Overbelaste Artsen

Bij een bezoek aan onze huisarts betalen wij nog enkel het remgeld, de rest wordt rechtstreeks met het ziekenfonds geregeld. Wij krijgen dus geen attest meer mee om de terugbetaling aan te vragen. We krijgen ook geen papieren voorschrift meer mee voor de apotheek: dat komt blijkbaar op onze identiteitskaart te staan. En vermits ik als gepensioneerde ook geen ziektebriefje voor het werk meer nodig heb, vertrek ik bij de huisarts meestal zonder enig attest. En dat vind ik wel een beetje spijtig, want ik had graag eens een attestje mee gekregen met zo’n “blauwe krokodil” stempel.

De jonge huisartsen die met die “blauwe krokodil” een signaal willen geven dat ze al die “paperasserie” en die administratie méér dan beu zijn, genieten mijn volle sympathie en steun. Ze hebben groot gelijk. Ze hebben geen lange en vele jaren gestudeerd om daarna het grootste deel van hun tijd te verliezen aan het invullen en ondertekenen van attesten. En blijkbaar zijn er in de loop der tijden nogal wat van die domme attestjes bedacht. Het ene in sommige gevallen nog zinlozer dan het andere.

Zoals bijvoorbeeld het attest dat een school of crèche nodig heeft als een kind een bepaald medicijn moet krijgen, of het attest dat een sportvereniging vraagt om te bevestigen dat iemand medisch geschikt is voor de sport in kwestie. Het grootste deel van die “paraplu-attesten” hebben geen enkele medische meerwaarde, maar dienen alleen als een soort paraplu voor de aanvrager van het attest, om zich in te dekken en de verantwoordelijkheid door te schuiven. Zo bestaat er ook een “geschiktheidsattest” voor het onderwijs. Dit attest verklaart dat "de gezondheidstoestand geen gevaar oplevert voor de gezondheid van de leerlingen en dat de persoon vrij is van besmettelijke ziekten". De huisarts moet dit attest opmaken voor startende leerkrachten en jaarlijks voor leerkrachten die niet vast benoemd zijn of die veranderen van school.

En wat te denken van een “attest voor haarwerkers”? Wie zo’n attest gekregen heeft van zijn/haar huisarts mag bij de kapper zijn pruik laten schoonmaken of de extensions laten vervangen. Helemaal “grappig” zijn attesten zoals deze: “Ik verklaar dat onderstaande patiënte haar been heeft gebroken en dus op school de lift moet gebruiken.” Of “Ik verklaar dat onderstaande patiënt in leven is.” Of “Ik verklaar dat onderstaande patiënt medisch in staat is om te vissen.” Je kan het zo gek niet bedenken of er bestaat een attest voor dat door een huisarts moet opgesteld worden.

En dan zijn er blijkbaar ook nog verschillende attesten voor arbeidsongeschiktheid, naargelang de arbeidssituatie van de patiënt. Terwijl er eigenlijk maar één enkel soort attest zou moeten bestaan, ongeacht de situatie van de zieke. Sowieso heeft zo’n attest in veel gevallen eigenlijk geen enkele meerwaarde: het dient alléén om de werkgever (achteraf) te laten weten dat de werknemer enkele dagen thuis blijft omdat hij een beetje ziekjes is. Vandaar de oproep van de huisartsen om zo’n “ziektebriefje” gewoon af te schaffen als de patiënt hoogstens drie dagen afwezig is.

Dus: ja hoor, de huisartsen hebben mijn volle steun als ze klagen dat dit niet is waar ze voor gestudeerd hebben, en dat al die administratieve en andere niet-medische taken hen beletten om voldoende tijd uit te trekken voor datgene waar ze wél voor gestudeerd hebben: zieken helpen.

Tijdens de “Corona-crisis” was er voor de overbelaste huisartsen nog een heel pak werk bovenop gekomen. Testen en vaccineren, bijvoorbeeld. Om hen toch een beetje te ontlasten, heeft de regering daarop voorgesteld dat ook apothekers zouden kunnen en mogen vaccineren. Zodat de huisartsen weer meer tijd en gelegenheid zouden krijgen om zinvol bezig te zijn en voor hun patiënten te zorgen. Maar dat zint de artsensyndicaten blijkbaar niet. De artsenvakbonden (BVAS, Belgische Vereniging van Artsensyndicaten) willen nu naar het Grondwettelijk Hof trekken om de mogelijkheid dat ook apothekers een Corona-vaccin mogen zetten, ongedaan te maken.

Zij noemen het “een schending van een aantal grondwettelijke rechten”. (Geen idee welke rechten dat zouden zijn, maar goed.) Ze vinden dat een apotheker niet opgeleid is om een dergelijke “medische handeling” te stellen. Alsof het zó complex zou zijn om een corona-spuitje te zetten? Daar hoef je echt geen zeven jaar geneeskunde voor gestudeerd te hebben. Toch?

Dit initiatief van de vakbonden staat naar mijn aanvoelen haaks op de “blauwe krokodil” actie van de jonge huisartsen. Het gaat om “job-protectie”, en vooral om gemakkelijk verdiende centen: het kost de arts minder dan vijf minuten om zo’n spuitje te zetten, maar hij incasseert wel de vergoeding voor een consultatie. Net zoals bij de griep-spuit, trouwens.

Het is een beetje jammer dat een mooi initiatief alweer onderuit gehaald wordt door geldzucht…