Koppigheid

Net als de Belgische regering heeft ook de Duitse een tijdje geleden beslist om alle kerncentrales te sluiten en helemaal af te zien van het gebruik van kernenergie voor de elektriciteitsproductie. In Duitsland hebben ze dat besluit genomen in een lichte vorm van paniek, en onder druk van massale straatprotesten, bij de tsunami-ramp van Fukushima in 2011. In België gaat het om een oude verkiezingsbelofte van de Groene partijen.

Daarmee zijn België en Duitsland nog zowat de enige landen in Europa, en zelfs in de wereld, waar koppig aan die aversie voor kernenergie wordt vastgehouden. Zowat overal elders zet men recent zelfs méér in op kernenergie en niet op minder.

De levensduur van de bestaande kerncentrales wordt overal drastisch verlengd, ook in Nederland. En in heel wat landen worden nieuwe kerncentrales voorzien. 57 kerncentrales zijn in aanbouw in 16 landen. Daarbij komen ook nog de bouw van 147 geplande kernreactoren, en er zijn voorstellen voor nog eens 337 reactoren. De experten van het Internationaal Energie Agentschap voorzien dat het aantal kerncentrales tegen 2050 zal verdrievoudigen. Thierry Breton, Europees Commissaris voor de Interne Markt, schat dat Europa tegen 2050 zo’n 500 miljard euro zal investeren in de nieuwe generatie kerncentrales.

In Frankrijk zijn er concrete plannen voor nieuwe, kleinere, centrales (een zogenaamde “Small Modular Reactor”), die veel veiliger zijn en veel minder nucleair afval produceren: de Franse regering voorziet daarvoor een investering van 1 miljard euro. In de Verenigde Staten zullen er ook een aantal SMR’s bijkomen, naast de 70 bestaande reactoren waarvan de levensduur verlengd wordt. In Nederland willen ze hun park van kerncentrales ook uitbreiden: naast de bestaande centrale waarvan de levensduur drastisch verlengd wordt, komen er twee nieuwe reactoren. In Zuid-Korea komen er 24 nieuwe, in India 22. In China plannen ze 168 nieuwe kerncentrales, en zélfs in Japan zullen ze dan toch weer 11 nieuwe kerncentrales bouwen, ondanks het trauma van Fukushima. Enzovoort…

De Europese Commissie heeft onlangs voorgesteld om kernenergie voortaan als “groen” te beschouwen, omdat het de energievorm is met de laagste CO2-emissie. De Duitse regering heeft daar woest op gereageerd, omdat dit zou impliceren dat Duitsland daardoor nóg slechter zou scoren in de ranglijst van klimaatvriendelijke landen: de landen met kernenergie zouden een bank vooruit mogen, en Duitsland niet. Als tegenmaatregel hebben de Duitsers voorgesteld om dan ook aardgas als “groen” te kwalificeren. Wat uiteraard absurd is, want verbranding van aardgas stoot erg veel CO2 uit (weliswaar minder dan steenkool) én de ontginning van aardgas blaast een hoop methaan de lucht in, een broeikasgas dat nog erger is dan CO2.

Dat “Groen” niet automatisch een antinucleair dogma hoeft te betekenen, bewijzen de Finse Groenen, die recent wél hun mening over kernenergie hebben bijgesteld. Zo verklaarde de voorzitter van de Finse Groenen, Atte Harjannes: “Natuurlijk is kernenergie duurzaam. De hoeveelheid afval is zeer klein in vergelijking met de enorme hoeveelheid CO2-neutrale energie die een kerncentrale produceert. Dit afval kan veilig worden opgeslagen, in tegenstelling tot de broeikasgassen die worden uitgestoten door een kool- of gascentrale.” En dus rekenen ook de Finnen op kernenergie om tegen 2035 “koolstofneutraal” te worden.

Maar België en Duitsland houden koppig aan hun voornemens vast. Wat als gevolg heeft dat de beide landen alsmaar slechter scoren als het gaat over de transitie naar “zero CO2-emissie”. Bij ons stellen de Groenen aardgas voor als alternatief voor kernenergie, hoewel dat méér dan 40 keer méér vervuilend is dan kernenergie. In Duitsland hebben ze, althans voorlopig, geen andere keuze dan in te zetten op steenkool. Wat nog eens dubbel zo veel CO2 produceert dan aardgas, 90 keer meer dan kernenergie.

Vreemd eigenlijk hoe koppigheid het gezond verstand soms totaal verdringt. Gelukkig is “groen” niet in alle landen synoniem voor “kortzichtige koppigheid”. Er is dus nog hoop…