Tsaar
Vladimir Poetin lijkt
het hoe langer hoe moeilijker te hebben om zijn dictatoriale en zijn expansieve
trekjes te onderdrukken. Of anders vindt hij het gewoon niet meer nodig om ze
te verbergen, omdat hij denkt: “Wie doet
mij iets?”
En inderdaad: wie doet
hem iets? Niemand, hee. Dat hij zijn begerig oog op (een stuk van) Oekraïne
heeft laten vallen, dat was al heel lang duidelijk. Maar nu doet hij zelfs niet
eens meer een poging om dat “tersluiks”
te doen: hij heeft zijn troepen massaal aan de grens verzameld, en het is een
kwestie van weken (of dagen) eer ze het land zullen binnenvallen. Want in de
gestoorde geest van Tsaar Vladimir
behoort Oekraïne nog altijd tot het historische “Groot Rusland”, en dat wil hij koste wat kost weer in zijn
grootsheid herstellen.
Er is luid “boe”-geroep in het Westen, maar daar
stoort hij zich niet aan. Er wordt gedreigd met zware sancties, maar daar zal Tsaar Vladimir zélf geen last van hebben. De Russische bevolking wél,
maar dat zal hem een zorg wezen. En de wereldeconomie zal een enorme klap
krijgen, maar dat is “collateral damage”.
En trouwens: hoe harder de wereldeconomie door die sancties zal getroffen
worden, hoe vlugger de sancties weer zullen verdwijnen. Dat weet Tsaar Vladimir goed genoeg. Hij kan eigenlijk
niet verliezen.
Hij wacht eigenlijk enkel
nog op een “excuus” om de aanval in
te zetten. En een excuus is rap gevonden als de Tsaar daar nood aan heeft.
Bijvoorbeeld als het reguliere leger van Oekraïne het zou aandurven nog eens
een poging te wagen om het Oostelijk gedeelte te heroveren dat bezet wordt door
pro-Russische milities (en Russische troepen). Of anders als Oekraïne toch de
toenadering tot de NATO zou durven doorzetten. Dat is namelijk voor Tsaar Poetin een “rode lijn” die niet mag overschreden worden. Want als Oekraïne lid
zou worden van de NATO, dan wordt het voor Rusland erg moeilijk om Oekraïne
binnen te vallen zonder een Derde Wereldoorlog te starten.
De hoop bestaat misschien
bij de naïeve Westerse leiders dat de sancties zullen leiden tot onvrede bij de
Russische bevolking en golven van protest waar Tsaar Vladimir voor zal moeten buigen, of die hem zullen verdrijven.
Dan hebben de Westerse
leiders niet goed opgelet: er is geen georganiseerde tegenstand tegen Tsaar Vladimir.
Het is allicht niet toevallig dat hij nu al bezig is om alle kritische stemmen
bij voorbaat de mond te snoeren. Hij heeft daarvoor trouwens een heel subtiel
idee bedacht: al wie niet braaf in de pas loopt, wordt bestempeld als een “buitenlandse organisatie”. En “buitenlandse organisaties” zijn per
definitie verdacht, want anti-Russisch, “staatsgevaarlijk”
en “extremistisch”. Wie op de zwarte
lijst van “buitenlandse agenten”
terecht komt, wordt extra in de gaten gehouden, en elk onvertogen woord kan aanleiding
zijn tot een ritje naar de gevangenis.
Dat heeft de rebelse
feministische meidengroep “Pussy Riot”
eind vorig jaar mogen ondervinden. Ze moeten twee keer per jaar informatie
doorgeven aan de overheid omtrent hun activiteiten en hun inkomsten (want ze
worden zogezegd door buitenlandse subversieve groeperingen gesponsord), en ze
moeten bij elke communicatie, via de sociale media, expliciet vermelden dat ze
“een buitenlandse agent” zijn.
Ze zijn trouwens niet de
enigen. Ondertussen staan al 111 organisaties of individuen op de Russische lijst
van “buitenlandse agenten”. Het gaat
dan vooral over NGO’s en mensenrechtenorganisaties. Daar is eind vorig jaar ook
de organisatie “Memorial” aan
toegevoegd. Memorial is een
organisatie die onderzoek deed naar de mensenrechtenschending in de tijd van Jozef Stalin, en naar diegenen die daar
verantwoordelijk voor waren (en nu misschien nog altijd een belangrijke functie
hebben). Tsaar Vladimir Poetin kon
die “smet” op het Russische blazoen
allerminst appreciëren, en uiteindelijk heeft hij die verboden organisatie
laten ontbinden. Gedaan met de kritiek. Het zal hen leren.
Dus: nee, in eigen land
zal Tsaar Vladimir weinig weerwerk of
tegenstand of kritiek ondervinden. Nu niet, en ook niet als het land door de
veroveringsdrang van de Tsaar ooit door een verstikkende boycot zou getroffen
worden en de bevolking in diepe armoede gestort wordt.
Ik houd in elk geval mijn
hart vast voor wat de rest van 2022 ons zal brengen als grootheidswaanzin het
zal winnen van gezond verstand…
Reacties
Een reactie posten