Both Sides Now

Als er één song is die bij uitstek thuishoort in de categorie “Mijmering”, dan is het wel dit filosofisch liedje van Joni Mitchell uit 1966: “Both Sides now”.

https://www.youtube.com/watch?v=yXr2EFomFkU

Ze vertelt hoe er aan alles, aan elke ervaring, elke waarneming, altijd twee kanten lijken te zijn. Wat er op het eerste zicht mooi en goed uit ziet, kan ook slecht zijn, negatief. Zoals de mooie wolken die aan de hemel voorbij drijven, maar die evengoed de zon kunnen verduisteren en stortregens kunnen brengen. Of zoals de liefde die je in vervoering brengt en laat dromen, maar die ook ontzettend veel pijn kan doen als ze niet beantwoord wordt. Al bij al vindt Joni Mitchell het leven bijzonder verwarrend:

“I've looked at life from both sides now
From win and lose and still somehow
It's life's illusions I recall
I really don't know life at all”

Het is inderdaad toch wel iets om even bij stil te staan. Het leven is zelden simpel en rechttoe-rechtaan: elke prachtige roos groeit op een stengel vol doorns. Elke dag opnieuw worden we geconfronteerd met aspecten van het leven die we niet begrijpen. Het leven lijkt soms één groot mysterie dat we niet kunnen doorgronden. De ene dag brengt vreugde en geluk, en een andere dag brengt ons pijn en verdriet, zonder dat we dat zelf in de hand lijken te hebben.

Wellicht is de beste manier om daar mee om te gaan het gewoon over ons heen laten komen, het leven nemen zoals het is. Zonder overdreven vreugdesprongen als het goed gaat, zonder overdreven geweeklaag als het minder gaat. Elke dag beleven zoals die op ons af komt, en ondertussen toch proberen er het beste van te maken. Gepieker over het hoe en waarom helpt ons toch geen stap verder. We kunnen maar beter accepteren dat we het toch nooit allemaal zullen kunnen begrijpen. En eraan denken dat elke medaille immers twee kanten heeft; je kan nooit de ene kant van een medaille afwijzen.

Het is niet altijd vanzelfsprekend om zo “filosofisch” in het leven te staan, zeker niet als het tegenzit of als je het zwaar hebt. Maar het maakt alles wel veel gemakkelijker om te verdragen, en uiteindelijk is het toch het beste wat je kan doen als iets je overkomt zonder dat je daar controle over hebt.

Rows and flows of angel hair
And ice cream castles in the air
And feather canyons everywhere
Looked at clouds that way

But now they only block the sun
They rain and they snow on everyone
So many things I would have done
But clouds got in my way

I've looked at clouds from both sides now
From up and down and still somehow
It's cloud illusions I recall
I really don't know clouds at all

Moons and Junes and Ferris wheels
The dizzy dancing way that you feel
As every fairy tale comes real
I've looked at love that way

But now it's just another show
And you leave 'em laughing when you go
And if you care, don't let them know
Don't give yourself away

I've looked at love from both sides now
From give and take and still somehow
It's love's illusions that I recall
I really don't know love
Really don't know love at all

Tears and fears and feeling proud
To say, "I love you" right out loud
Dreams and schemes and circus crowds
I've looked at life that way

Oh, but now old friends they're acting strange
And they shake their heads and they tell me that I've changed
Well something's lost, but something's gained
In living every day

I've looked at life from both sides now
From win and lose and still somehow
It's life's illusions I recall
I really don't know life at all

It's life's illusions that I recall
I really don't know life
I really don't know life at all