Gewetenloos

Ik weet niet wat uw reactie was bij het volgende nieuwsbericht? Ik voelde alvast een grenzeloze, maar machteloze, woede opkomen. Walging, zelfs. Onbegrip. Opstandigheid. Het gaat om dit VRT-artikel: “TotalEnergies levert kerosine voor Russische vliegtuigen.”

Voor alle duidelijkheid: TotalEnergies is een Franse onderneming, en wordt dus verondersteld geen handel meer te drijven met Rusland, wegens de sancties tegen de Russen omwille van de oorlog. Maar niet alleen kunnen ze blijkbaar ongestraft die boycot negeren en tóch aan Rusland blijven leveren, bovendien steunen ze heel bewust en gewild de Russische oorlog door hun vliegtuigen van brandstof te voorzien. En nog voor alle duidelijkheid: TotalEnergies is één van die olie- en energieproducenten die ongegeneerd en onbeschaamd gigantische woekerwinsten maakt door de prijsstijgingen van gas en olie als gevolg van die oorlog. Het plaatje zal wel duidelijk zijn, zeker: het bedrijf profiteert van de beide kanten, én ze helpen er mee voor zorgen dat die oorlog die hen zo veel profijt oplevert, langer blijft aanslepen. Daar zijn geen woorden voor. “Gewetenloos” komt nog het dichtst in de buurt.

En wat doet de Franse regering? Wat doet Europa? Niets. Straffe verklaringen, ja. Vlammende speeches, ja. Maar als puntje bij paaltje komt, laat men gewoon begaan. Ook al zijn de praktijken van TotalEnergies niet alleen in strijd met de sancties, maar bovendien ook immoreel, gewetenloos. Wat TotalEnergies overigens niet belet te beweren “te handelen vanuit een gezonde burgerzin en de mensenrechtenverklaring van de Verenigde Naties te onderschrijven.”

U en ik, wij ondergaan dit allemaal machteloos. We constateren dat onze autobrandstof nog maar eens duurder geworden is, en dat onze voorschotfactuur voor energie spectaculair de hoogte inschiet, maar we ondergaan het (voorlopig) braaf en gewillig. Sommigen onder ons zoeken alternatieven en gaan houtpellets stoken, al is dat nefast voor het milieu en het klimaat. Maar zij zijn er evengoed aan voor de moeite, want ook de prijs van houtpellets is al verdrievoudigd: er is een enorme schaarste… “door de oorlog in Oekraïne.”

En we kijken naar onze regering om daar iets aan te doen. We zijn (voorlopig) nog naïef en geduldig en hoopvol: onze regering zal zéker iets doen om die exploderende energiekost te beperken. Maar helaas: onze regering doet niets. Onze regering “constateert”. Onze eerste minister kwam ons wel vertellen dat “de komende 5 à 10 winters moeilijk gaan zijn”. Goed gezien van onze premier, maar daar hebben wij dus niets aan! Dat weten we zelf ook wel, we hebben geen regering nodig om ons dat te vertellen. We hebben een regering nodig die daar iets aan doet! Zoals bijvoorbeeld de BTW en accijnzen verlagen. Zoals bijvoorbeeld de woekerwinsten van profiteurs als TotalEnergies serieus belasten en die inkomsten gebruiken om de energiekost van de mensen te verlagen. Maar dat gebeurt dus niet.

Er gebeurt eigenlijk helemaal niets. De regeringen, de onze en die van andere Europese landen, staan erbij en kijken er naar. En als die grote bedrijven beslissen om de sancties aan hun laars te lappen, dan laten die regeringen ook gewoon begaan. TotalEnergies is trouwens niet de enige die van twee walletjes eet. Ook onze eigen AB InBev is niet helemaal onschuldig: zij werken samen met een Turkse brouwerij die van plan is om in Rusland onze beroemde Leffe te gaan brouwen.

Dat die grote ondernemingen van de (zogezegde) “schaarste” profiteren om ongeziene winsten te boeken, dat is erg. Dat is héél erg. Maar dat ze er zelfs niet voor terugdeinzen om nog eens bijkomend te profiteren door “de vijand” te helpen, dat is ronduit misdadig.