De Wet van de Sterkste

Is het u ook al opgevallen dat de berichtgeving over de oorlog in Oekraïne op VRT Nieuws de laatste weken veel soberder en meer ingetogen is dan in het begin van de oorlog? Die eerste weken zagen we op het nieuws echt “corona-achtige” toestanden: elke dag kregen we de oorlog door de strot geduwd, en zowat drie kwart van het journaal was aan die oorlog gewijd. We konden bijna “live” meemaken hoe de Russische troepen oprukten naar de hoofdstad en in het zuiden en het oosten van Oekraïne. En toen de Russische opmars begon te haperen en het Russische leger zich zelfs helemaal terugtrok uit het noorden, werd de toon van de berichtgeving ronduit triomfalistisch.

Ondertussen is de oorlog al meer dan drie maanden bezig, en de aandacht is wat verslapt. Ook al omdat er niet veel positief nieuws meer te melden valt uit het kapotgeschoten land. De Russen lijken stilaan dan toch de overhand te halen. Het zuiden is bijna volledig in Russische handen, afgezien van de streek rond de havenstad Odessa. En de oostelijke provincies Donetsk en Loegansk zijn bijna helemaal ingenomen door het Russische leger. Het zou best kunnen dat Poetin hier genoegen mee zal nemen en dat dit voor hem de “overwinning” is die hij gewenst had. Dan kan hij die oostelijke provincies annexeren, wat van in het begin vermoedelijk zijn doel geweest is. En bovendien kan hij ook het zuiden bij Rusland voegen Dat gebied grenst aan de Krim, het schiereiland dat Poetin in 2014 al had geannexeerd, en het biedt hem bijkomende uitwegen naar de Zwarte Zee.

Jan Balliauw, Ruslandkenner van de VRT, houdt echter een slag om de arm. Volgens hem ziet de situatie er op dit moment in het oosten inderdaad helemaal niet goed uit voor het Oekraïense leger, omdat het tegenover een overweldigende overmacht staat, maar speelt de tijd in het voordeel van Oekraïne. Want, zo zegt de Rusland-expert: de Russen kunnen die oorlogsinspanning hooguit twee weken volhouden. Ze zouden al hun resterende gevechtskracht in de strijd geworpen hebben, en ze hebben geen reserves meer over. Oekraïne daarentegen kan, volgens Jan Balliauw, putten uit quasi oneindige reserves aan soldaten én het krijgt vanuit het Westen militair materieel in overvloed.

Ik ben ook een fan van Oekraïne in deze oorlog, en ik supporter ook voor een goede afloop voor het Oekraïense volk. Maar ik denk niet dat Oekraïne deze oorlog kan winnen. Hoe groot mijn sympathie ook is voor de Oekraïense zaak, en hoe optimistisch de Westerse berichtgeving over de oorlog ook moge zijn. Om de eenvoudige reden dat Rusland deze oorlog niet kan verliezen. Wat Jan Balliauw ook moge beweren: het Russische leger houdt nog ongelooflijk veel troepen achter de hand, en vooral heel veel zwaar oorlogstuig. Bovendien kunnen de Russen ongestoord verder gaan zoals ze al een tijdje bezig zijn: het hele land kapot bombarderen tot er voor Oekraïne niets meer over blijft om te verdedigen. Ik vrees dus dat de vastberaden bewering van president Zelensky, dat Oekraïne al het veroverde grondgebied terug zal nemen, eerder “wishful thinking” is.

Ik ben bang dat Oekraïne uiteindelijk toch de “wet van de sterkste” zal moeten ondergaan. Een wet die al zo oud is als de mens zelf. En ik heb de indruk dat Zelensky dat stilaan zelf ook begint te beseffen. “Ik denk niet dat dit militair gaat lukken” zegt hij over het voornemen “de Russen uit het hele land te verjagen.”

Ik hoor u denken: “Maar er is toch de hulp vanuit het Westen?” Dat klopt. Voor miljarden aan militair materieel wordt vanuit het Westen naar Oekraïne gestuurd.

Sta mij toe nog eens “averechts” te zijn. Wie wint bij die massale wapenleveringen? De wapenindustrie. Alléén de wapenindustrie. Verder wint niemand daar iets bij. De wapenleveringen aan Oekraïne zorgen er alleen voor dat de oorlog veel langer blijft aanslepen. Dat dus ook het leed veel langer blijft aanslepen, en dat de verwoestingen door de Russische raketten veel langer blijven doorgaan. Het eindresultaat zal door die wapenleveringen niet beïnvloed worden. Hoe graag we het ook zouden willen, Rusland kan die oorlog niet verliezen. Omdat zij nu eenmaal veel sterker zijn: “de wet van de sterkste”, weet u wel. De wapenleveringen stellen die overwinning alleen maar nog een tijdje (enkele maanden?) uit. En ondertussen duurt de ellende en de miserie voort. Voor de inwoners van Oekraïne in de eerste plaats. Maar ook voor de rest van de wereld. Zie maar naar het hongerende Afrika waar de voedselhulp volledig stil gevallen is en niet opnieuw op gang kan komen zolang de oorlog voortduurt.

“Moeten we Poetin dan zomaar laten doen?” zal u mij vragen.

Deze oorlog had er nooit mogen geweest zijn! We hadden er van bij het begin moeten voor gezorgd hebben dat Poetin nooit aan dat avontuur begonnen was. Dat was de enige juiste oplossing geweest. Maar we hebben laten begaan (of misschien zelfs een extra duwtje in de rug gegeven?) en nu is hij niet meer te stoppen.

Maar als die oorlog er niet gekomen was, dan had de oorlogsindustrie wel deze unieke opportuniteit niet gekregen, natuurlijk…