Goin' Back

De song “Goin’ Back” van Carole King uit 1966 lijkt wel speciaal gemaakt om bij te “mijmeren”. En het is bij uitstek een melancholische song voor een oudere mens als ik.

https://www.youtube.com/watch?v=AWzgbleoZYE

Melancholie, heimwee naar “vroeger”, naar mijn jeugd vooral, naar de tijd toen alles veel simpeler leek. Was het inderdaad “vroeger allemaal beter”? Ik herinner mij dat onze ouders diezelfde mening hadden over hun jeugd, over “de oude tijd”: ook zij vonden dat “alles vroeger beter was”.

Het is onmiskenbaar waar dat alles “vroeger” simpeler was. Als kind, en als tiener, was alles ongecompliceerd, rechttoe rechtaan. Je hoefde geen compromissen te sluiten, geen deals te maken, je kon gewoon onbezorgd door het leven gaan. En je wist dat je altijd op je vrienden kon rekenen:

“I can recall the time when
I wasn't ashamed to reach out to a friend.”

Het was trouwens ook de tijd dat we dachten dat we de waarheid in petto hadden. We wisten alles beter en verkozen niet te luisteren naar wat de volwassenen ons wilden duidelijk maken:

“I think I'm returning to
All those days when I was young enough to know the truth.”

Het spijtige is dat we het toen niet eens beseften. We beleefden de tijd van ons leven, in onze jeugd, en we realiseerden ons niet hoe goed we het hadden, hoe gelukkig we waren. We hadden de tijd van ons leven, en we apprecieerden het niet eens, of toch niet voldoende. Het is pas later, als volwassene, dat we achterom kijken en beseffen hoe dankbaar we eigenlijk moeten zijn voor die mooie periode:

“I think I'm going back
To the thing I learned so well in my youth.”

Het leven van een volwassene is zo simpel niet meer. Er zijn zó veel dingen waar we rekening moeten mee houden, zó veel dingen ook waar je moet aan denken en waar je al je energie moet insteken. We zijn dikwijls zó hard bezig dat we soms vergeten te leven, dat we onze vrienden vergeten ook.

Meer dan zomaar een melancholische song, is dit dan ook een oproep om ook als volwassene opnieuw écht bewust te leren leven. Om élke dag écht te beleven en niet zomaar de dagen en jaren te laten voorbij glijden:

“Now there's more to do than watch my sailboat glide
And everyday can be my magic paradise.”

Het is een oproep om niet te verdrinken in de alledaagse drukte, maar om bewust te genieten van elke dag die ons gegeven is:

“And live my days instead of counting my years.”

Want op een dag is alles voorbij, en dan komt, te laat, het besef dat we ook deze tijd niet geapprecieerd hebben…

I think I'm going back
To the thing I learned so well in my youth
I think I'm returning to
All those days when I was young enough to know the truth

Now there are no games to only pass the time
No more electric trains no more trees to climb
Thinking young and growing older is no sin
And I can play the game of life to win

I can recall the time when
I wasn't ashamed to reach out to a friend
And now I think I've got a lot more than
Just my toys to lend

Now there's more to do than watch my sailboat glide
And everyday can be my magic paradise
I can play hide and seek with my fears
And live my days instead of counting my years

Let everyone debate the true reality
I'd rather see my world the way it used to be
A little bit of courage is all we lack
So catch me if you can 'cause I'm going back

I'm going back
Not just sitting, walking away
Yes, I'm going back
Going back to my youth
Come on, catch me 'cause I'm going back
I'm going back