Een Lied voor Kinderen

Vervolg: Welke wereld laten wij na voor onze kinderen?

Dimitri van Toren was vooral bekend omwille van zijn poëtische en nogal naïeve liedjes, maar hij was eigenlijk eerder een protestzanger. Ook “Een Lied voor Kinderen”, een vrolijk liedje uit 1972 is een protestsong.

https://www.youtube.com/watch?v=9zEVOyq5lwI

Net zoals Cat Stevens vraagt Dimitri Van Toren zich af waar de kinderen later zullen kunnen spelen als alle vrije ruimte ingenomen wordt door beton en donkere gebouwen. Met een zeker heimwee denkt hij terug aan de tijd toen er effectief nog ruimte was voor de kinderen, toen ze nog op straat konden hinkelen of verstoppertje spelen.

“Stel je voor, je kon er spelen
Op de straten, op het plein
Ongestoord kon je er hinkelen
De stad zou helemaal van jou zijn.”

Ik herinner me nog de tijd toen ik jong was. Wij speelden altijd buiten. En onze ouders hoefden zich nergens om te bekommeren. We trokken in de vroege namiddag op pad, zonder zelf te weten waar we naartoe gingen, en we kwamen rond vier uur terug thuis voor ons vieruurtje. Wat we tussenin gedaan hadden, of waar we geweest waren, wisten onze ouders niet. Er was ook geen nood om dat te weten, ze hoefden ons niet constant in het oog te houden en ze hoefden ons niet te waarschuwen voor de buitenwereld. Wij hadden de totale vrijheid, en we genoten ervan.

Vandaag kan dat allemaal niet meer. Er is geen ruimte meer voor de kinderen om buiten te spelen. Er zijn geen velden of speelruimtes meer, en op straat kunnen kinderen zich dezer dagen niet meer wagen wegens het drukke verkeer. Verantwoorde ouders laten hun kinderen ook niet meer zomaar ergens buiten ravotten, want het gevaar loert overal: pedofielen, verkrachters, ontvoerders, maar ook pestkoppen en bullebakken.

Dimitri van Toren is erg kritisch voor de welvaart van de moderne samenleving:

“Dit is een lied alleen voor kind'ren
In een land van koning welvaart
Morgen zullen ze niet meer spelen
Een stadsvogel vrij verklaard.”

Nergens is het nog veilig voor een kind. Bij ons niet, en in veel andere landen al helemaal niet. Want in sommige streken moeten de kinderen tussen de ruïnes van kapotgeschoten gebouwen spelen, elk moment alert voor een mogelijk bomalarm.

Dit is een lied alleen voor kinderen
Het is gisteren gemaakt
Omdat ze morgen uitgespeeld zijn
Een trappenhuis wordt nu hun speelplaats
Een lied dat zingt "geef ze de ruimte"
Een lied dat dartelt in de zon
Over dichtbijzijnde polders
Een liedje zomaar andersom
Over een stad die autovrij was
Met een muziektent op de markt
En een levensgrote speeltuin
Over de vogels in 't park

refr.:
Diediediediediedaidaidam
Diediediediediediedaidam
Diediediediediedaidaidam
Diediediediediediedaidam

Stel je voor, je kon er spelen
Op de straten, op het plein
Ongestoord kon je er hinkelen
De stad zou helemaal van jou zijn
Ergens hoor je kind'ren tellen
Je telt mee "acht, negen, tien"
En je hoort na al die jaren
"Wie niet weg is is gezien"

Dit is een lied alleen voor kind'ren
In een land van koning welvaart
Morgen zullen ze niet meer spelen
Een stadsvogel vrij verklaard
Een lied voor kleine zielige vogels
Die als kind'ren zijn vermomd
Wier vleugels men heeft kortgeknipt
Hun gezang is haast verstomd