Peace will come
Vervolg: “Vrede op Aarde”
“Peace will come” is een fel protestliedje uit 1970 van Melanie.
https://www.youtube.com/watch?v=0b9W_z7Rm9E
Deze song is in alle opzichten typisch voor de hippie-periode, de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Het was de tijd waarin vooral de jeugd overtuigd was dat het voor de mensheid mogelijk was om in vrede te leven, in harmonie. Het was de tijd van de “flowerpower”, van de afkeer van het bourgeois-materialisme, van het afwijzen van het kapitalistisch streven naar bezit en eigendommen. Het was een tijd vol optimisme, en hoop op een mooie en betere wereld waarin verdraagzaamheid en harmonie een hoofdrol zouden spelen.
Melanie was een exponent van die tijdsgeest. Zij schreef en zong liedjes die hoop uitdrukten, die een weergave waren van haar geloof in de mens. Zoals het overbekende “Beautiful People”. En ook dit: “Peace will come”:
“There's a chance peace will come in your life”
Daar waar John Lennon nog wanhopig smeekte om de vrede toch een kans te geven (“Give Peace a Chance”), leek Melanie al wat hoopvoller…
Hoe naïef waren de jongeren toen. We zijn nu zowat vijftig à zestig jaar later, en die “vrede” waar Melanie het over heeft, is verder weg dan ooit. De mens is er niet in geslaagd harmonie en vrede te vinden. Wel integendeel: er lijkt alsmaar minder plaats te zijn voor “vrede” in de moderne wereld. In Oekraïne, in het Midden-Oosten, in Afrika, in Zuid-Amerika, in Azië, overal is er oorlog of een burgeroorlog, of worden volkeren uitgemoord. En waar er geen oorlog is, is er corruptie en machtsmisbruik. Overal zijn louche figuren aan de macht, of dat proberen ze in elk geval. Mannen die leven van de leugen en die verdeeldheid preken. De gedroomde “harmonie” is ver te zoeken. De oude droom van “liefde en vrede” is al lang aan diggelen geslagen door de hebzucht en machtswellust van onze leiders. Of ook van onszelf, als we eerlijk zijn.
De actualiteit is allesbehalve bemoedigend, zeker niet nu er ook in het Midden-Oosten een vreselijke en wrede oorlog woedt. Maar laat ons niet al te pessimistisch zijn. Alles is nog niet verloren. Misschien komt het wel nog goed, allemaal. Misschien komt die “vrede” er wel nog, ooit. Als we er maar hard genoeg in blijven geloven, als we er maar van blijven dromen.
En daarom wil ik Melanie nog eens horen zingen dat de vrede écht wel zal komen.
For sometimes when I am feeling as big as the land
With the velvet hill in the small of my back
And my hands are playing the sand
And my feet are swimming in all of the waters
All of the rivers are givers to the ocean
According to plan, according to man
Well sometimes when I am feeling so grand
And I become the world
And the world becomes a man
And my song becomes a part of the river
I cry out to keep me just the way I am
According to plan
According to man, according to plan
According to man, according to plan
For sometimes when we have reached the end
With the velvet hill in the small of my backs
And our hands are clutching the sand
Will our blood become a part of the river
All of the rivers are givers to the ocean
According to plan, according to man
There's a chance peace will come
In your life please buy one.
Reacties
Een reactie posten