Verkrachting

Federaal Justitieminister Vincent Van Quickenborne wil het strafrecht moderniseren. Om het beter te laten aansluiten met de huidige tijdsgeest. Hij heeft alvast enkele ideeën rond “verkrachting”.

Zo wil hij bijvoorbeeld de maximum straf voor verkrachting verhogen van vijf jaar naar tien jaar. Een lovenswaardige aanpassing. Al vind ik persoonlijk dat 10 jaar nog altijd véél te weinig is. Zeker als je bedenkt dat zo’n veroordeelde met een beetje geluk na minder dan vier jaar al weer vrij kan komen “wegens goed gedrag”.

Minister Quickie wil tegelijk de leeftijd voor toegelaten seksuele betrekkingen verlagen van 16 naar 14 jaar, op voorwaarde dat de sekspartner niet meer dan twee (of misschien zelfs vijf) jaar ouder is. Maar wel alléén als dat “met toestemming” gebeurt en als er “geen machtsrelatie” is. Voor plus-16 jarigen is de beperking in de leeftijd van de sekspartner er trouwens niet. Wat de deur helemaal open zet voor seks-predators om zich met jongere meisjes uit te leven…

Noem mij gerust “ouderwets”, maar een jongen of meisje van 14 jaar is in mijn ogen nog een kind. En ik vind het géén goed idee om seks tussen kinderen te legaliseren. Kinderen van die leeftijd horen te sporten en spelletjes te spelen, en te ravotten. Kinderen van 14 jaren moeten nog niet aan seks beginnen. Daar is nog tijd genoeg voor als ze 16 of 18 zijn. Maar dat is uiteraard mijn persoonlijke mening. Misschien ben ik gewoon niet mee met mijn tijd, en is de hedendaagse jeugd veel meer “vroegrijp” dan ik denk. Het zou kunnen.

Ik heb wél serieuze bedenkingen bij de beperking dat het “met wederzijdse toestemming” moet gebeuren. Ja, natuurlijk moet het met “wederzijdse toestemming”, want anders is het brutaalweg “verkrachting”. Maar hoe zit dat dan met een kind van 14 jaar? Kan een kind al bewust toestemming geven of weigeren? Beseft een kind van 14 jaar wel goed waar hij/zij aan begonnen is? Heeft een kind van 14 jaar voldoende innerlijke kracht om “Nee” te zeggen tegen een aandringende sekspartner? Ik heb er eerlijk gezegd héél veel twijfels over.

Hoe zou een meisje van 14 jaar weerstand kunnen bieden tegen de argumentatie en de verleidingstrucs van een 16- (of misschien zelfs 19-)jarige jongeman? Weet een kind veel hoe ze daar tegenin moet gaan! En wat als ze er achteraf spijt van heeft? Kan ze dan aanbrengen dat het toch niet met haar volle instemming gebeurd is? Wordt het dan opeens toch “verkrachting”?

Hoe “vroegrijp” een meisje lichamelijk ook moge zijn, dezer dagen, het blijft een onschuldig en kwetsbaar kind. Gemakkelijk te manipuleren en te beïnvloeden. Als de hitsige jongeman dreigt de relatie af te breken als ze niet met hem naar bed wil gaan, hoe zal een 14-jarig kind dan het gezond verstand kunnen opbrengen om de jongen wandelen te sturen? Dat kan je toch nooit van een kind vragen of verwachten? Minister Quickie verwacht dat blijkbaar wel.

En hoe zit dat trouwens met die “wederzijde toestemming”? Hoe bewijs je achteraf als slachtoffer dat je niet hebt toegestemd? Als er blauwe plekken op het lichaam te zien zijn, zegt de minister. Maar die zijn na een paar uur sowieso al verdwenen. En er hoeven heus geen blauwe plekken aan te pas te komen bij een verkrachting. Denken we maar terug aan die verkrachtingszaken waarbij het slachtoffer te dronken was om te beseffen wat haar overkwam: daar is strikt genomen geen fysiek geweld bij te pas gekomen, maar er was ook geen toestemming, en dus was het wel degelijk een verkrachting.

En omgekeerd? Hoe bewijst een vurige jongeman dat de daad wel degelijk met wederzijdse instemming gebeurd is als het meisje dat achteraf, wanneer de realiteit tot haar doordringt, ontkent? Zoiets valt toch niet te bewijzen? Of het zou moeten zijn dat een dictafoon of recorder voortaan tot de standaarduitrusting van de uitgaande jeugd behoort (samen met het condoom), en dat er altijd eerst een registratie van de toestemming vereist is. (De “dader” moet trouwens niet bewijzen dat er wél toestemming was, het “slachtoffer” moet bewijzen dat er géén toestemming was…)

Misschien kunnen we een “Sex Safety Ticket” invoeren: een pasje dat je vanaf 14 jaar verplicht moet bijhebben en waarop de beide partijen bevestigen dat ze op dat tijdstip seks zullen hebben “met wederzijdse instemming”. Misschien een suggestie voor onze minister? Een “pasje” meer of minder, dat komt er nu ook niet meer op aan.

Maar eigenlijk zou ik 14-jarigen willen aanraden er toch nog even mee te wachten, ook al mag het van Quickie. En nog enkele jaren te genieten van het “kind zijn”. We moeten al vroeg genoeg “volwassen” worden.