The Big Ones get away

Buffy Sainte-Marie, dochter van een Cree-Indiaan, geboren in de Canadese provincie Saskatchewan, is een “native american”, of liever een “native canadian”, zangeres en songschrijver. De songs en teksten die zij gemaakt heeft, zijn zelden echt vrolijk: heel dikwijls zingt zij over het onrecht dat de Indianen, de oorspronkelijke inwoners van Amerika, in de loop der jaren is aangedaan. En nog altijd wordt aangedaan in het Amerika van tegenwoordig. Je kan haar boosheid en verontwaardiging horen in de meeste van haar songs. Dit hier, “The Big Ones get away”, gaat niet zozeer over het lot van de Indianen in Amerika, maar het klinkt niet minder kwaad. Wel integendeel.

In deze song uit 1992, die ik trouwens prachtig vind en heel ontroerend, gaat zij tekeer tegen de grote multinationals en de “machtigen der aarde”: de “Big Ones”. Ze klaagt aan hoe die met alles lijken weg te komen, hoe die zich alles kunnen permitteren, hoe die voluit profiteren, terwijl de gewone mensen als het ware niets mogen of kunnen:

“I would go in chains just to see you free

Of the ropes that bind you
And the role you play
And the pride that hooks you
While the big ones get away”

Ze heeft het erover hoe machtswellustelingen en geldwolven de regels van het spel bepalen en zorgen dat ze al het intellect voor hun eigen doelstellingen kunnen inpalmen. Ze heeft het over onze “boeien” en kettingen waardoor we “onvrij” moeten leven, en hoe we allemaal braaf onze “rol” (moeten) spelen.

Ja, het is een behoorlijk bittere song, ik geef het toe. En wellicht, misschien, té zwartgallig? Want ja: er is nog veel goedheid en eerlijkheid in deze wereld. Er zijn nog veel mensen die het goed menen en die goed willen doen. Er is nog veel liefde en vriendelijkheid en onbaatzuchtigheid in deze wereld. Zonder enige twijfel. Maar dat is allemaal op kleine schaal, het zijn druppels op een hete plaat. In het grotere geheel lijken die kleine heldendaden te verdrinken in de corrupte en machtsgeile wereld van de “groten”. Jammer genoeg.

Maar misschien moeten we, hoewel niet blind voor de bittere realiteit, toch proberen ons op te trekken aan het mooie dat we rondom ons kunnen ontdekken? En elk voor zichzelf proberen naar de hemel te reiken:

“Now if I had a way to reach the sky
I'd grab that crescent moon
Wield it like a knife
Save you from the lies”

https://www.youtube.com/watch?v=b5o8gwt26To

Hey, baby I just got back from town
Where the bribes are paid
Honey, they turned my offer down
They say the deal's already made

So now I gotta stand and watch
While it all comes down
And the buzzards and the hawks
And the judges and the mob
Circle round

Now if I were the queen of all the world
I would go in chains just to see you free

Of the ropes that bind you
And the role you play
And the pride that hooks you
While the big ones get away

Love junkies wanna change the world
It quickly stays the same
Money junkies hire all the smart ones
Power junkies run the game

One step at a time
Polarity Hill
If the bad guys don't get you, baby
Then the good guys will

With angels on the take
And the gangsters in the yard
Hey, don't the wars come easy?
Hey, don't the peace come hard?

Now if I had a way to reach the sky
I'd grab that crescent moon
Wield it like a knife
Save you from the lies

From the ropes that bind you
And the role you play
And the game that hooks you
While the big ones get away