Ik vind het nog altijd
verbijsterend hoe gemakkelijk Poetin zijn plannen voor de inval in en de
verovering van Oekraïne heeft kunnen uitvoeren.
Vanuit militair oogpunt
was het natuurlijk voorspelbaar. Het leger van Oekraïne is geen partij voor de
overmacht van een gigant als Rusland, het is “David tegen Goliath”. En Oekraïne staat er ook helemaal alleen
voor. Ondanks de vele steunbetuigingen krijgen zij van niemand enige echte
hulp. De NATO, de Verenigde Staten dus, mogen en kunnen niet tussenkomen, want
dat zou een rechtstreekse confrontatie tussen twee nucleaire grootmachten
worden: een scenario dat te allen prijze moet vermeden worden, want de gevolgen
daarvan zijn niet te overzien.
Maar het is vooral
verbijsterend hoe weinig de rest van de wereld Poetin iets in de weg legt. Ja,
er komen “massieve sancties”, een “nooit gezien pakket van strafmaatregelen”
tegen Rusland, tegen Poetin zelf en tegen zijn medestanders. Maar die halen
totaal niets uit: die stoppen de oorlog niet, die houden Poetin niet tegen.
Meer zelfs: ze raken hem zelf niet eens. Zijn eigen (overvloedige) bezittingen
heeft hij al lang in veiligheid gebracht. De man is tenslotte niet achterlijk:
op het moment dat hij de plannen voor de aanval aan het voorbereiden was, was
hij ook al bezig met het veilig stellen van zijn rijkdom. En dat geldt evengoed
voor zijn naaste medestanders. Het gewone Russische volk, dat zal wél onder die
sancties lijden, zo veel is zeker. Dat is altijd het geval: sancties tegen een
land resulteren altijd in miserie en armoede en ontbering bij de bevolking. Zie
maar naar wat in Afghanistan aan het gebeuren is. En ook wij, in het Westen en
zéker in Europa, zullen de gevolgen van de sancties ondervinden: de
energieprijzen die zullen ontploffen, tekorten aan bijvoorbeeld graan of aan de
vele grondstoffen die Rusland ons zou moeten leveren, rampscenario’s voor
bedrijven die voor een groot deel afhankelijk zijn van de export naar Rusland,
enzovoort. Kortom: zowat iedereen zal door die sancties getroffen worden, behalve
zij die geviseerd werden…
Wie dit ondertussen
allemaal geïnteresseerd en licht-geamuseerd zit aan te kijken, is de Chinese
president Xi Jinping. Die heeft voor
zichzelf heel zeker al de bedenking gemaakt: “Als het zó gemakkelijk gaat…” Voor hem klinkt dit als een “uitnodiging”
om zijn plannen uit te voeren. Vroeger dan voorzien, en wellicht ook
ingrijpender dan voorzien. De annexatie van de “opstandige provincie” Taiwan.
Wat zou hem nu nog
tegenhouden? De angst voor sancties? Hij heeft een goed zicht gekregen op de
mogelijke sancties die hem te wachten staan, en daar is niets bij waar hij zélf
bang voor zou moeten zijn. Bovendien kan hij nu méér dan ooit ook rekenen op
samenwerking met Rusland om de eventuele gaten op te vullen die er door de
sancties tóch zouden komen. Maar méér nog dan Rusland is China zo goed als
onaantastbaar, want het land heeft in de hele wereld, en ook in Europa,
gigantisch veel geïnvesteerd: de Chinezen zijn de échte eigenaars van grote en
vitale bedrijven en ondernemingen. Ook in Europa. Denk maar aan Volvo, dat
geheel in Chinese handen is. Of aan de haven van Piraeus, de grootste haven van
Griekenland. Men kan China economisch niet meer isoleren, want het Chinese
kapitaal zit overal. In alle landen, in alle sectoren. Sancties zoals tegen
Rusland zijn simpelweg niet mogelijk. En dat weet de Chinese president heel
goed.
Een militair ingrijpen
dan? Joe Biden heeft al verschillende keren zijn steun betuigd aan de Taiwanese
regering. Maar militair ingrijpen kan hij evenmin als tegen Rusland, want ook
China is een nucleaire grootmacht. Een rechtstreekse oorlog tegen China zal de
wereld in een avontuur storten dat alleen maar fataal kan aflopen. En dus zal
het bij Amerikaanse dreigementen blijven, waar de Chinese president zich niets hoeft
van aan te trekken.
De vraag is dus niet zo
zeer: “Wat houdt China nog tegen?”
maar eerder “Hoe lang zal China nog
wachten?”
Poetin heeft met zijn
agressieve plannen de “doos van Pandora”
geopend. (Nu héél zeker met zijn dreiging om nucleaire wapens in te zetten.) Voor
wie niet precies weet wat dat betekent: “De
nieuwsgierige Pandora kan zich op een dag inderdaad niet meer inhouden en
besluit de bijzondere doos te openen. Uit de doos vliegen alle rampen die de
mensheid vanaf die tijd teisteren, zoals hongersnood, ziekte, aardbevingen en
oorlog. Het onheil verspreidt zich bliksemsnel onder de mensen, die tot die
tijd vrij van problemen en ziekten hadden geleefd.”
We zullen daar hoe dan ook allemaal de
prijs voor betalen en nog vele jaren lang de gevolgen moeten dragen.
Reacties
Een reactie posten