Kernbommen

De oorlog in en tegen Oekraïne verloopt, ondanks een gigantische overmacht, duidelijk niet helemaal zoals Vladimir Poetin verwacht of gehoopt had.

Dat komt onder andere omdat hij de instelling van het Oekraïense leger verkeerd ingeschat had: hij was ervan uit gegaan dat het leger zich al direct tegen de regering van het land zou keren omdat dat, volgens Poetin’s versie, “nazi’s” en onderdrukkers zijn. Maar het leger steunt die regering nog altijd, en vecht terug met een koppige vastberadenheid die Poetin niet verwacht had. Evenzo had hij gehoopt dat het volk van Oekraïne zich binnen de kortste keren tegen haar leiders zou kanten en de “bevrijders” met open armen zou ontvangen. Ook dat is een zware misrekening gebleken: de Oekraïners moeten van Poetin en zijn soldaten niet weten. En dat verbetert er niet op als de oorlog langer blijft aanslepen, en al helemaal niet als de Russen ook burgerdoelwitten gaan aanvallen en bombarderen. Maar misschien ligt het wel vooral bij het Russisch leger zelf? Luchtbombardementen op een vliegveld, tot daar nog aan toe, dat is sowieso maar een vlekje op een kaart of op een radarscherm. Maar echt, op de grond, de strijd aangaan met Oekraïense soldaten? Daar hebben de Russische jongens totaal geen zin in: ze begrijpen niet waarom ze hun “broeders” zouden moeten doden, ze begrijpen vermoedelijk zelfs niet eens wat ze daar komen doen. Hun motivatie en inzet is zo goed als nihil, want ze willen daar helemaal niet zijn.

Dat alles maakt dat Vladimir Poetin met de dag méér gefrustreerd raakt. De oorlog loopt niet goed, of toch niet goed genoeg, en het duurt allemaal veel te lang. Bovendien voelt hij zich internationaal geviseerd en uitgespuwd. Veel vrienden heeft hij niet meer over. Zijn marionetten in landen als Wit-Rusland of Tsjetsjenië. Enkele halve garen in Zuid-Amerika, genre Bolsonaro of Maduro. En uiteraard dé opportunist Xi Jinping in China. Vladimir Poetin is dus niet gelukkig, en erg boos.

Vandaar zijn dreigement om nucleaire wapens in te zetten. De kans dat hij het écht zo ver zou drijven, is minimaal, al weet je nooit: “Een kat in het nauw maakt rare sprongen.” Militair voordeel zal hij daar niet uit halen, want het gebombardeerde gebied zal ook voor zijn soldaten ontoegankelijk zijn. Maar misschien is het er hem alléén om te doen Oekraïne, en de hele wereld, gewoon eens héél veel pijn te doen. Kost wat kost.

De gevolgen zouden in elk geval rampzalig zijn. Zelfs als hij maar een “kleine bom” zou gebruiken, en dan spreken we over iets dat “slechts” vijf keer zo krachtig is als de bom op Hiroshima, zou dit de totale vernietiging betekenen van een groot gebied, en de dood van iedereen die daar leeft. Om nog niet te spreken over de radioactieve wolk die over vele landen, misschien ook over West-Europa, zou drijven. Denken we maar terug aan de ramp van Tsjernobyl, in datzelfde Oekraïne.

Het zou alleszins ongezien zijn, en een héél gevaarlijke evolutie in de wereldorde zoals we die kennen. Dat soort gruweldaden hebben we sinds 1945 niet meer gezien. Dat betekent nu wel niet dat er in de voorbije jaren geen burgerslachtoffers gevallen zijn door de vele kernproeven van de Amerikanen, de Russen en de Fransen. Maar écht opzettelijk burgers viseren met een nucleair wapen, dat is na 1945 nooit meer gezien.

Maar het is dus, jammer genoeg, wel degelijk al eens gebeurd. Twee keer zelfs, op enkele dagen tijd. Zonder enig militair belang, trouwens. Gewoon uit wreedheid zijn twee steden volledig verwoest. Meerdere honderdduizenden slachtoffers zijn er gevallen, op het moment zélf én achteraf. En die onmenselijke daad was volkomen zinloos. Het vreemde is dat de daders of opdrachtgevers nooit aangeklaagd zijn geworden, laat staan veroordeeld of gestraft. Het land in kwestie, de brutale en nietsontziende agressor, is daar gewoon mee weg gekomen. Alsof het om een bagatel ging. Onbegrijpelijk!

Onbegrijpelijk, maar voor Poetin misschien wel niet onbelangrijk… Als een ander land zo’n onmenselijke wreedheid heeft mogen begaan zonder enig protest en zonder internationale tegenkanting, waarom zou hij dat dan niet mogen doen?