Is het u ook al
opgevallen dat wij de voorbije twee à drie jaar van de ene in de andere crisis
lijken te sukkelen? Er was eerst de “corona-crisis”,
en dan de “klimaatcrisis”, en daarna
de “Oekraïne-crisis”, en nu de “energiecrisis”. Vreemd eigenlijk, want
het woord “crisis” doet aan een “acuut” probleem denken, niet aan
chronische mistoestanden. Vroeger, lang geleden, hadden we ook wel af en toe
met een “crisis” te maken, maar niet
continu zoals nu. Zo is er ooit eens de fameuze “Cubacrisis” geweest, in de jaren zestig van de vorige eeuw. En
begin de jaren zeventig was er de “oliecrisis”,
toen de Arabische OPEC-landen ons geen olie meer wilden leveren omdat het
Westen de kant van Israël had gekozen tijdens de “Jom Kipoer”-oorlog. We hebben toen ook een echte “energiecrisis” gekend. Zelfs met
autoloze zondagen, weet u nog?
En nu zitten we dus weer
midden in een “energiecrisis”. In
veel Westerse landen wordt zelfs al met een lichte vorm van paniek aan de
komende winter gedacht. In Duitsland, waar ze heel erg afhankelijk waren van
Russisch gas, spreken ze zelfs al over “rantsoeneren”
in het verbruik van energie en willen ze hun steenkoolcentrales weer opstarten.
Die “energiecrisis” danken we,
helaas, aan de geniale invallen van de Westerse leiders en hun opeenvolgende “sanctie”-pakketten. Ik vraag me af hoe
lang het zal duren eer onze leiders tot het inzicht komen dat de shit waarin we allemaal terecht gekomen
zijn, niet de schuld van Poetin is,
maar wél hun fout.
In België zou het
allemaal nog kunnen meevallen: wij hebben dat Russisch gas en die Russische
olie niet echt nodig. Wij kopen ons gas bij de Scandinaviërs, en we hebben
genoeg energie. En we hebben immers nog altijd onze kerncentrales. Hoewel…
Engie probeert hierbij wel zo veel mogelijk moeilijk te doen. Over de verlengde
levensduur van de jongste kernreactoren (Tihange 3 en Doel 4), uiteraard met de
bedoeling er zo veel mogelijk profijt uit te halen. En ook bij het voorstel van
Zuhal Demir om ook Doel 3 en/of Tihange 2 in september nog niet direct af te
koppelen en nog even open te houden om de winter door te komen. Ze zijn ook
niet van gisteren, hee, bij Engie: ze horen de kassa rinkelen zoals nooit
tevoren.
We hebben natuurlijk ook
nog ons windmolenpark op de Noordzee. Massa’s energie, gratis zelfs (Nu ja…) Er
is alleen één klein probleempje: we moeten die energie wel op ons
hoogspanningsnet krijgen. En dat lijkt voorlopig niet goed te lukken: “Hoogspanningsnetbeheerder Elia kan in
West-Vlaanderen niet meer garanderen dat nieuwe windmolens, zonneparken of
elektriciteitscentrales te allen tijde hun stroom op het net kunnen zetten. Het
net raakt verzadigd. Enkele bedrijven kunnen enkel nog een flexibele
aansluiting krijgen, geen permanente aansluiting. Elia kan hen dan afkoppelen
zonder dat ze in aanmerking komen voor financiële compensaties. Elia schat
dat de windparkontwikkelaar met een flexibele aansluiting zijn productie
jaarlijks met 7 procent moet afregelen. Het verlies kan daarbij oplopen tot
18.200 megawattuur, vergelijkbaar met het jaarverbruik van 5.200 gezinnen.” Als
u denkt dat dit het scenario is van de nieuwste Urbanus-strip, dan vergist u
zich: dit is de (bittere) realiteit. Onze windmolens op zee produceren massa’s
elektriciteit, maar we moeten daar een groot deel van verloren laten gaan omdat
ons hoogspanningsnet daar niet op voorzien is. En dát in tijden van dreigende
energietekorten…
Maar er is hoop: de
nieuwe “Ventilus” hoogspanningslijn
die het centrale verdeelpunt van de offshore windenergie in Zeebrugge zal
verbinden met ons binnenlands hoogspanningsnet. “Ventilus” zou er, door allerlei administratieve en juridische
vertragingen wel pas komen tegen 2030. Maar: “Beter laat dan nooit”, niet?
Hoewel… misschien wordt
het wel “nooit”. Want de
hoogspanningslijnen van “Ventilus”
zouden bovengronds moeten komen volgens de specialisten. Blijkbaar is het zo
goed als onmogelijk om die hoogspannings-wisselstroom via ondergrondse kabels
te transporteren: “Bovengrondse lijnen
zijn op dit ogenblik de enige technische oplossing om een robuust en
toekomstgericht elektriciteitsnet uit te bouwen dat de energietransitie kan
realiseren.”
En die bovengrondse
hoogspanningskabels, die vallen bijzonder slecht bij de bevolking van de
West-Vlaamse dorpen waar die kabels moeten passeren. (Voor de goede orde… Het
stukje van het traject waar al die heisa over gemaakt wordt en waar er een
mogelijk probleem is, is ocharme 20 kilometer lang…) Er is vooral de immense
angst, al dan niet terecht, voor de “straling”
die die kabels (zouden) afgeven. En als de West-Vlaamse burgers “tegen” zijn, dan zijn ook de
West-Vlaamse burgemeesters “tegen”.
En dus ook de Vlaamse cd&v-ministers,
want de West-Vlaamse burgemeesters zijn bijna allemaal van de cd&v. Ik ben geen expert terzake,
maar ik heb me wel laten vertellen dat de kabels hoog genoeg hangen zodat er op
de begane grond eigenlijk geen, of toch heel weinig, stralingsgevaar meer
bestaat.
Een ander argument van de
West-Vlaamse burgemeesters is dat er onvermijdelijk een aantal (een 60-tal) onteigeningen
nodig zullen zijn waar de hoogspanningsmasten moeten geplaatst worden. Wat zij
hierbij gemakshalve uit het oog verliezen, is dat voor een ondergrondse leiding
veel meer mensen zullen moeten onteigend worden. Langs het volledige traject
van de kabels, aangezien er over het hele traject een diepe geul moet gegraven
worden.
Bijgevolg kan het “Ventilus”-project (voorlopig) niet
goedgekeurd worden, en zullen we nog wat langer moeten aanzien dat we met
energietekorten kampen terwijl een groot deel van onze windenergie verloren
gaat. Enkel en alleen omdat een bepaalde politieke partij in haar doodstrijd
elke gelegenheid te baat neemt om te “bewijzen”
dat ze nog een bestaansreden heeft.
Reacties
Een reactie posten