Waarom ?

“Waarom doen mensen de domme dingen die ze doen?” Het is een vraag die mij mateloos intrigeert.

Soms is het echt uit onwetendheid, een tekort aan kennis en ervaring. Een baby die van alles en nog wat uitprobeert en daarbij pardoes van een stoel tuimelt en zich ernstig bezeert. Een kind dat zijn/haar grenzen opzoekt en daarbij een zwaar ongeval krijgt. Een puber bij wie de rationele hersenhelft nog niet voldoende ontwikkeld is en die zich aan één of andere stomme TikTok-challenge waagt, met fatale gevolgen. Soms worden mensen gedreven door felle emoties die alle zin voor redelijkheid verdrijven. Iemand die tot een wanhoopsdaad over gaat. Iemand die in blinde woede geweld pleegt. Soms gaat het om een impulsieve daad, een opwelling waarvan men achteraf beseft dat men beter eerst had nagedacht.

Maar soms, dikwijls, gaat het om kortzichtig “winstbejag”. Iemand die nog vlugvlug de sporen over steekt voor een aanstormende trein, om enkele minuten kostbare tijd te winnen. Iemand die een overval pleegt om gemakkelijk geld te verdienen. Iemand die gevaarlijke en/of ongezonde goederen verkoopt zonder zich te bekommeren om de gevolgen voor zijn/haar klanten.

De vraag kwam ook bij mij op toen ik het bericht las over het bezoek van Nancy Pelosi, voorzitster van het Huis van Afgevaardigden in de Verenigde Staten. Dat dit bezoek héél slecht zou uitdraaien, dat wist ze van te voren al. Zelfs haar president en partijgenoot Joe Biden had het haar heel sterk afgeraden. Omdat ook hij wel besefte dat er niets goeds uit zou voort komen. En inderdaad: de gevolgen zijn niet min, en vermoedelijk nog erger dan op het eerste zicht lijkt. De relaties tussen China en de Verenigde Staten zijn in een nooit eerder gekend dieptepunt beland, en de politieke spanningen lopen hoog op. Alsof de wereld nog niet genoeg politieke hoogspanning kent met de Russische oorlog in Oekraïne. De wereldeconomie, die door die oorlog en de energiecrisis al erg fragiel was, wordt door dit bezoek nog verder aan het wankelen gebracht omdat de Chinezen vast van plan zijn economische sancties op te leggen. En de mensen in Taiwan zelf, die houden hun hart vast voor een mogelijke agressieve reactie vanuit het Chinese vasteland, en vrezen heel erg voor een “Oekraïne-scenario”.

Er is niets, maar dan ook niets positiefs aan dit bezoek. Niemand heeft er iets aan, niemand is ermee geholpen, niemand had daar om verzocht. En dus is mijn vraag: “Waarom? Waarom heeft mevrouw Pelosi dit gedaan?”

Het is niet uit kinderlijke onwetendheid of uit naïviteit. De vrouw is 82 jaar, en heeft dus al wat levenswijsheid opgebouwd, vermoed ik. Ze is al tientallen jaren actief in de hoogste politieke regionen, en kan dus perfect de consequenties van haar daden inschatten. Ze is de derde belangrijkste politieke persoon in de Verenigde Staten (na de president en vicepresident), ze wéét dus dat al haar daden met argusogen gevolgd worden. En tóch begaat zij die stommiteit. Waarom?

Uit edele principes? Ze had ook van op het thuisfront uiting kunnen geven aan haar “edele principes”, toch? Haar overtuigingen zijn al langer gekend, en ze heeft middelen genoeg om die in de verf te zetten.

Uit koppigheid misschien? Zo van: “Als men mij zegt dat iets niet mag, dan doe ik het zéker!” Kindjes reageren soms op die manier. Maar een intelligente volwassen vrouw?

Of gewoon om te provoceren? Om een dikke middelvinger uit te steken naar de Chinese regering? Ik vermoed dat dit wel één van haar motieven zal geweest zijn. Ze is immers al erg lang een hevig tegenstander van het communistische Chinese regime. Onder andere omwille van de flagrante mensenrechtenschendingen aldaar, en de manier waarop het volk van de Oeigoeren er behandeld wordt. (Waarmee ze, zoals de meesten, gemakshalve vergeet wat de blanke overheerser in Amerika met de inheemse bevolking gedaan heeft.)

Maar ergens voel ik in mijn hoofd een zekere achterdocht sluimeren: “Wat als dit allemaal niets met principes te maken zou hebben?” Het kan er bij mij niet in dat Nancy Pelosi geen “verborgen agenda” zou hebben. Er is immers geen enkele logische verklaring voor haar actie. En dus stel ik (me) de vraag: “Wat als ook dit ingegeven is door puur eigenbelang, winstbejag, goedkoop profijt?”

Het is in elk geval zo dat Taiwan zowat de grootste producent en leverancier is van computerchips. Als hun export van chips zou stilvallen door Chinese blokkades, dan opent zich een belangrijke markt voor Amerikaanse computerchips. En het is ook zo dat de Amerikaanse oorlogsindustrie alweer gouden zaken doet bij deze nieuwe oorlogsdreiging…