Mannen met Baarden

Hebt u ook die foto gezien van de Taliban woordvoerders op de luchthaven van Kaboel, nadat de Amerikanen allemaal vertrokken waren? Een stel weldoorvoede oudere mannen met baarden. Dat is het beeld dat ik nu heb over de Taliban-leiders: ietwat oudere, maar vooral weldoorvoede, mannen net een baard. Verschillende hulporganisaties hebben al alarm geslagen omtrent de rampzalige voedselsituatie in Afghanistan. Het land is compleet bankroet, en een groot deel van de bevolking leeft in armoede en ontbering: “40 procent van de oogst zou mislukt zijn en de helft van de bevolking dreigt volgens de Verenigde Naties in voedselonzekerheid te komen.” Dat is aan die Taliban-leiders in elk geval niet te merken. Wat mij laat vermoeden dat de Taliban-machthebbers niet anders zijn dan alle andere machthebbers in de wereld: ze zorgen in de allereerste plaats voor zichzelf.

De hele wereld kijkt met ingehouden adem toe hoe het nu verder zal gaan in Afghanistan. Vooral dan gezien de extremistische reputatie van de Taliban en hun conservatieve, radicale interpretatie van de Sharia, het geheel van Islamitische wetten. Er wordt vooral gevreesd voor de positie van de vrouw: in de voorbije jaren, toen de Taliban “verslagen” waren, is er in Afghanistan veel veranderd voor de vrouwen. Ze kregen meer vrijheden en meer mogelijkheden, ze konden studeren en gaan werken, ze konden zich “Westers” kleden en zich vrij in het openbaar bewegen. Dat is vermoedelijk allemaal weer voorbij. Maar hierbij wordt vergeten dat dit eigenlijk alléén van toepassing was op de vrouwen uit de gegoede middenklasse, in de grote steden. De vrouwen uit de arme lagen van de bevolking, en meer algemeen: de vrouwen op het platteland, die hadden die privileges (nog) niet verworven. Ze lagen/liggen er ook niet wakker van: ze waren in de eerste plaats bezig met de strijd om te overleven. Net zoals alle arme vrouwen overal ter wereld. Onderwijs, en betaald werk en respect is een voorrecht voor wie niet elke ochtend ontwaakt met de vraag of er iets te eten zal gevonden worden.

Zal de situatie in Afghanistan véél slechter worden voor de vrouwen, of voor de mensen in het algemeen? De vraag die ik me hierbij stel, is of de situatie véél slechter kán worden dan ze al was...

Want Afghanistan is een land waar al meer dan 40 jaar lang gevochten wordt. En een land waar de corruptie schrijnend is en de staatskas door de bewindvoerders leeg geroofd werd.

Het is al begonnen in jaren zeventig van de vorige eeuw, toen de Russen dachten dat ze het armoedige buurland gemakkelijk konden veroveren. Dat is faliekant afgelopen. Onder andere omdat de Amerikanen de Afghaanse vrijheidsstrijders (de Taliban, dus) van zwaar wapentuig voorzien hebben. Eenmaal ze de Russen weer buiten gebonjourd hadden, hebben de Taliban de macht gegrepen, en er een héél extreme versie van de Sharia ingevoerd. Jammer genoeg waren de Taliban zo dom om onderdak te verlenen aan de superterroristen van Al Qaida. In 2001 was het prijs: het Amerikaanse leger is Afghanistan binnen gevallen om Al Qaida te vernietigen en Osama bin Laden op te sporen. En 20 jaar later waren ze er nog altijd. De Taliban waren grotendeels verslagen, en een “legitieme” regering was aan de macht gebracht. Alléén stelde die regering niet erg veel voor en blonk ze vooral uit in corruptie. Waardoor de Afghaanse regering geen enkele vorm van gezag bezat en het Afghaanse leger vooral blijk gaf van een gebrek aan motivatie. Wat de Taliban heeft toegelaten toch weer enige macht te verwerven in grote delen van het land. Waarop de vorige president van de Verenigde Staten, de heer Donald Trump, een verdrag heeft gesloten: de Amerikanen zouden vertrekken, en de Taliban zouden op een vreedzame manier samenwerken met de officiële regering. De inkt van de overeenkomst was nog niet droog toen de Taliban alweer op veroveringstocht trokken.

Afghanistan is ondanks de immense bodemrijkdommen in de voorbije veertig jaar afgegleden naar het niveau van een ontwikkelingsland, en de bevolking zal dat geweten hebben. Dan is het niet verwonderlijk dat de leefomstandigheden voor het overgrote deel van de bevolking abominabel zijn. De situatie is in geen enkel land goed waar er oorlog woedt of waar corruptie welig tiert.

Moeten we nu inderdaad vrezen voor de toekomst van het Afghaanse volk? Niemand weet het. Misschien zullen zij (eindelijk) wel beter af zijn dan ooit tevoren. Als de Taliban er in slagen om (eindelijk) stabiliteit en vrede te brengen in het land, en om de chaos om te buigen in welvaart.

Al zal dát alléén kunnen als zij ook de vrouwen in de wederopbouw betrekken. Laat ons hopen dat Allah hun die wijsheid wil schenken. Anders zijn we opnieuw vertrokken voor nog eens veertig jaar miserie.

Volgens onze Westerse media gaat het ginder wat dat betreft wel helemaal de slechte kant uit. Maar mijn vertrouwen in de Westerse media is compleet weg. Wat wij van onze officiële media te horen of te zien of te lezen krijgen, is pure propaganda: men vertelt ons wat men ons wil doen geloven. Ik vermoed dat de Taliban-propaganda, die even weinig betrouwbaar is, een heel ander beeld geeft. De toekomst zal moeten uitwijzen wat de waarheid is.

Wordt vervolgd…