Alfa,
Beta, Gamma, Delta, Lambda, Mu, Omikron… Er zijn ondertussen al een hele reeks Corona-varianten
die door de Wereldgezondheidsorganisatie beschouwd worden (of werden) als “zorgelijke variant”. Het vreemde, en
zorgwekkende, is dat die varianten alsmaar gevaarlijker of toch in elk geval
besmettelijker worden.
Volgens de experten is
het “normaal” dat een virus muteert:
bij elke “vermenigvuldiging” kan er
een minuscule wijziging in het eiwit optreden, en soms zorgt die wijziging
ervoor dat het virus bijvoorbeeld besmettelijker wordt, of meer ziekmakend.
De stelling die de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) verkondigt, is dat dit
gestimuleerd wordt door de veelvuldige transmissie van het virus: hoe meer het
virus de kans krijgt om van het ene naar het andere individu over te springen,
hoe groter de kans is dat er een mutatie optreedt. En als er maar genoeg
mutaties zijn, dan is de kans groter dat er daar eentje tussen zit die “succesvol” is. Zoals Omikron. Vandaar de herhaalde oproep van
de Wereldgezondheidsorganisatie om zoveel mogelijk mensen te vaccineren,
wereldwijd. Het heeft geen zin, zegt de WHO, om in de rijke landen iedereen te
“boosteren” met een derde of zelfs
vierde prik, als de vaccinatiegraad in grote delen van de wereld ondermaats
blijft. Want dan krijgt het virus in die landen waar weinig gevaccineerd werd
(omdat er weinig vaccins voorradig zijn) toch volop de kans om te muteren, en dan
blijft het risico groot dat er een nieuwe variant ontstaat waar de vaccins geen
vat meer op hebben. (De rijke landen trekken zich van die boodschap overigens niets
aan, en gaan verder met die derde en vierde prik voor de eigen bevolking.)
Maar klopt dat wel, dat
het virus vooral sterk muteert in die gebieden waar er weinig gevaccineerd is?
Ik ben geen medicus, en ook geen bioloog of viroloog, maar ik vraag me toch af
hoe zeker men daar van is?
Ik denk hierbij aan het
gebruik van antibiotica tegen bacteriële infecties. Heel lang zijn antibiotica
een uiterst doeltreffend en onfeilbaar middel geweest om bacteriën te
bestrijden. Tot bleek dat meer en meer bacteriën resistent werden tegen meer en
meer soorten antibiotica. De reden? Een té kwistig gebruik van de antibiotica. Omdat
wij, en veel slachtdieren, zó ondoordacht en ongelimiteerd met antibiotica
werden behandeld, vonden meer en meer soorten bacteriën een manier om zich
daartegen te wapenen. Door te muteren, door te wijzigen naar een andere “variant”.
En wat als dat ook voor een virus zou gelden? Wat als ook de virussen een soort “resistentie” zouden ontwikkelen, of
ontwikkeld hebben, tegen onze vaccins? Wat als de recente, gevaarlijke, varianten
van het Corona-virus een “antwoord”
zouden zijn op de toegediende vaccins?
Misschien is het nonsens
wat ik vertel. Maar is het toeval dat de nieuwe varianten pas opgedoken zijn
nadat met de vaccinaties was gestart? De eerste, oorspronkelijke, variant was
vooral gevaarlijk voor oudere en voor erg kwetsbare mensen; jongere, sterke
volwassenen hadden weinig ernstige ziekteverschijnselen en er waren zo goed als
geen sterfgevallen buiten de woonzorgcentra. Maar toen die kwetsbare ouderen
allemaal gevaccineerd werden, veranderde de populatie die een risico liep op
ernstige ziekte opeens: ook de volwassenen werden daarna getroffen, en de
sterfgevallen verschoven naar de niet-gevaccineerde volwassenen die in het
begin nochtans tegen het virus opgewassen waren geweest. Dat doet mij vermoeden
dat het virus misschien naar een meer gevaarlijke variant is gewijzigd op het
moment dat men met het vaccineren begonnen is. Een trend die zich trouwens ook
later verder gezet heeft: toen ook de volwassenen ingeënt waren, werden de jongeren
ziek. Terwijl die voorheen totaal geen last hadden van het virus.
Ik zal nu misschien
weggezet worden als een “antivaxer”
(hoewel ik ondertussen zelf al mijn derde prik gekregen heb), maar mag de vraag
niet gesteld worden? Is de vraag ooit gesteld? Heeft iemand dit ooit
onderzocht? Zou het kunnen dat het corona-virus net als de bacteriën een soort
“resistentie” ontwikkeld heeft en net
dóór de vaccinaties gaan muteren is naar een variant die andere slachtoffers
maakt of die meer besmettelijk is (ook bij gevaccineerden)? Bestaan er studies
die aantonen dat dit voor het Corona-virus totaal niet opgaat? Ik heb er in elk
geval nog nooit iets over gehoord.
Misschien hebben we door
de massale vaccinaties nét die gevaarlijke mutaties getriggerd in plaats van
verhinderd, en moeten we daar nu de consequenties van ondergaan? Ik weet het
niet. Is er iemand die daar uitsluitsel over kan geven?
Ter info:
In het voorjaar 2021 heeft
ene Geert Vanden Bossche, veearts, effectief een bericht verspreid, als zou het
wetenschappelijk aangetoond zijn dat “de
coronavaccins ertoe zullen leiden dat het coronavirus verder muteert en zo
bestand wordt tegen die vaccins.”
Maar de VRT heeft dat
bericht aan een “factcheck”
onderworpen, en heeft geconcludeerd dat dit complete nonsens is, want: “De geschiedenis toont aan dat het helemaal
niet gevaarlijk is om massaal te vaccineren tijdens een epidemie. Cholera,
ebola, polio. Een uitbraak van difterie in een vluchtelingenkamp in Bangladesh
onlangs. Telkens is men middenin de uitbraak beginnen te vaccineren om die
onder controle te krijgen. En nooit is het probleem daardoor groter gemaakt.
Integendeel, de uitbraken zijn onder controle gebracht.”
Maar er is in het
verleden nooit eerder een virus als dit Corona-virus geweest. En… het is ondertussen
wél al aangetoond dat de Omikron-variant zich aan de bestaande vaccins héél
weinig gelegen laat: de besmettingscijfers blijven de pan uit swingen, ondanks
de derde prik.
Reacties
Een reactie posten