Kortzichtig

Ware het niet zo pijnlijk geweest, het zou een bijzonder grappig verhaal geweest zijn. Het nieuwe Brusselse “circulatieplan”.

In navolging van hun Gentse collega’s hebben de Groenen in de Brusselse regering een “circulatieplan” ingevoerd om het doorgaand verkeer uit de stad te weren. Binnen de Brusselse “Vijfhoek” zijn de straten eenrichtingsverkeer geworden, en zijn er “knippen” ingevoerd zodat het niet langer mogelijk is om de stad te doorkruisen: wie van de ene “zone” naar de andere wil, moet dat via de Kleine Ring doen. De bedoeling is om te zorgen voor minder auto’s in de binnenstad. En dus voor meer veiligheid en ruimte voor “de zwakke weggebruikers”. En voor een gezonder leefklimaat voor de Brusselaar. Net als in Gent zal dat wel lukken. Veel automobilisten zullen hun sluipwegen doorheen de stad moeten opgeven en weer zoals iedereen op de Ring staan aanschuiven. Met als resultaat: nóg meer files op die Ring, nóg meer brandstofverbruik voor de aanschuivende chauffeurs en nóg meer luchtvervuiling in het gebied langs die Ring.

Het circulatieplan is nu al in voege, maar er worden nog geen boetes uitgedeeld. Het is pas vanaf 1 oktober dat het “van moeten” is. Nu worden de verdwaalde automobilisten nog vriendelijk geholpen en wegwijs gemaakt door stewards, en als een chauffeur toch nog verkeerd zou rijden, dan wordt die vriendelijk attent gemaakt op de veranderde verkeerssituatie. Dat is althans de theorie.

Een man uit Aalst heeft onlangs mogen ondervinden dat de praktijk ietwat anders is. Hij was een “verboden” straat ingereden, zonder er verder bij na te denken: hij had gewoon de auto voor hem gevolgd. Maar blijkbaar was die straat, in het nieuwe circulatieplan, alleen toegankelijk met een “toegangsbewijs”, weliswaar pas vanaf 1 oktober. De man had dat verkeersbord niet opgemerkt. En hoe dan ook zou hij zich van geen kwaad bewust geweest zijn, want op het verkeersbord staat in grote letters: “TOEGANGSBEWIJS NOODZAKELIJK VANAF 01/10/2022”. De stad Brussel zag dat blijkbaar anders, en had de toegang tot de straat “beveiligd” met een “verzinkbare paal”, dat is zo’n paaltje dat in de grond verzonken zit, maar (al dan niet automatisch) omhoog kan schuiven indien nodig. En “omhoog schuiven” heeft het paaltje gedaan: net toen de man er overheen reed, schoot het paaltje met een enorme kracht omhoog, dwars door de onderkant van zijn auto heen. De man ligt nu in het ziekenhuis met brandwonden en een ingedeukte borstkas door zijn airbags, en snijwonden aan zijn benen door de brokstukken van de doorboorde auto. De stad Brussel pleit geheel en al onschuldig: “Die wagen mocht daar niet komen, er zijn genoeg borden die duidelijk aangeven dat auto’s daar niet meer door kunnen.” Ja, niet dus, hee: er stond heel expliciet “vanaf 01/10/2022”!

Het is helaas een veel voorkomend probleem met politieke beslissingen. Een wereldvreemd stel heeft een prachtig idee om zijn/haar grote principes te realiseren, maar staat niet stil bij de mogelijke neveneffecten. De vooruitstrevende politici zien alleen de positieve resultaten. Ze zien wat ze willen zien, en ze focussen op “het algemeen belang”. Maar dat hun beslissingen enorme negatieve gevolgen kunnen hebben voor de gewone mens, daar staan ze niet bij stil. Meer zelfs: ze willen het gewoon niet geweten hebben.

Dat is bijvoorbeeld ook zo bij de nobele beslissing om geen Russisch gas meer in te voeren. Met de bedoeling de Russen te raken waar het pijn doet. Al is dat totaal mislukt, want de Russen verkopen hun gas nu aan iemand anders, bijvoorbeeld aan Saudi-Arabië, en dát tegen een veel hogere prijs. Als iemand als verliezer uit dit verhaal komt, dan is het niet Rusland: het zijn wij. Want wij zien ons geconfronteerd met dreigende gastekorten, zéker de komende winter als het kouder wordt. En wij zien ons geconfronteerd met exponentieel stijgende gasprijzen. Als gevolg van het tekort aan gas door die boycot van Rusland. Althans… dat is wat men ons doet geloven. Want ik blijf erbij dat de “schaarste” artificieel is. Omdat de producenten hun productie beperken en hun voorraden achterhouden, en/of omdat speculanten grote voorraden opkopen om later met grote winst te verkopen. Hoe dan ook: er zijn er enkelen die enorme winsten maken, en het zijn wij die die winsten betalen.

Het wordt een bijzonder harde en koude winter voor héél veel mensen, vrees ik.

En dat allemaal omdat enkele kortzichtige beleidsmakers beslissingen willen nemen die overeenkomen met hun eigen “grote principes”. Zonder zich af te vragen af iedereen daar wel écht mee gebaat is. Ik vermoed dat zij er alvast telkens zelf wél bij gebaat zijn. En dat is wat telt voor een echte politicus, niet?