Darby's Castle

“Darby’s Castle” is een behoorlijk sombere, zelfs zwartgallige, song uit 1970 van Kris Kristofferson.

https://www.youtube.com/watch?v=3fXG5oiMOI8

Het gaat over een man die voor zijn vrouw een pracht van een huis wil bouwen, een echt kasteel. Maar hij gaat daar zó erg in op dat hij geen tijd meer heeft voor iets anders, en al helemaal geen tijd meer voor zijn vrouw. Zij voelt zich daar bijzonder eenzaam bij en ze treurt omdat ze altijd alleen moet blijven, dag en nacht. Zodat ze op een gegeven moment toch troost en liefde zoekt en vindt bij een andere man. Jammer genoeg ontdekt Darby bij toeval de ontrouw van zijn echtgenote, waarop hij in een vlaag van woede en waanzin zijn kasteel in brand steekt:

“Oh, it took 300 days for the timbers to be raised
And the silhouette was seen for miles around
And the gables reached as high as the eagles in the sky
But it only took one night to bring it down
When Darby's castle tumbled to the ground.”

Wat Darby in al zijn ijver was vergeten, is natuurlijk dat echte liefde niet hoeft bewezen te worden met materiële dingen en dat de obsessie voor het materiële alles kan kapot maken:

“See, Saul Darby loved his wife and he labored all his life
To provide her with material possessions
And he built for her a home of the finest wood and stone
And the building soon became his sole obsession.”

Het lied is eigenlijk een soort “parabel”, een metafoor voor de fout die velen van ons wel durven maken: we denken dat we onze liefde moeten bewijzen met materiële zaken, geschenken, en we denken dat cadeaus volstaan als gebaar van onze liefde. We vergeten het fundament van “liefde”, want dat heeft niets met het materiële te maken.

Velen van ons zijn ontzettend druk bezig met het vergaren van materiële welstand en luxe artikelen, en we werken ons te pletter om dat allemaal te kunnen betalen. En ondertussen verwaarlozen we onze relatie en onze geliefden, en vergeten we tijd te maken voor tedere momenten. Het is, helaas, de ziekte van de moderne (Westerse) samenleving geworden: die focus op het materiële. We moeten allemaal een groot en mooi huis hebben, en een dure auto, en chique kleren, en de modernste elektronica in huis. En we hebben geen aandacht of tijd meer voor de kleine en simpele dingen die ons en elkaars leven fijner maken.

Misschien kan deze song ons aanzetten om even stil te staan bij de drukte van ons bestaan. En bij het (overdreven) belang van materiële dingen in ons leven.

See the ruin on the hill, where the smoke is hangin' still
Like an echo of an age-long forgotten
There's a story of a home crushed beneath those blackened stones
And a roof that fell before the beams were rotten

See, Saul Darby loved his wife and he labored all his life
To provide her with material possessions
And he built for her a home of the finest wood and stone
And the building soon became his sole obsession

Oh, it took 300 days for the timbers to be raised
And the silhouette was seen for miles around
And the gables reached as high as the eagles in the sky
But it only took one night to bring it down
When Darby's castle tumbled to the ground

Though they shared a common bed, there was precious little said
In the moments that he set aside for sleepin'
'Cause his busy dreams were filled with the rooms he'd yet to build
And he never heard young Helen Darby weepin'

Then one night he heard a sound as he laid his pencil down
And he traced it to her door and turned the handle
And the pale light of the moon through the windows of the room
Split the shadows where two bodies lay entangled

Oh, it took 300 days for the timbers to be raised
And the silhouette was seen for miles around
And the gables reached as high as the eagles in the sky
But it only took one night to bring it down
When Darby's castle tumbled to the ground