Aandachtzoekers

Tussen de vele tientallen ongevraagde mails in mijn mailbox, vind ik er elke dag ook enkele waarbij in de titel melding gemaakt wordt van één of andere beroemde diva of internet-sensatie of vrouwelijke BV, die haar vele volgers nog maar eens verbaasd heeft met een spectaculaire foto (of fotoreeks) op haar Instagram-account. En altijd gaat het dan over foto’s van de vrouwelijke schone in bikini of in badpak of in sexy lingerie of zelfs (half)naakt.

(Onder andere Zita.be is daarin gespecialiseerd. Dat is de vroegere “portaal site” van Telenet, die ondertussen overgenomen werd door “Metro”, de gratis krant die het moet hebben van advertenties, en dus van zo veel mogelijk lezers.)

De (oppervlakkige) commentaren van de “volgers” (of “fans”) zijn dan meestal bijzonder lovend naar het schijnt: “Spectaculair!” of “Zo mooi!” of “Een echte schoonheid!” of “Wat een figuur!” en meer van dat. Complimentjes in overvloed. Maar al even dikwijls zijn de commentaren vlijmscherp, bijtend en soms zelfs ronduit beledigend. En dan gaat het erover dat de dame in kwestie te oud is om zó veel bloot te geven, of dat ze te dikke benen heeft, of een buikje, of te kleine borsten. Of dat ze te dik is… of veel te mager. Die negatieve commentaren lokken uiteraard heel veel reacties uit. Ook van de dames in kwestie zelf, die dan vlijmscherp uithalen naar de criticasters.

Niet onterecht, natuurlijk, want die commentaren staan vol van je reinste “body shaming”. En het is kleinzielig en laf om iemand aan te vallen op haar uiterlijk. Vreemd genoeg zijn de vrouwen hierbij dikwijls nog erger en harder dan mannen.

Alleen… als je met zo’n foto’s gaat pronken op Instagram, dan vraag je er natuurlijk wel een beetje om. Niet? Je zet die gewaagde of weinig verhullende foto’s op Instagram, nét met de bedoeling er commentaar op te krijgen. Positieve en lovende commentaar, bij voorkeur. Maar dan moet je er wel de negatieve opmerkingen bij nemen.

Waarom doen die dames dat? Om te koketteren met hun lichaam, wellicht. (Waarbij ze van zichzelf eigenlijk, misschien zonder het te beseffen, een “object” maken.) Of, waarschijnlijk, vooral om aandacht te zoeken. Zo’n “gedurfde” Instagram-foto is niets anders dan zielige aandachtzoekerij. Van vrouwen die blijkbaar het gevoel hebben dat ze niet genoeg aandacht (meer) krijgen. En dan gaat het over alle soorten profielen.

Ik doe een willekeurige greep uit de meest recente berichten, om een idee te geven.

Er zijn zangeressen bij, zoals Madonna of Lady Gaga of Nicole Scherzinger, die vermoedelijk pas een nieuwe plaat uitgebracht hebben en die willen promoten. Of Britney Spears, die op die manier misschien haar herwonnen vrijheid wil exploiteren, of een middelvinger wil uitsteken naar haar vader. Of Bebe Rexha, blijkbaar een nieuw Amerikaans zangfenomeen. Er zijn ook dames bij die geen enkele andere verdienste hebben dan bekendheid verworven te hebben op het Internet. Zoals de Kardashian zusters, of Anaïs Gallagher, dochter van ex-Oasis beroemdheid Noël Gallagher. En uiteraard zijn er ook onze eigen vrouwelijke “bekende Vlamingen”, die geen ander talent hebben dan… “bekend” te zijn. Zoals een aantal deelneemsters aan “Temptation Island”. Of Lize Feryn, die dan vooral opmerkingen krijgt dat ze “te mager” is. Of Lesley-Ann Poppe, al dan niet tijdens haar zwangerschap. Of Jitske Van de Veire, “dochter van”. Of Valerie De Booser, “ex van”.

Hun aandachtzoekerij lijkt te werken, want naar het schijnt hebben zij heel veel volgers, op Instagram en veelal ook op TikTok, en worden die foto’s heel veel bekeken. En uiteindelijk: alle publiciteit is “goede publiciteit”, zelfs als het een hoop “bagger” is.

Maar dan vraag ik me toch af: “Wie heeft er tijd om naar al die foto’s te zitten (uit)kijken, elke dag?” Het lijkt me dat het wel mensen moeten zijn die niets anders, of in elk geval niets beters, te doen hebben. Er moeten toch meer interessante bezigheden bestaan dan te zoeken of Madonna zich misschien nog eens halfnaakt vertoont. Of de foto’s op te zoeken van Natalia die borstvoeding geeft. Enzovoort. Als dát de hoogtepunten van je dag zijn, dan is je leven jammer genoeg erg zielig en leeg.

Eigenlijk geldt dat zo’n beetje voor de “social media” in z’n geheel. Als je het grootste deel van je dagen vult met het bekijken op de sociale media van foto’s of filmpjes of berichtjes over de “belevenissen” van beroemdheden of social-media “sterren”, dan betekent dat wellicht dat je zélf geen leven hebt, en dat je dan maar “uit armoe” het leven van anderen probeert mee te “beleven”…