Ik snap de Mens niet meer
Ze waren met vele tienduizenden, de “klimaatjongeren”, op de betogingen, overal ter wereld, “voor het klimaat”. Het is mooi dat de jongeren zich geëngageerd tonen. Ook al snappen ze niet echt goed waarvoor of waartegen ze betogen. En ook al betekent een slogan als “Save our Planet!” totaal niets.
Maar wat pas écht jammer is, is dat ze zodanig met hun blik naar de verre toekomst zitten te staren, dat ze geen oog meer hebben voor de problemen van vandaag. Ik wacht in elk geval nog altijd op de eerste massale betoging, met tienduizenden jongeren, tegen het seksueel geweld, onder andere in de uitgangsbuurten. Ik wacht nog op de oprichting van een jongerenactiegroep, “Youth for Safety” of zoiets, om te strijden tegen de toenemende seksuele agressie in of rond cafés. Dat is namelijk iets waar de jongeren zélf iets kunnen aan doen, want het zijn jongeren die de slachtoffers zijn en het zijn ook jongeren die de daders zijn.
Seksueel geweld is een probleem dat al heel lang bestaat, vermoedelijk al sinds het ontstaan van de mens. En het is heel dikwijls een verborgen probleem, binnen de familie of de vriendenkring. De corona-maatregelen hebben daar trouwens een heel negatieve impact op gehad. Want tijdens de periode van de lockdown waren er vooral dramatische problemen met seksueel geweld binnen het gezin. Maar het probleem lijkt zich nu naar het uitgaansleven te verplaatsen.
Wat we nu zien, is dat, met de heropening van de horeca, ook de seksuele agressie in en rond cafés en andere drankgelegenheden dramatisch erger aan het worden is. En dan gaat het effectief over jongeren die, dikwijls in groep, een meisje verkrachten in de toiletten of in een steegje naast de pub. De aloude Gentse uitgangsbuurt voor studenten, in en om de Overpoortstraat, is een plaats geworden waar vrouwelijke studenten zich niet meer veilig kunnen voelen, omdat er (volgens de uitbaters van de drankgelegenheden aldaar) een “verkrachtingscultuur heerst, waarin grensoverschrijdend gedrag genormaliseerd wordt.”
Wat is dat toch met de mens, dat die zo beestachtig tekeer kan gaan? Is het vernislaagje “beschaving” dan zó dun dat het bij de eerste de beste gelegenheid afgepeld wordt? Wat bezielt die jongeren om een meisje dronken te voeren of te verdoven en haar daarna te verkrachten? Hoe kunnen die jonge mannen zó laag zinken?
Het enige verstandige dat ik daarover al gehoord heb, komt niet van onze federale Justitieminister, en ook niet van de voorvechters voor vrouwenrechten. En al evenmin van de “wokers”. Het is een slachtoffer van verkrachting die de vinger op de wonde gelegd heeft: “Je eerste seksuele opvoeding krijg je al in het 5e en 6e leerjaar. Het is belangrijk dat je vanaf dan grenzen leert kennen, dat je lichaamstaal leert (h)erkennen. Er is ook kindermisbruik, niet waar. Begin zo vroeg mogelijk met die communicatie van wederzijdse toestemming. Neem het op in het leerplan.”
Het is iets dat van jongs af aan moet geleerd worden: “Nee” zeggen en “Nee” accepteren. Maar ik vrees dat dit iets is wat in onze “tolerantie-cultuur” volkomen teloor gegaan is.
Reacties
Een reactie posten