Grote Principes

Ik hoor ze heel graag bezig over hun grote en heilige principes, onze Westerse wereldleiders. Over het belang van een degelijk democratisch bestel. Over mensen- en vrouwenrechten. Over de vrijheid van meningsuiting. Ze klinken onwrikbaar in hun idealen en zijn bijzonder streng voor landen en regimes die ondemocratisch bestuurd worden en/of de mensen- en vrouwenrechten niet respecteren. Vooral dan de “vijandige” regimes zoals China of Iran. Het pleit voor onze leiders dat zij bezield worden door grote idealen, eerder dan door materialistische belangen.

Tot de olie/energiecrisis ons overviel.

De Amerikaanse president Joe Biden was er als één van de eersten bij om naar Saudi-Arabië te trekken. Om te gaan bedelen naar een hogere olieproductie door de grootste olieleverancier ter wereld. In de hoop dat de olieprijs weer een beetje zou zakken als de Saudi’s het wereldwijde olietekort door de oorlog in Oekraïne zouden verhelpen door meer olie op te pompen. Bij dat bezoek hoorde uiteraard ook een ontmoeting met de Arabische kroonprins Mohammed bin Salman. Kwestie van het Arabische vorstenhuis gunstig te stemmen.

Dat Saudi-Arabië één van die landen is waar het met de mensenrechten extreem slecht gesteld is, en dat de vrouw in Saudi-Arabië zo goed als géén rechten heeft, erger nog dan in het Afghanistan van de Taliban, en dat er van een “democratie” totaal geen sprake is in die oliestaat, leek even niet terzake te doen. En dat Joe Biden zélf tijdens zijn verkiezingscampagne had beweerd dat hij “Saudi-Arabië als paria zou behandelen” als het land niet binnen de kortste keren iets zou doen aan de abominabele mensenrechten, dat stond vermoedelijk op een pagina die de Amerikaanse president net had omgedraaid. En dat die kroonprins zo goed als zeker de opdrachtgever was geweest voor de moord op de iets té kritische journalist Jamal Khashoggi, leek opeens maar een futiliteit. En dat Osama bin Laden voor zijn terreurdaden indertijd, op 11 september 2001, door Saudi-Arabië gesponsord werd, was ook maar een voetnoot. Mensenrechten, vrouwenrechten, vrije meningsuiting, democratie, het waren bij dat bezoek maar bijzaken. De reis draaide om de olieproductie en de olieprijs die dringend naar beneden moest.

In eigen land toonde Joe Biden zich trouwens even standvastig en principieel. Die olie- en gasleidingen doorheen het schamele grondgebied van de Native Americans, waar hij zich, in navolging van Obama, altijd tegen had verzet? Omdat het land aan de Indianen toebehoort en er sowieso geen werken mogen uitgevoerd worden zonder hun toestemming. Omdat sommige van die plaatsen waar er leidingen moeten komen, voor de Indianen “heilig” zijn. Omdat er een reëel gevaar is voor olie- en gaslekken die de grond en de omgeving grondig zullen vervuilen. Wel, die olie- en gaspijpleidingen, die komen er toch. Want de olie- en gasbedrijven moeten hun productie kunnen opvoeren in de strijd tegen Poetin.

En nee, Joe Biden is niet de enige huichelaar. De Europese Unie is al even hypocriet. Nog niet zó lang geleden werd Saudi-Arabië ook door de Europese Unie hartsgrondig verketterd. Het Saudische regime, evengoed als de bevriende familie in Qatar, erkent nauwelijks vrouwenrechten, liquideert op gruwelijke wijze tegenstanders van het regime en journalisten, aarzelt niet om (volgens een rapport van Human Rights Watch) honderden kinderen te vermoorden in Jemen, en werkt samen met o.a. Turkije zeer actief aan de islamisering van de lidstaten van de Unie. Het is een bekende steunpijler en sponsor van de moslimbroederschap die wereldwijd de sharia wil invoeren, en miskent elke vorm van mensenrechten door o.a. massaal slavenarbeid in te zetten om prestigeprojecten te verwezenlijken. Alle Europese landen worstelen met moslim-extremisme dat onder andere in door Saudi-Arabië gefinancierde moskeeën gepredikt wordt.

Maar dat weerhield onze Europese leiders er al evenmin van om een vriendschappelijk bezoekje af te leggen bij de Arabische vorsten. Want ja: we willen geen Russisch gas meer, en dan moeten we het elders gaan halen. Toch? Dat onze “business-partner” zacht uitgedrukt “geen onbesproken reputatie heeft”, wordt daarbij straal genegeerd. We gaan daar niet flauw over doen, hee!

Ja, ik hoor ze graag bezig, onze Westerse wereldleiders. Ik vraag me alleen af of die zichzelf ’s avonds nog in de spiegel kunnen aankijken zonder het schaamrood op de wangen te krijgen.