G20
De G20 is een “multilateraal platform dat de belangrijkste ontwikkelde en opkomende economieën van de wereld met elkaar verbindt”. Zoals de naam het al laat vermoeden, zijn de twintig (in theorie) economisch sterkste landen lid van dit clubje. Al is dat niet helemaal waar: er zijn 19 individuele landen, en daarnaast is ook de Europese Unie lid van de groep. Dat het de twintig “sterkste” economieën zouden zijn, is trouwens ook niet helemaal correct: sommige leden behoren niet tot de top-20 van de landen met het grootste BNP (Bruto Nationaal Product), en andere landen die wél binnen de top-20 vallen, zijn dan weer geen lid. Maar globaal genomen vertegenwoordigt de G20 wel ongeveer 90% van het wereldwijde BNP en zo’n 80% van de totale wereldhandel.
En daar wringt dus dit jaar het schoentje: Rusland (als 12de sterkste economie) is eveneens lid van de G20, en bijgevolg is ook president Vladimir Poetin door het Indonesische staatshoofd, president Joko Widodo, op de komende bijeenkomst uitgenodigd. Rusland heeft al bevestigd dat Poetin effectief van plan is om op de uitnodiging in te gaan. Tenminste als de Covid-situatie dat toelaat, want er is ondertussen al voldoende gebleken dat Vladimir Poetin om één of andere reden doodsbang is om door Corona besmet te worden. (Vandaar trouwens de belachelijk lange tafel bij zijn ontmoetingen met buitenlandse “gasten”.)
En dan? Hoe zal zo’n top verlopen als de meeste deelnemers niet eens met Poetin zullen willen praten? En hem de hand niet willen schudden? Of zelfs niet eens met hem op de foto willen staan? Althans dat is toch wat ik vermoed. Na alles wat president Joe Biden over Poetin gezegd heeft, of premier Boris Johnson, of voorzitter Ursula von der Leyen, kan ik me niet voorstellen dat die nog iets met Poetin te maken willen hebben. Er is immers niet alleen de algemene en totale afkeuring van de inval in Oekraïne en de aan de gang zijnde oorlog. Er is ook, en vooral, de kwestie van de gruwelijke oorlogsmisdaden die het Russische leger in Oekraïne gepleegd heeft en nog altijd pleegt. Het lijkt me ondenkbaar dat Biden aan tafel zou willen gaan zitten met iemand die hij “een oorlogsmisdadiger” heeft genoemd. Het lijkt me trouwens even ondenkbaar dat Poetin zou willen keuvelen met regeringsleiders van landen die zijn “militaire operatie” dwarsbomen door Oekraïne met wapens te steunen.
Het wordt nog “grappig”, die bijeenkomst: we zullen vermoedelijk getuige kunnen zijn van enkele bijzonder pijnlijke momenten. Helaas is de hele context van het gebeuren voor ons allemaal heel wat minder grappig, want wij zijn, nog maar eens, het onschuldige slachtoffer van de machtsspelletjes van de “groten der Aarde”…
Reacties
Een reactie posten