De Auto niet welkom in Gent

In Gent zijn ze al langer, sinds Groen mee mag besturen, bezig om het de automobilisten zo moeilijk mogelijk te maken. Het fameuze “Circulatieplan” dat de binnenstad in aparte, compleet afgescheiden, zones “knipt”, zodat iedereen die van de ene naar de andere zone wil, flink mag rond rijden. De “lage emissie zone” waardoor veel (oudere) auto’s (van vooral minder rijke mensen) de stad niet meer binnen mogen. En de snelheidsbeperking tot 30 kilometer per uur in zowat de hele stad. En dat allemaal met als argument de stad “leefbaarder” te maken voor de zwakke weggebruikers (de fietsers in de eerste plaats) en voor de bewoners: gezonder en minder gevaarlijk.

Alléén…

Volgens een studie van Touring is de uitstoot van schadelijke stoffen door een auto groter bij 30 km per uur dan bij 50 km per uur. Wat alles te maken heeft met het verbruik van een auto: “Er wordt 20 procent minder verbruikt wanneer auto’s 50 kilometer per uur rijden, dan wanneer ze 30 kilometer per uur rijden.”

Het argument dat een “Zone 30” beter zou zijn voor de luchtkwaliteit en de volksgezondheid houdt dus totaal geen steek. Wel integendeel. Het “groene discours” om de Zone 30 te verdedigen, is compleet verzonnen. “Fake”.

Het blijft natuurlijk wel waar dat 30 km per uur veiliger is voor overstekende voetgangers, aangezien de impact bij een aanrijding veel kleiner is, en de remafstand om die aanrijding te vermijden een stuk korter. Dat het aangewezen is om bij een school trager te rijden, lijkt mij logisch. Maar overal in de stad en in de wijde omgeving? Ook op plaatsen waar, en momenten dat, er geen mens op straat loopt? In Merelbeke zijn er ook grote stukken van bijvoorbeeld de Gaverse Steenweg waar de snelheid beperkt is tot 30 km per uur. Wat je dan als automobilist doet, is de hele tijd je snelheidsmeter goed in het vizier houden om erover te waken dat je niet te snel rijdt. Want er staan overal camera’s opgesteld om je een boete te kunnen aansmeren. Wat je dus niet doet, is aandachtig je omgeving afspeuren om tijdig te kunnen anticiperen op een onverwacht obstakel. Omdat je immers die snelheidsmeter in het oog moet houden en tijdig moet afremmen, want 30 km per uur is echt wel héél traag, en je bent er een stuk over eer je het weet. Het is dus vooral kwestie van heel goed op die snelheidsmeter te letten. En te hopen dat je daardoor geen onverwacht opdoemende hindernis hebt gemist. Mijn nieuwe auto detecteert dat zélf wel, maar niet alle auto’s beschikken over al die veiligheidsvoorzieningen.

En wat betreft de veiligheid voor de fietsers…

Er zijn jaarlijks iets méér dan 600 geregistreerde ongevallen met fietsers in Gent. Door die verfoeide automobilisten, dacht u? Niet helemaal. Want het blijkt dat er jaarlijks 500 fietsers op de Spoedafdelingen terecht komen door ongevallen met of door de tramsporen. Zoals helaas heel onlangs weer gebeurd is, met fatale afloop. Het grootste deel van die fietsongevallen is dus niet aan die verdomde auto’s te wijten, maar aan de trams! Hoe je het ook draait of keert, Gent is géén fietsvriendelijke stad. Ook al niet omdat een brave fietser in de studentenbuurt sowieso tussen de studenten moet proberen te laveren die met hun bakken bier doodleuk midden op straat lopen (of waggelen). Het verbannen van de automobilist kan daar weinig aan verhelpen.

Het lijkt er dus sterk op dat de auto-onvriendelijke maatregelen in Gent niet ingegeven zijn door positieve bekommernissen, maar eerder door een soort (persoonlijke) aversie van de bevoegde schepen en zijn partijgenoten. Het lijkt eerder op een staaltje automobilist-“pesterij” dan op een oprechte bezorgdheid voor het milieu en de Gentse fietsers.

En dat allemaal omwille van de torenhoge ambities van de Groene schepen die graag voorzitter wil worden van zijn partij, en daarom wil laten zien dat hij forse maatregelen durft te nemen. Maatregelen waarover verder geen bedenkingen mogen gemaakt worden: een “dogma” moet je (per definitie) gewoon voor waar aannemen.