberen het probleem op z’n eentje op te lossen.

Het goede nieuws is dat het rif blijkbaar nog altijd kan herstellen. Nu nog. Als het oceaanwater weer zou afkoelen, dan is (gedeeltelijk) herstel nog mogelijk. Al zou dat minstens 10 tot 15 jaar duren. Helaas ziet het er niet naar uit dat die afkoeling er snel komt. Wel integendeel. En al zeker niet als de Australische regering koppig weigert om het probleem als zodanig te erkennen. Waardoor de internationale samenwerking die nog iets had kunnen redden, er ook niet komt.

Misschien kunnen we ons toch beter allemaal nog snel naar Australië haasten als we nog een kans willen maken om dit wereldwonder te aanschouwen? In de voorbije 25 jaar is al zowat de helft verloren gegaan. Het lijkt er dus op dat er, als het zo verder gaat, binnen 25 jaar geen koraalrif meer zal zijn om te bewonderen. En het volledige ecosysteem dat met het koraal verbonden is, zijn we dan ook grotendeels kwijt.

Maar Australië heeft zich in elk geval niet laten beschuldigen door die valse Chinezen!