Kijk, ik wil best
aannemen dat we een probleem hebben met ons klimaat en dat de mens daar schuld
aan heeft. Ook al zijn er in de geschiedenis van de Aarde eerder al vele
klimaatrampen geweest, zelfs lang vóór de mens zijn opwachting maakte. (Zie
bijvoorbeeld in mijn blog “Massa Extinctie” van 18 juli 2020, in https://www.bloggen.be/andershandig/
.) En ik wil best aannemen dat we daar met z’n allen een inspanning moeten voor
doen, en dat onze regeringen maatregelen moeten nemen om de opwarming van de
planeet tegen te gaan.
Maar men moet toch een
beetje serieus blijven, hee! Als men er een karikatuur van wil maken, dan haak
ik af.
Die karikatuur hebben ze
in Glasgow voorgesteld: de nieuwste “klimaat
ranking”, opgesteld door een aantal NGO’s. De voornaamste conclusie van die
rangschikking, de “Climate Change
Performance Index”, blijkt namelijk te zijn, en ik citeer VRT-NWS (dat,
zoals we ondertussen al weten, niet om een sensationele kop verlegen zit): “België zakt verder weg in die internationale
klimaatranking en komt zelfs ná grote vervuilers als China en India.” In
één en dezelfde zin wordt ons hier meegedeeld dat China en India “dé grote vervuilers” zijn… en dat België
toch nóg slechter scoort als het gaat over onze “klimaatprestaties”. Het lijkt mij dat de criteria om die
rangschikking op te maken, gekozen zijn in functie van het vooropgestelde
resultaat: groeilanden als China en India moeten een beetje ontzien worden,
vermoed ik.
En waarom scoort België
zo slecht?
Omdat ons land er de
voorbije 5 jaar niet in geslaagd is de uitstoot van broeikasgassen te verlagen.
Zelfs geen klein beetje. (Het is nogal vanzelfsprekend dat een land dat het
vroeger erg slecht deed, en nu iets minder slecht, op die manier beter zal scoren dan
een land dat al redelijk goed zat en het voorbije jaar geen vooruitgang getoond
heeft…)
Dat zal er helaas niet op
verbeteren, want het Federaal Planbureau heeft eerder al uitgerekend dat onze
CO2-uitstoot tegen 2030 zelfs zal stijgen als we die nieuwe gascentrales in
gebruik nemen. België zal dan zowat het enige Europese land zijn dat op dat
vlak achteruit boert in plaats van vooruit. (Zie mijn blog “Een groen Succes”
van 20 november 2020.)
Verder zou België,
volgens de opstellers van die rangschikking, véél te weinig inzetten op de
transitie naar “duurzame energie”. En
hoe zit dat dan met de voorziene uitbreiding van ons windmolenpark op zee,
waardoor (volgens onze Energieminister) “we
zorgen voor Noordzeestroom voor elk
gezin.” Telt dat niet mee, misschien? Of wisten ze dat ginder in Glasgow
nog niet? Of past het niet in het beeld dat ze willen presenteren?
Een derde reden, volgens
de experten die de ranking opmaken, is dat wij in Vlaanderen ernstig tekort schieten in
onze klimaatambities. Volgens de Europese afspraken moet België tegen 2030 een
reductie van 47% kunnen voorleggen. Maar de Vlaamse doelstellingen reiken niet
hoger dan 40%, en de andere gewesten zien het niet zitten om dat te compenseren.
(Ik blijf het een gek idee vinden dat een piepklein landje als België drie
klimaatministers nodig heeft. Alsof het klimaat in Vlaanderen anders zou zijn
dan in Brussel of in Wallonië?)
De Vlaamse regering heeft
daarop gerepliceerd dat haar ambities “realistisch”
zijn. En daar hebben ze wel een punt, natuurlijk: al die ambitieuze beloftes
over percentages vermindering van de uitstoot, zullen uiteraard nooit waar
gemaakt worden. En dat weet iedereen. Maar 2030 is nog ver weg, en “we zien wel als het zo ver is”. Dan is
het toch eerlijker om iets minder overdreven doelstellingen voorop te stellen,
niet?
De Waalse Groene
klimaatminister vond het nodig om nog eens extra met een verwijtende vinger naar
Vlaanderen te wijzen, omdat de Vlaamse minister een “globaal” Belgisch klimaatakkoord blokkeert. Dat had hij beter niet
gedaan! Het is duidelijk dat hij Zuhal Demir nog niet goed kent.
Want minder dan een dag
later kwam het bericht dat onze Vlaamse klimaatminister de vergunning geweigerd
heeft voor de geplande megagrote gascentrale in Vilvoorde. Een gascentrale waar
ondertussen trouwens al subsidies voor toegekend waren, en waarbij de federale
regering gedacht had op de beide oren te kunnen slapen. Niet dus. De vergunning
is geweigerd omwille van een te hoge uitstoot van stikstofoxide, vooral in de
vorm van giftig ammoniak.
Ja, kijk: als men
Vlaanderen verwijt te weinig te doen voor het milieu en het klimaat, dan kan
men wel verwachten dat onze Vlaamse minister extra kritisch zal zijn voor alles
wat indruist tegen de milieu- en klimaatnormen. Of niet?
Dat de Groene ministers (Tinne Van Der Straeten, uiteraard, maar
ook Petra De Sutter, minister van
Ambtenarenzaken) al direct op hun achterste benen gingen staan, was al even
voorspelbaar als de weigering van minister Demir.
Maar dan moet de vraag toch opnieuw gesteld worden: “Waar liggen hun prioriteiten? Bij het klimaat en het milieu, of bij hun
drang om die gesubsidieerde gascentrales er toch maar door te drukken?” En
waar halen zij dan het recht en de pretentie om de Vlaamse regering een “gebrek aan ambitie” te verwijten?
Ook super-opportunist Conner Rousseau heeft zich al in het
debat gemengd. Hij heeft het over “sabotage”
en noemt het argument van minister Demir “een
stok die gezocht werd om mee te slaan”. Dat toont alleen maar hoe dom en
kortzichtig de Vooruit-voorzitter wel
is, want hij lijkt al vergeten te zijn dat die zelfde strenge normen voor
uitstoot van stikstofoxide al langer gelden voor de landbouw, waardoor veel
kippen- en varkenskwekers hun ambities hebben moeten begraven. Waarom zouden
die strenge normen die gelden voor de kleine boer, dan opeens niet meer gelden
voor die gascentrale? Zelfs een socialist moet toch een klein beetje
rechtlijnig blijven, niet?
Reacties
Een reactie posten