Buzz-Bingo

Ik ben begonnen aan de laatste dagen van mijn “actief” leven. Zo zegt men dat in elk geval. Blijkbaar is iemand die niet meer (officieel) werkt, niet meer “actief”.

Om mijn (toekomstige ex) collega’s een hart onder de riem te steken, heb ik hieronder een kort (weliswaar verzonnen) “verhaal” neergeschreven. Het is vooral bedoeld om iedereen goeie moed in te spreken die vergaderingen voor de boeg heeft met communicatie- of marketing- of “user experience”-specialisten. Specialisten in het gebruik van “buzz-words”, dus. “Buzzwoorden” of buzz-zinnen (zoals “user experience”) zijn modewoorden die niet echt iets betekenen, maar die wel erg geleerd klinken en de indruk wekken dat men heel goed op de hoogte zou zijn en weet waarover men spreekt.

In grote ondernemingen heb je aan de ene kant de “denkers”, diegenen die een riant salaris ontvangen, en anderzijds de “uitvoerders”, diegenen die net iets minder verdienen. Maar in tegenstelling tot wat men zou verwachten zijn het niet die duurbetaalde (veelal speciaal ingehuurde) “denkers” die een onderneming doen draaien en die ervoor zorgen dat er winst kan gemaakt worden. Het is het “voetvolk” dat het moet waarmaken. Het zijn de “uitvoerders” die de onderneming draaiende houden.

Die “denkers”, die verdoen eigenlijk voor het grootste deel van de dag hun tijd (en die van anderen) met “meetings”. Ellenlange en nutteloze vergaderingen. Slaapverwekkende vergaderingen. Talloze vergaderingen.

Ik kan het weten, want ik heb het genoegen gehad om ook af en toe in zo’n vergadering te mogen mee zitten. En dan waren mijn voornaamste doelstellingen vooral: me niet al te veel te ergeren aan de eeuwigdurende “zweverige” discussies, aan het onophoudelijk gebazel, aan het gebrek aan rechtlijnigheid. En ook: om wakker te blijven, of toch min of meer.

Daarom had ik besloten, en een gelijkgestemde collega met mij, om bij de eerstvolgende “meeting” een spelletje “buzz-bingo” te spelen. Buzz-bingo is hetzelfde als de klassieke bingo, maar dan met “buzzwoorden” in plaats van met getallen.

Ik was dus op de volgende meeting present met mijn kaartje met 5x5 buzzwoorden, en mijn gefrustreerde collega ook. De bedoeling van Buzz-Bingo is om zo vlug mogelijk een rij of kolom of een diagonaal van 5 buzzwoorden te kunnen afstrepen, zodra die in de meeting zouden vallen.

Ik had zowat onmiddellijk prijs. Al bij de introductie. 

“We moeten onze core competenties leveragen.” 

En daarna liep de score een beetje gelijkgaand op. Mijn medespeler had na vijf minuten al twee woorden aangevinkt, en ook mijn tweede bingo-woord kwam al snel daarna. 

“We moeten een heel sterk commitment voor kwaliteit uitstralen.”

En deze had ik ook op mijn bingo-blaadje staan:

“We zullen zeker added value krijgen door een proactieve synergie.”

Al na een half uur had ik vijf woorden naast elkaar kunnen afstrepen. Met dank aan deze veelzeggende zinnen:

“We moeten hierbij zeker outside the box denken.”

“Het is belangrijk om dit verder uit te werken in co-creation.” 

“We moeten er ook over waken dat onze brand identity goed in de verf gezet wordt.”

“Het is cruciaal dat we durven inzetten op disruptieve innovatie.”

“Het is vooral belangrijk dat onze content strategie gericht is op het activeren van de client-focus.”

Ik heb gewonnen in het bingo-spel, zij het nipt. Maar toen de vergadering op z’n einde liep, had ik eigenlijk geen enkel idee wat er nu precies was besproken, en nog veel minder of er iets beslist was. Gelukkig voor mij bleek ik niet veel gemist te hebben, want de conclusie was dat er de volgende week een “brainstorming” zou georganiseerd worden met de “key persons” om te bepalen wat de meest inspirationele “teasers” en “activators” zouden zijn.

Ik kon al uitkijken naar de volgende bingo-tweestrijd.

Voor mij is het tijdperk van Buzz-Bingo nu afgelopen, maar ik wens er mijn toekomstige ex-collega’s nog heel veel plezier mee!