Van kwaad tot erger

Door

Ik heb nog een hele reeks ideetjes voor nieuwe blog-stukjes. Bijvoorbeeld over het “Zuhalleke” van onze Vlaamse minister voor Justitie/Toerisme. Of over de oproep van de Paus aan onze priesters en nonnen om “zuiver van hart” te blijven. Of over hoe sommige grote sterren toch bescheiden kunnen blijven en ondanks hun status van “superster” respect tonen voor anderen. Of over Archie Roach, de inspiratie voor veel jonge Aboriginal-performers. Of over de absurde acties van de jonge “klimaatvandalen”. Of  over onze daguitstap naar het mooie Brugge. Enzovoort.

Maar het zal helaas niet voor direct zijn. Want het lukt dezer dagen niet bijster goed om een stukje te schrijven.

Ik heb de laatste weken bijna dagelijks een ernstige aanval van Ménière, soms zelfs tot twee keer per dag. Het lukt me heel zelden om langer dan een kwartier aan mijn computer te werken. Het lukt me trouwens ook zelden om langer dan een kwartier in een boek te lezen. Om eerlijk te zijn: het overvalt me bij elke mogelijke bezigheid, ook als ik gewoon niets doe en een beetje probeer te relaxen. De aanvallen zijn niet alleen frequenter, ze zijn ook veel heftiger dan vroeger. Het is niet zomaar “draaiduizeligheid”, waarbij mijn omgeving voor mijn ogen begint te verschuiven, opwaarts of zijwaarts. Als het nu komt, dan begint alles opeens als gek rond te tollen en ben ik elk gevoel van oriëntatie kwijt. Het lijkt op een draaikolk waarin ik al tollend weg zink. Ik vermoed dat het ongeveer zo moet aanvoelen als je per ongeluk in een droogtrommel terecht komt.

De komende dagen zal er dus meer niet dan wel een nieuwe bijdrage zijn in mijn blog. Tot mijn grote spijt. En misschien ook wel tot jullie spijt…

Voor wie meer wil weten over de Ziekte van Ménière:

https://www.hoorzaken.nl/gehoorproblemen/meniere/

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

A whiter Shade of Pale

Door
“ A whiter Shade of Pale ” is een song uit 1967 van de Britse rockband “ Procol Harum ”. Het is de grootste hit van de groep. De melodie is gebaseerd op een klassieke compositie, vermoedelijk van Johann Sebastian Bach. De uitvoering in de videoclip hieronder, is een live-versie uit 2006, in een uitgebreide “klassieke” bewerking die heel goed bij de song past. Het is volgens mij één van de allermooiste uitvoeringen van de song, en eigenlijk één van de allermooiste songs die ik ooit gehoord heb. Ik zou zeggen: “Sluit je ogen en geniet! Dit is werkelijk subliem.” https://www.youtube.com/watch?v=St6jyEFe5WM Ik heb de songtekst zoals gewoonlijk opgenomen in dit stukje, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er zelf niet veel kan van maken. De tekst was en is voor velerlei uitleg vatbaar. De songschrijver zou de titel gehoord hebben tijdens een feestje en bouwde daar een lied omheen, waarvan de interpretatie onduidelijk bleef. Pas bij het verschijnen van boeken over de begindagen van d
Read more »

Naïve

Door
“ Naïve ” is een heel mooie en inspirerende song uit 2006 van de Belgische zangeres Axelle Red . https://www.youtube.com/watch?v=e8C2o_zNqao De song “ Naïve ” is een lied over liefde en hoop. Het gaat over het omarmen van onze sterfelijkheid en het besef dat elke dag nieuwe kansen biedt om dingen anders te doen. In dit lied beschrijft Axelle Red hoe ze het leven door een “roze bril” ziet, ondanks de uitdagingen en moeilijkheden die ze tegenkomt. Ze wordt vaak als naïef bestempeld omdat ze blijft geloven in het goede en weigert voorzichtig te zijn. De song is een ode aan het optimisme en het vermogen om te blijven geloven, zelfs in moeilijke tijden. Axelle Red heeft het over de zorgeloosheid die ze koestert: “Prendre le temps, pa-da Me faire des illusions, pa-da Croire dans le bon, flâner dans les champs.” En ze heeft het over haar geloof in een mooie wereld, ook al is dat misschien naïef: “Ne pas juger vite, pa-da Tresser des marguerites, pa-da Refuser d'être s
Read more »

To Daddy

Door
Speciaal voor Moederdag “ To Daddy ”   is een liedje van Dolly Parton , dat je als een soort “ smartlap ” zou kunnen beschouwen. Ik heb gekozen voor de breekbare versie uit 1978 van Emmylou Harris . https://www.youtube.com/watch?v=87o1E6SUptY Het gaat over een vrouw, een moeder, die altijd is blijven “ geven ” in haar gezin. Die daar nooit enige waardering voor gekregen heeft en dat ook nooit expliciet gevraagd had. Tot het haar op een dag toch te veel werd, en ze gewoon vertrokken is. Eén van de moeilijkste opgaven voor een mens, is “ samen leven ”. Dat is zo voor gemeenschappen, nationaliteiten, culturen, enzovoort. En helaas toont de wrede realiteit dat dit héél dikwijls niet lukt. Zie maar in het Midden Oosten, of in Jemen of in Congo. Maar ook bij ons. Moslims en niet-moslims, bijvoorbeeld: het blijft een héél moeilijk verhaal. Maar het is ook zo voor individuen: het is niet evident voor mensen om met elkaar samen te leven. In een huwelijk, of in een andere vorm van
Read more »