Enola Gay

Verzoek: Ik heb nog altijd geen idee hoeveel lezers ik nu opnieuw zou bereiken met mijn heropgestarte blog. Om dat uit te vissen, zou ik je willen vragen om bij deze een mailke te sturen naar eric.kerkhove@telenet.be . Je hoeft er geen tekst in te zetten (maar het mag), alleen: “Blog gelezen” in de titel.

Volgens Westerse bronnen zouden er bij de oorlog in Oekraïne al zowat een half miljoen militaire slachtoffers gevallen zijn. Dat is bijna niet te vatten. En dat allemaal in een oorlog die er nooit had mogen zijn, een oorlog die totaal zinloos is, een oorlog die er enkel gekomen is door de grootheidswaanzin van één psychopaat. Een oorlog waar uiteindelijk enkel en alleen de wapenindustrie beter van geworden is.

Naast die vijfhonderd duizend militaire slachtoffers zijn er helaas ook onnoemelijk veel, totaal onschuldige, burgerslachtoffers. Vrouwen en kinderen in gebombardeerde dorpen en steden. Slachtoffers van bombardementen die geen enkel militair nut hadden, of geen enkele strategische zin. Totale willekeur, wreedheid.

Ik begrijp nog altijd niet hoe iemand er toe komt om op die manier “oorlog” te voeren, en ik begrijp nog minder hoe de wereld dit zomaar laat gebeuren. Er is niemand die die waanzin stopt, er is niemand die een einde maakt aan die wreedheden. Onze wereldleiders staan erbij en kijken toe, machteloos. Ik heb de vraag al eerder gesteld: “Wat is de zin van de Verenigde Naties als ze die misdaden niet kunnen stoppen? Wat is de zin van de Veiligheidsraad als die totaal verlamd is?” Ze kunnen die organisaties beter afschaffen, lijkt mij, want ze dienen toch tot niets.

Het is natuurlijk wel zo dat Poetin er de Westerse landen altijd kan op wijzen dat zij exact dezelfde oorlogsmisdaden hebben begaan in het verleden, en dat hun kritiek dus nogal hypocriet is. Het rechtvaardigt de oorlogsmisdaden in Oekraïne niet, maar inderdaad: ook de Amerikanen en de Britten hebben zich aan diezelfde misdaden schuldig gemaakt, indertijd, op het einde van de Tweede Wereldoorlog. In februari 1945 hebben de Britten en de Amerikanen de Duitse stad Dresden gebombardeerd. Niet uit strategische of militaire overwegingen, maar gewoon “zomaar”, om de bevolking te demoraliseren. Resultaat: minstens 25 duizend en misschien zelfs tot 100 duizend doden, burgerslachtoffers, vrouwen en kinderen. En de grootste gruwel van allemaal: de Amerikaanse bombardementen op Hiroshima en op Nagasaki in augustus 1945. Het aantal, totaal onschuldige, slachtoffers van die bombardementen is onbekend: minstens 250 duizend directe slachtoffers, en vermoedelijk nog meerdere honderd duizenden nadien als gevolg van kanker en stralingsziekte. Als “oorlogsmisdaad” kan dat tellen, lijkt mij, maar nooit heeft iemand het aangedurfd om het ook zo te noemen. En dan is het inderdaad nogal hypocriet om met een beschuldigende vinger naar Poetin te wijzen als die weer eens een feestzaal of een marktplein met onschuldige burgers  bombardeert.

De bommenwerper waarmee de atoombom op Hiroshima werd vervoerd, heette “Enola Gay”. Daarover gaat dit lied van Orchestral Manoeuvres in the Dark. In deze song wordt terecht de kritische bedenking gemaakt dat dit bombardement eigenlijk geen enkele zin had gehad:

“It shouldn't ever have to end this way.”

https://www.youtube.com/watch?v=d5XJ2GiR6Bo

Enola Gay
You should have stayed at home yesterday
Ah-ha, words can't describe
The feeling and the way you lied

These games you play
They're going to end in more than tears some day
Ah-ha Enola Gay
It shouldn't ever have to end this way

It's 8:15
And that's the time that it's always been
We got your message on the radio
Conditions normal, and you're coming home

Enola Gay
Is mother proud of little boy today?
Ah-ha this kiss you give
It's never ever gonna to fade away

Enola Gay
You shouldn't ever have to live this way
Ah-ha Enola Gay
You should've faded our dreams away

It's 8:15
And that's the time that it's always been
We got your message on the radio
Conditions normal, and you're coming home

Enola Gay
Is mother proud of little boy today?
Ah-ha this kiss you give
It's never ever going to fade away