Fitness Tracker

Ik heb van mijn kinderen een “Fitbit Fitness Tracker” cadeau gekregen voor mijn verjaardag. En ik was daar heel blij mee!

Ze weten dat ik heel veel ga stappen (of liever: wandelen), en dan is zo’n ding een nuttig accessoire. In feite is “wandelen” nog zowat de enige hobby die ik nog voluit kan beoefenen. Teksten schrijven en daarvoor het nodige opzoekingswerk doen, dat moet ik helaas sterk beperken, en sommige dagen lukt het helemaal niet. Want als ik te lang op een computerscherm zit te kijken, voel ik de draaiduizeligheid opkomen. Ook lezen doe ik niet zo veel meer, om dezelfde reden. En fietsen durf ik niet meer, want ik weet niet hoe ik verder zou moeten als ik opeens mijn evenwicht zou verliezen. Het is niet dat mijn fiets dan vanzelf rechtop zal blijven en uit zichzelf verder zal rijden. (Zoals wel het geval is bij een auto met “lane keeping assist” en “dynamic cruise control”. Zo heeft de politie nog niet zo lang geleden een auto staande gehouden die op de autosnelweg aan het verder rijden was terwijl de chauffeur bewusteloos achter het stuur zat.)

Ik heb natuurlijk wel de stappenteller-app op mijn gsm, maar die “Fitbit Fitness Tracker” is véél nauwkeuriger en betrouwbaarder. Ook al omdat er een gps op zit. En hij meet van alles en nog wat terwijl ik aan het stappen ben. Niet alleen de afgelegde afstand en het aantal stappen, maar ook mijn energieverbruik, de hoogtemeters, mijn hartslag, en wat nog al. Een fantastisch ding! En het mooiste van al: hij geeft mij ook een compliment als ik één of ander “doel” gehaald heb. Mijn motivatie om te wandelen is verveelvoudigd nu ik niet alleen felicitaties krijg van mijn stappenteller, maar ook nog eens van mijn Fitbit.

Het ding kan trouwens nog veel meer dan alleen mijn wandelactiviteiten registreren. Maar dat zal ik allemaal nog moeten uitzoeken. De beschikbare handleiding is niet bepaald “uitvoerig”, veel zal ik zelf moeten ontdekken.

Eén van die snufjes is het detecteren van mijn slaap. En dát is bijzonder nuttig voor mij. Zoals ik al dikwijls aangegeven heb: ik ben een heel slechte slaper. Althans: dat denk ik toch. Want onze eigen perceptie van onze slaapkwaliteit stemt niet altijd overeen met de werkelijkheid: veel mensen slapen in werkelijkheid een stuk beter dan ze zelf beseffen. Als iemand bijvoorbeeld ieder uur eventjes licht wakker wordt en op het uurwerk kijkt, maar dan direct weer in slaap valt, dan heeft die de “perceptie” dat hij/zij ontzettend slecht en weinig geslapen heeft, want hij/zij heeft “ieder uur van de nacht zien passeren”. Ik was er dus wel erg benieuwd naar of mijn gevoel omtrent mijn slechte slaap terecht was of niet: klopt het wel als ik ’s morgens denk dat ik amper vier uur geslapen heb of zo? Mijn Fitbit zou dat mysterie voor mij oplossen.

Ik heb hem nu al enkele weken. En wat blijkt? De eerste nacht: 2u28’; de tweede nacht: 1u56’; de derde nacht: 2u33’; de vierde nacht: 3u04’. Enzoverder. Mijn gemiddelde tot nu toe is 3u20’ slaap, mijn “beste prestatie” ligt op een uitzonderlijke 5u05’. Ik vrees dat ik zal moeten accepteren dat meer dan 4 uur slaap zelden voor mij is weggelegd. Het gaat dan wel om uren “kwaliteitsvolle” slaap, vermoed ik. Dat ik ’s morgens opsta met het gevoel dat ik helemaal niet uitgeslapen ben, is dus heel reëel.

Het is blijkbaar zelfs nog erger dan ik zelf gedacht had. Maar vreemd genoeg deprimeert dat mij niet. Op één of andere manier voel ik me daar zelfs beter bij. Wellicht omdat ik het nu ook echt “weet”. Jammer genoeg heeft mijn Fitbit geen functie om mij te helpen beter te slapen. Maar zoals Warren Zevon het al verwoordde: “I’ll sleep when I’m dead.”