It wasn't me
Ik heb een sterk vermoeden dat het Russische regime, of in elk geval de woordvoerders van het Ministerie van Defensie, grote fan zijn van Shaggy. Of toch alleszins van dit liedje:
https://www.youtube.com/watch?v=T_x6QmuJdms
“She caught me on the counter (It wasn't me)
Saw me bangin' on the sofa (It wasn't me)
I even had her in the shower (It wasn't me)
She even caught me on camera (Nah, it wasn't me)
She saw the marks on my shoulder (It wasn't me)
Heard the words that I told her (It wasn't me)
Heard the scream get louder (It wasn't me)
She stayed until it was over”
De truc is blijkbaar om hoe dan ook te blijven ontkennen: “It wasn’t me”. Ook al zijn er onweerlegbare bewijzen van het tegendeel, ook al bestaan er beelden die aantonen dat je liegt, ook al weet iedereen dat de Russen wél verantwoordelijk zijn voor de burgerslachtoffers. Blijven ontkennen: “It wasn’t me.”
Denkt Poetin nu écht dat hij daarmee zou kunnen weg komen? Denkt hij dat iemand hem nog gelooft als hij beweert: “It wasn’t me”? Uiteraard niet. En het kan hem ook geen barst schelen. “So what?” als niemand hem gelooft, “So What?” als iedereen (in het Westen) hem veroordeelt en hem verwijt een oorlogsmisdadiger te zijn en een onbetrouwbare partner? Wat gaan ze doen? Hem straffen, sancties opleggen? Die fase zijn we al voorbij, hee: het Westen heeft hem al alle mogelijk denkbare en haalbare sancties opgelegd, en dat heeft totaal niets uit gehaald. Poetin is ongenaakbaar geworden, immuun voor alle mogelijke straffen. En wie nog zou geloven dat hij ooit voor het Internationaal Strafhof zal moeten terechtstaan, die gelooft heel zeker ook nog in Sinterklaas: geen enkele van de aanklachten zal tot iets leiden.
Vinden zijn bondgenoten het dan niet erg dat hij er systematisch lustig op los liegt? Vinden ze het niet problematisch dat de man niet te vertrouwen is en dat een ondertekend akkoord voor hem geen enkele waarde heeft? Vermoedelijk is de algemene teneur dat ze tóch allemaal liegen, de wereldleiders. Dat geen één van hen te vertrouwen is, dat Poetin niet erger is dan de rest. Dat ze allemaal even onbeschaamd zijn als Shaggy.
Maar laat ons niet al te hard met een strenge vinger naar Vladimir Poetin wijzen. Als het er écht op aan komt en als de nood hoog is, proberen we het allemaal wel eens: “It wasn’t me”. Toch? Want er zit inderdaad een Poetin in elk van ons. Zeker nu de leugen in onze moderne maatschappij meer en meer vanzelfsprekend lijkt te worden.
Reacties
Een reactie posten