Greenwood

Omdat ik fan ben van Peter, Paul & Mary én omdat zij een belangrijk verhaal te vertellen hebben, heb ik een reeks songs van hen geselecteerd voor de eerstvolgende blog-stukjes.

Het eerste is “Greenwood”, een heel bittere en boze song uit 1986:

https://www.youtube.com/watch?v=ukI_FSy4uYk

Het gaat, zoals in veel protestsongs, over de destructieve neigingen van de mens: onze “drang” om te vernietigen en om te moorden. Peter, Paul & Mary klinken in deze song niet erg optimistisch:

“I always thought that we could end the killing
But now I live in fear that I was wrong

The killer and the cynic waltz together.”

Het is ook een waarschuwing dat we onze destructieve manier van leven dringend moeten omgooien als we nog een toekomst willen voor de mensheid, voor ons nageslacht. Want als we blijven vernietigen, dan komt er geen nageslacht meer:

“If we don't stop there'll come a time when women
With barren wombs will bitterly rejoice
With breasts that dry and never fill with promise.”

Maar de song is niet enkel een bittere aanklacht, het is ook een oproep: een oproep aan ons allemaal om te stoppen met de vernietiging van elkaar en van onze wereld:

“There's no way I can say the words more plainly
There's no one left to point at anymore
It's you and me and we must make the choice now
And not destroy the life we're living for.”

De song was bijzonder actueel in de jaren tachtig, maar is het misschien nog meer in deze donkere tijden. Niet alleen zijn we hard bezig om de Aarde te vernietigen, de bossen in de eerste plaats, bovendien is het mensdom vervallen in zinloos geweld en wreedheid. Zelf kunnen we misschien niet zo veel ondernemen, want de machtigen der aarde beslissen eigenhandig in hun machtswellust en grootheidswaanzin, maar we kunnen wel allemaal samen de boodschap blijven herhalen. Iemand moet toch de kaars laten branden die misschien een beetje verlichting kan brengen in deze duistere tijden, en de weg wijzen naar een betere toekomst.

“Will no one light the candle in the darkness
Will no one be my guide, not let me fall.”

 

I've seen a thousand people kneel in silence
And I've seen them face the rifles with their songs
I always thought that we could end the killing
But now I live in fear that I was wrong

The killer and the cynic waltz together
Their eyes are turned into their skulls
They do not feel the bullets in the bodies
They do not hear the dolphins or the gulls

If we do these things in the greenwood
What will happen in the dry?

If we don't stop there'll come a time when women
With barren wombs will bitterly rejoice
With breasts that dry and never fill with promise
Gladly they'll not suckle one more life

Is this then the whimper and the ending?
The impotence of people raised on fear
A fear that blinds the sense of common oneness
Common love and life or death are here

If we do these things in the greenwood
What will happen in the dry?

Will no one light the candle in the darkness
Will no one be my guide, not let me fall
I've lost the sense that tells me where the path is
I feel the chill of winter in my soul

There's no way I can say the words more plainly
There's no one left to point at anymore
It's you and me and we must make the choice now
And not destroy the life we're living for

If we do these things in the greenwood
What will happen in the dry?
If we do these things in the greenwood
What will happen in the dry?