Where do the Children play

Vervolg: Welke wereld laten wij na voor onze kinderen?

“Where do the Children play” is een song uit 1970 van Cat Stevens. 

https://www.youtube.com/watch?v=nBCJhNiKhFE

Dit liedje klinkt weliswaar heel vrolijk en speels, maar het is allesbehalve een vrolijke song. Het is een bittere aanklacht tegen de ongebreidelde zucht naar “meer” van de mens, van onze moderne samenleving. Zoals trouwens ook wel blijkt uit de bijhorende videoclip.

Cat Stevens zong over het algemeen heel poëtische, ietwat dromerige liedjes, indertijd. (In de tijd vooraleer hij “Yusuf Islam” geworden is bij zijn bekering tot de Islam.) Maar deze song is bikkelhard, deze song klinkt “boos”.

Hij verhaalt hoe wij mensen altijd maar streven naar “meer”, naar “hoger”, naar “beter”. We lijken nooit “genoeg” te hebben, we lijken nooit “tevreden” te zijn:

“Well, you've cracked the sky
Scrapers fill the air
But will you keep on building higher
'Til there's no more room up there?”

En de vraag die onvermijdelijk moet gesteld worden, is: “Welke wereld zullen wij nalaten voor onze kinderen?” We zijn zo hard bezig om de wereld vol te bouwen en te belasten met onze wildgroei dat we vergeten om nog wat plaats over te houden waar onze kinderen kunnen spelen.

Als je bedenkt dat de song al dateert uit 1970, zou je Cat Stevens zelfs “profetisch” kunnen noemen. In 1970 was er nog geen sprake van de klimaatverandering, van de mateloze exploitatie van de bodemrijkdommen, van de verwoesting van het Amazonewoud, van de vervuiling van onze polen, van de plastiek-pollutie van onze oceanen, of van de betonnering van onze omgeving, maar toch is het dat waarover Cat Stevens zingt. Dat, en de dreiging van “big brother” die ons leven (en onze dood) wil sturen:

“Will you make us laugh?
Will you make us cry?
Will you tell us when to live?
Will you tell us when to die?”

Ironisch genoeg werd het liedje enkele jaren geleden (in 2008) nog gebruikt in een reclamespot voor een elektriciteitsleverancier/producent (met name Electrabel), terwijl de song nét die gulzige exploitatie van de bodemrijkdommen veroordeelt. 

Well, I think it's fine
Building jumbo planes
Or taking a ride on a cosmic train
Switch on summer from a slot machine
Yes, get what you want to if you want
'Cause you can get anything

I know we've come a long way
We're changing day to day
But tell me, where do the children play?

Well, you roll on roads
Over fresh green grass
For your lorry loads
Pumping petrol gas
And you make them long
And you make them tough
But they just go on and on
And it seems that you can't get off

Oh, I know we've come a long way
We're changing day to day
But tell me, where do the children play?

Well, you've cracked the sky
Scrapers fill the air
But will you keep on building higher
'Til there's no more room up there?
Will you make us laugh?
Will you make us cry?
Will you tell us when to live?
Will you tell us when to die?

I know we've come a long way
We're changing day to day
But tell me, where do the children play?