Omikron
Eindelijk écht goed nieuws van het Corona-front: alle cijfers zijn aan het dalen. Het aantal besmettingen zakt zelfs pijlsnel. We hebben de piek van de “vierde golf” dezer dagen wel achter ons. Vanaf nu kan het alléén maar beter gaan. Tegen het jaareinde zouden we het zo ongeveer moeten gehad hebben, en na de winter wenkt de algehele vrijheid opnieuw. Met dank uiteraard aan de strenge maatregelen van de voorbije weken. En met dank aan de “booster-prik” die ons nu toch wel volledig beschermt.
Maar helaas… Zoals elke keer opnieuw wordt onze kortstondige hoop al meteen de kop ingedrukt. Die repetitieve cyclus is zowat een constante geweest in de voorbije twee jaar. Eerst dikke miserie en de dringende invoering van “noodzakelijke” maatregelen en beperkingen om het virus te bekampen. Daarna positieve berichten omdat de genomen maatregelen zo goed werken. Daarna de versoepelingen en de vooruitzichten op “de vrijheid”, het einde van de tunnel. En dan een nieuwe tik, nog harder dan de vorige. Weg de goede vooruitzichten, weg de opluchting, weg het sprankeltje hoop dat stilaan weer begon op te borrelen. Weg de beloofde vrijheid.
Viroloog Marc Van Ranst: “Ongeveer 10 dagen geleden was Omikron goed voor 0,3 procent van de stalen, nu is dat al 3 procent. Dus dat is maal tien op ongeveer evenveel dagen tijd. In Engeland zit men nu al aan 30 procent. Het is mogelijk dat we over tien dagen ook aan dat soort cijfers zitten.”
Ik weet niet wat u hiervan denkt, maar ik heb hier eigenlijk geen woorden meer voor. Of toch geen woorden die voor publicatie vatbaar zijn. Ik probeer het allemaal als een Urbanus-strip te beschouwen, want dit wordt stilaan het toppunt van absurde humor. Dit kan toch niet echt meer zijn? Dit moet toch gewoon een grap zijn? Zij het een héél slechte…
Maar goed… Voor de bange medemens heb ik één troost en een lichtpuntje: er zijn in het Grieks alfabet maar 24 letters, en Omikron is al de vijftiende. We zijn dus al een heel stuk over de helft, en het einde is in zicht!
Reacties
Een reactie posten