Digitale Meter

(Dit stukje heb ik eerder al gepubliceerd in mijn oude blog, in www.bloggen.be/andershandig, op 29/11/2019. In zekere zin is dit stukje de start geweest van mijn blog-hobby. Op speciaal verzoek heb ik het hier nog eens overgenomen.)

Binnen afzienbare tijd mag ik een vriendelijke meneer van Fluvius verwachten met mijn “digitale meter”. Dan zal het gedaan zijn met het schandalig “misbruik van het systeem” door mijn terugdraaiende teller. En dan zal ik aan “zelfconsumptie” moeten doen om het elektriciteitsnet niet langer nodeloos te belasten.

Een vooruitblik…

Leve de moderne technologie! Ik krijg een digitale meter. Gedaan met dat ouderwetse analoge ding. De vooruitgang laat zich niet tegenhouden, en ik zorg dat ik mee ben.

Ik zie het plaatje al helemaal voor me.

Het is avond, en ik kom thuis van het werk.

We zijn overgeschakeld op het winteruur, en het wordt al héél vlug donker. Iedereen in huis wil overal de lichten aansteken, om de krant te lezen, of om huiswerk te maken. Oeps! Daar moet ik een stokje voor steken: de zon is weg, en mijn zonnepanelen produceren geen energie meer. En dus mag ik ook geen energie consumeren. Ik houd me aan de richtlijnen van de VREG: ik moet energie verbruiken op het moment dat ik energie produceer. En trouwens: mijn nieuwe digitale meter draait niet meer achteruit; alles wat ik verbruik zal op mijn factuur komen. Niet getreurd: we steken één enkele lamp aan, en gaan gezellig dicht bij elkaar zitten onder die ene lamp. Het is nóg zo knus! Goed idee van de VREG.

De herfst is al volop in opmars. Het begint ’s avonds toch serieus af te koelen. Misschien toch maar even onze elektrische verwarming op zetten? Ja, wij verwarmen elektrisch, want wij hebben groene stroom, en zijn dus véél ecologischer bezig dan onze buren met hun gasketel. Oeps! Daar moet ik toch op de rem gaan staan: de zon is weg, en mijn zonnepanelen produceren geen energie meer. En dus mag ik ook geen energie verbruiken. Ik houd me aan de richtlijnen van de VREG. En trouwens: mijn digitale meter draait niet achteruit; wat ik nu verbruik, kan ik niet compenseren door wat mijn zonnepanelen morgen overdag zullen produceren. Maar niet getreurd: we moeten toch al dicht bijeen zitten onder die ene lamp; dan zitten we ook warm bij elkaar, samen onder één groot deken. Het is nog zo knus! Goed idee van de VREG.

De magen beginnen toch te knorren. We hebben ’s middags op het werk en op school bokes gegeten; we willen nu toch wel iets lekkers klaarmaken voor ons avondmaal. Oeps! We kunnen onze inductieplaten niet opzetten: de zon is weg, en mijn zonnepanelen produceren geen energie meer. En dus mag ik ook geen energie verbruiken. De VREG, weet je wel. En mijn teller draait niet terug. Dan maar een koude schotel. Dat is ook veel gezonder: veel rauwe groenten en een stukje geitenkaas.Goed idee van de VREG. 

De vaat laten we maar staan tot we de vaatwasser kunnen laten draaien, ergens overdag, als de zon schijnt. Gelukkig hebben we genoeg borden en bestek om voort te kunnen tot het weekend; we stapelen alles dus maar even op. 

Morgen moeten we wel allemaal verse kleren aan doen. De vuile kleren van vandaag in de wasmand, bij de vuile kleren van gisteren en eergisteren. De was kunnen we immers enkel overdag doen: als de zon schijnt. In het weekend dus. Gelukkig hebben we kasten en laden vol met bloezen, broeken, hemden, kousen, ondergoed.

Eindelijk: zaterdag. Het zal een druk weekend worden: stapels vaat en bergen was.

Oeps! Het regent van ’s morgens vroeg al, en het zal het hele weekend overtrokken en regenachtig blijven; geen zon. Wat nu gedaan? Wachten op een korte opklaring misschien? Ik check constant de buienradar. Oef: om 14 uur zal het een half uur zonnig zijn. Niet lang genoeg om de vaatwasser te laten draaien, maar ik kan in dat half uur wel een paar potten met water op het elektrisch vuur warmen, en dan kunnen we met dat warm water met de hand afwassen. Niets beter voor de harmonie in het gezin dan samen de afwas doen! Goed idee van de VREG.

En de was dan? Aandachtig het weerbericht volgen. Volgens Sabine volgt een sombere en natte zondag, en daarna een even sombere week met één lichtpuntje: kans op opklaringen op dinsdag. Sabine is mijn redder in nood.

De maandag op het werk eerst en vooral verlof gevraagd voor de dinsdag. Kwestie van de juiste prioriteiten.

Helaas: de dinsdagmorgen: regen. “Het lagedrukgebied is blijven haperen.” Een blokkering door het hogedrukgebied boven Scandinavië; het zijn weer de Vikingen die het ons lappen! Dan maar weer de buienradar gecheckt; dan kan het niet fout gaan. En hoera: lange opklaringen tussen 1 en 3 uur in de namiddag. Eerste was in de wasmachine en stand-by met de vinger op de aan-knop. Iets na één: een eerste zonnestraal; ik duw op de knop, blij als een kind bij de Sint. De eerste was is gedaan en de zon schijnt nog altijd; vlug een tweede was ingestoken en de eerste was in de droogkast. Een toonbeeld van efficiëntie. De tweede was is gedaan en de zon schijnt nog altijd. Zelfs bij de lotto zit het mij nooit zó goed mee. De derde was ingestoken, wachten tot de eerste was uit de droogkast kan. Ik heb een taboeretje naast de droogkast gezet; ik mag geen minuut verliezen. Derde was ook gedaan, nog altijd zon. Een beetje later: tweede was kan in de droogkast. Mijn geluk kan niet op. Vierde was ingestoken. Oei! De zon laat het afweten en het begint te regenen. Wat nu? Ik besluit te zondigen, in de hoop dat de VREG het mij zal vergeven, en laat de wasmachine en droogkast verder draaien. Maar ik sta met een dilemma: wat met mijn derde was, en de vierde, straks? Hoe krijg ik die droog? Ik herinner mij een tip van onze groene vrienden: was die aan de wasdraad droogt, is veel zachter en aangenamer om te dragen; en het is beter voor het milieu. Goed idee van mijn groene vrienden! Alléén: het regent, dus dat plan gaat niet door. Dan maar binnen in huis een paar wasdraden gespannen en daar de was opgehangen. Lekker ouderwets, en reuze gezellig. Net als in mijn kindertijd. Heerlijk!

Erg goed droogt de was niet, want het is niet bepaald warm binnen: de verwarming mag immers niet aan als de zon niet schijnt. De VREG, weet je wel. Maar volgens de buienradar volgen er nog enkele korte opklaringen. Ik stel mij naast de thermostaat, en zodra de zon komt piepen draai ik de thermostaatknop met een ferme zwaai een stuk hoger. Tot de zon weer verdwijnt. Dan moet de verwarming af, want we mogen geen energie consumeren op momenten dat we er geen produceren. Onze woonkamer wordt een soort Fins badhuis: vijf minuten stomend vochtig warm, daarna vijf minuten koud. Ideaal voor ons hart en om onze poriën te zuiveren.

Goed idee van de VREG!