The Never Ending Story

Het is een heel mooie film, vind ik: “The Never Ending Story”. Een soort sprookje. Héél spannend en heel ontroerend ook.

Maar het “Corona-verhaal” lijkt ondertussen ook een “never ending story” te worden. Ondanks de vele optimistische boodschappen van de politici én van de experten. We zouden tegen het einde van de zomer het virus “verslagen” hebben. Zeker weten! We zouden stilaan het “oude normaal” weer kunnen omarmen. In elk geval vanaf september. Of toch zéker tegen het einde van het jaar. Of alleszins tegen volgende lente.

Helaas: we hebben “het virus” niet verslagen. Toch niet als je de aanhoudende stroom aan onrustwekkende berichten hoort. Waarbij de vraag zich op dringt die ik méér dan een jaar geleden, bijvoorbeeld in mijn blog op 28 februari 2020, al gesteld heb: “Hoe erg is dit allemaal écht?” Is/was de situatie écht zo dramatisch als ze door de media voorgesteld wordt? Is/was de aanhoudende en alarmerende media-aandacht inderdaad terecht? Of zijn we de hele tijd bij de neus genomen? Met een bedoeling waar ik nog altijd het raden naar heb.

Feit is dat de farma-bedrijven van de hele heisa geprofiteerd hebben dat het niet fatsoenlijk meer is. Onlangs zijn trouwens de prijzen van de meest gebruikte vaccins (van Pfizer en van Moderna) drastisch verhoogd, wegens de grote vraag. De farma-reuzen die een succesvol vaccin op de markt hebben, mochten het voorbije jaar, in 2020, gigantische winsten noteren. En dat zal in 2021 nóg meer het geval zijn. Maar of dát dan van bij het begin “de bedoeling” zou geweest zijn? Ik weet het niet. Ik denk het eigenlijk niet. Zó gewetenloos zullen die wel niet zijn, toch? Al valt het toch wel op dat van alle kanten gepusht wordt om nóg meer mensen in te enten, ook mensen voor wie dat oorspronkelijk totaal niet nodig geacht werd. En dat die fameuze “derde prik” in veel landen al voorzien wordt. Dat geeft stilaan toch de indruk dat we in een fase gekomen zijn waarbij er alléén nog gevaccineerd wordt met als bedoeling zo veel mogelijk vaccins te prikken. Lees: “Te verkopen”.

Of was het van meet af aan de bedoeling om ons allemaal een soort “digitale tracker” aan te smeren? Sinds het begin van de crisis is de hele samenleving geëvolueerd naar een “digitale samenleving”. Alles moet nu digitaal, zodat er een onuitwisbaar spoor overblijft van zowat alles wat we doen. Met de uitvinding van het “corona-paspoort” hebben we allemaal eigenlijk een soort “enkelband” gekregen. We gaan nergens meer naartoe zonder dat ons “certificaat” gescand wordt. Als we op reis willen, als we op restaurant willen of naar de cinema of de fitness, als we naar een concert willen, …

Dat “certificaat” is er zogezegd om ons te beschermen tegen het virus. Maar het argument om niet-gevaccineerden, die geen “certificaat” kunnen voorleggen, de toegang te weigeren tot het kantoor of tot de school of tot het uitoefenen van hun beroep, slaat nergens meer op. Dat argument zegt immers dat zij, de “niet gevaccineerden”, een gevaar vormen voor de medemens, omdat zij het virus zouden kunnen meebrengen en doorgeven. Maar als blijkt dat ook wie gevaccineerd is, drager én verspreider kan zijn, dan klopt dat argument niet. En dan spreken we over een vorm van “discriminatie”.

We zitten dus met die “corona-pas” opgezadeld. Vermoedelijk voor altijd! Altijd moet ons “paspoort” gescand worden. “Big brother” is nog nooit zó angstwekkend reëel geweest. Maar ik weet niet of dat van bij het begin ook “de bedoeling” was? Misschien is dit gewoon een “toevallig” neveneffect, een onverwachte “bonus” voor onze regeringen? Ik weet het niet.

Wat ik wél weet, is dat de voordelen van de intensieve vaccinatiecampagne alsmaar twijfelachtiger worden. En de motivatie om die vaccinaties te blijven pushen wordt alsmaar waziger.

Voor wie het misschien al vergeten was: de bedoeling van de vaccinatiecampagne was er in de eerste plaats op gericht om de kwetsbare mensen te beschermen en op die manier de druk op ons gezondheidssysteem te verlichten. De kwetsbare mensen zijn ondertussen al lang allemaal ingeënt en “volledig beschermd”, hier in België. Maar toch blijft men maar pushen om nóg meer mensen te vaccineren. Waarom? Wat is de zin daarvan? De omzet van de farma-bedrijven nog wat méér stimuleren? In elk geval niet meer om de samenleving te beschermen. Want al wie moet en wil beschermd worden, die is al beschermd. Of toch niet? Want onlangs zijn in een woonzorgcentrum in Zaventem onverwachts veel oudjes tóch gestorven. Door corona. Althans, dat beweert men. Een nieuwe variant uit Columbia: de “Lambda-variant”, vermoedelijk. (Of een andere Griekse letter…) Hoewel iedereen in het woonzorgcentrum “volledig beschermd” was. Als dat klopt, dan is die “bescherming” door vaccinatie alweer een beetje twijfelachtiger, en is het nut van de vaccinatiecampagne alweer een beetje onzekerder. We zien trouwens in het algemeen de cijfers van zowel de besmettingen als van de ziekenhuisopnames, én van het aantal sterfgevallen weer stijgen. Ondanks de toename van de vaccinatiegraad. Dat heeft toch wel te denken, niet?

De vraag begint zich trouwens meer en meer op te dringen of we met die intensieve vaccinaties niet het omgekeerde bereiken van wat de bedoeling was. Zeker nu blijkt dat ook wie gevaccineerd is, evengoed besmet kan raken, in elk geval door de “Delta-variant”, en evengoed (of zelfs nog erger) besmettelijk blijft. Wat we in feite bereikt hebben door die massale vaccinaties, is dat meer en meer mensen met “het virus” rondlopen zonder het zélf te beseffen. (Want dankzij het vaccin hebben ze geen symptomen.) Zodat “het virus” zich véél gemakkelijker en sneller kan verspreiden dan ooit zonder vaccinatie zou mogelijk geweest zijn. En we weten dat een ruime en blijvende verspreiding van “het virus” ook impliceert dat het gemakkelijker en veelvuldiger zal kunnen muteren. Wat we dus met die vaccinatiecampagne bereikt hebben, is dat de kans op nieuwe mutaties, nieuwe “varianten”, véél groter wordt.

Tot we op een dag misschien geconfronteerd zullen worden met een “variant” waar geen vaccin meer tegen opgewassen is, een “resistente” variant. En dan is het helemaal “boeken toe”. Het zou dus best wel eens kunnen dat we onszelf de ondergang tegemoet aan het vaccineren zijn.