Hoe moet het nu verder?

We zijn in de zomer van 2024.

We hebben afgesproken om nog eens op bezoek te gaan bij vrienden die we al in héél lang niet meer gezien hadden. Maar eerst moeten we in de “Corona Safe App” op onze smartphone checken of dat wel kan. De “Corona Safe App” gaat daarbij een internationale databank consulteren waarin al onze verplaatsingen en contacten zorgvuldig bijgehouden worden.

Het is daarom dat we altijd onze “Corona-pas” moeten bij hebben: wie zonder “Corona-pas” de deur uit gaat, riskeert in de cel te vliegen. Want die pas moet al onze verplaatsingen registreren, en al onze contacten detecteren. Dat is nodig, hee. Hoe kunnen we anders weten wie “veilig” is en bij wie we moeten wegblijven…

Als onze vrienden, of wijzelf, in de voorbije week contact hebben gehad met iemand die besmet is, dan staat dat geregistreerd, en dan mag ons bezoek niet doorgaan. Of als onze vrienden “risicovol” contact (minder dan anderhalve meter en zonder mondmasker) gehad hebben met iemand die contact heeft gehad met een besmet persoon, dan kan ons bezoek niet. En ook niet als wij of onze vrienden “risicovol” contact gehad hebben met iemand die “risicovol” contact gehad heeft met iemand die in contact geweest is met een Covid-slachtoffer. We mogen tenslotte geen risico’s nemen, toch?

We hebben geluk: onze “Corona Safe App” kleurt groen, want anders mogen we ons huis niet uit. Dat onze App groen kleurt is niet verwonderlijk, want zowel wij als onze vrienden hebben ons de voorbije maanden zowat thuis opgesloten. We hebben bijna niemand gezien, en we zijn nergens geweest. We hebben ons ontzettend eenzaam gevoeld, maar we waren dan toch tenminste “safe”.

Onderweg naar onze vrienden bemerk ik langs de autosnelweg op een verlaten industrieterrein het container-dorp voor de niet-gevaccineerden. Onze regering is lang “erg geduldig” geweest, maar eind vorig jaar was het geduld op. Alle niet-gevaccineerden zijn opgepakt en verbannen naar zo’n container-dorp. Zij mogen daar niet meer buiten, tenzij ze zich laten vaccineren. Ze kunnen niet gaan werken of gaan winkelen. Want ze zouden ons in gevaar kunnen brengen! Hun levensmiddelen en medicijnen en zo worden dagelijks aangeleverd met zelfrijdende vrachtwagens, en verder moeten ze het maar zelf zien te beredderen. Een groot deel van de publieke opinie vindt dat zij nog veel te veel verwend worden en dat zij beloond worden voor hun “egoïsme”, want ze hebben er alle nodige comfort en ze komen er niets tekort. Maar enkele mensenrechtenorganisaties klagen aan dat dit vrijheidsberoving is en een aanfluiting van de mensenrechten. “Niets van” zegt de grote massa: “Ze kunnen er op elk moment weer buiten als ze zich laten inenten en solidair zijn met ons.”

Ik heb me heel braaf en “plichtsbewust” laten vaccineren tegen Covid. Ik heb de beide spuitjes met het Pfizer-vaccin gekregen, en was dus “volledig beschermd” en volkomen veilig.

Helaas is de werkzaamheid van alle vaccins, ook van Pfizer of Moderna, voor een 65-plusser zoals ik ondertussen al helemaal verdwenen. Nog ongeveer 13% volgens de VRT-wetenschapsjournalist. Niets, eigenlijk. Wat betekent dat ik helemaal niet meer beschermd ben. En dus, net zoals tijdens de sociale afzondering van eind 2020, liefst niemand zou mogen ontmoeten die mogelijks een “risico-contact” gehad heeft. Als mijn zoon op het bureau met iemand heeft samen gezeten die vermoedelijk besmet is, of als mijn schoondochter in contact geweest is met haar neefje bij wie de school dicht is omwille van corona-besmettingen, of als de kinderopvang waar Liese komt, gesloten moest worden wegens corona, dan mag ik hen eigenlijk niet meer zien. Want ik ben niet meer “beschermd” en ik behoor tot de oudere en dus “kwetsbare” bevolking.

In wat voor absurde wereld zijn wij terecht gekomen?

Het is een pijnlijke vaststelling dat we nu eigenlijk geen stap verder staan dan een jaar geleden. Ondanks alle inspanningen. En ondanks alle grote en mooie beloftes. Dat is volgens onze Eerste Minister allemaal de schuld van die dekselse Delta-variant “die ons allemaal verschalkt heeft”. (Waarmee onze premier nog maar eens erkend heeft dat dit een buitenaards wezen moet zijn. Want om te kunnen “verschalken” is intelligentie nodig, en de aardse virussen hebben even veel intelligentie als een gekookt ei: geen.)

Maar geen nood: mijn “booster”-prik is in zicht. En dan is alles weer koek en ei. Dan ben ik wél weer “volledig beschermd”. Voor enkele maanden toch. Want de werkzaamheid zakt na hooguit zes maanden weer weg, en dan ben ik weer even ver. Of even weinig ver…

En dan kan de hele cyclus van een vierde, vijfde, … prik, na elke zes maanden, opnieuw beginnen. Wat bijzonder goed nieuws is voor een geheel nieuwe studierichting: die van “coronavaccinprikker”. Dat wordt een knelpuntberoep, en werkzekerheid is voor je hele leven gegarandeerd.

En ondertussen zal “Omikron” vermoedelijk de weg naar Europa gevonden hebben. Die is “nog veel besmettelijker” dan Delta. Weg mijn bescherming, weg mijn veiligheid. En dan kunnen we weer van vooraf aan opnieuw beginnen.

Waardoor ik me meer en meer ga afvragen: “Hoe moet het nu verder?” Zal het in 2024 gaan zoals in mijn verhaaltje?

We kunnen toch moeilijk voor de rest van ons leven blijven worstelen met de ene lockdown na de andere quarantaine? En tussendoor om de zoveel maanden een nieuwe “booster”-prik waardoor we een paar maanden “veilig” zijn (maar toch niets mogen, want omdat niet iedereen tegelijk ingeënt wordt, zijn er tegen dan alweer anderen die besmettelijk en kwetsbaar zijn). Zijn we dan echt op weg naar een samenleving waarbij we voortdurend bang moeten zijn iemand anders te besmetten of door iemand anders besmet te worden? Zijn we echt op weg naar een samenleving waarbij zo goed als geen fysiek contact meer zal toegelaten worden en waarbij we liefst “op anderhalve meter” afstand blijven, want “je weet maar nooit”?

Is dat écht de maatschappij van de toekomst? Of zullen we op een dag toch eens met z’n allen “Foert” zeggen tegen dat buitenaards virus dat onze wereld komt veroveren?

P.S.

Misschien zal dit wel de laatste keer zijn dat ik mijn mening over de Corona-aanpak kan uiten. Want blijkbaar is de Nationale Veiligheid tot de conclusie gekomen dat iedereen die kritiek heeft op de Corona-maatregelen van onze regering behoort tot “extreemrechtse” kringen en erop uit is "het draagvlak van onze democratie te ondergraven".

Tot mijn grote verbazing blijk ik dus een rechtse extremist te zijn die onze democratie wil omver werpen, en het OCAD houdt mij in het vizier… Nochtans ben ik helemaal niet “extreem rechts”, ik ben gewoon “averechts”.