Queen Nikkolah

Ik heb een gruwelijke hekel aan mensen die anderen de les willen spellen en luidruchtig met het vingertje gaan wijzen, maar die niet eens deftig kunnen schrijven of praten. Als je niet intelligent genoeg bent om een correcte taal te gebruiken, waar haal je dan de pretentie vandaan om de wereld te vertellen hoe het volgens jou anders zou moeten? Die aversie heb ik voor de “Black lives matter”-beweging, want “black lives” bestaan niet eens: het zijn “black lifes”. En die aversie heb ik ook voor de “Woke”-beweging, want “woke” is niet eens een bestaand woord. “Woke” is een werkwoord, de verleden tijd van “wake”: “This morning I woke up.” Maar dat belet de “woke”-aanhangers niet om ons terecht te wijzen.

Oorspronkelijk betekende “woke” dus eigenlijk: “wakker zijn”, alert voor de problemen in de wereld. Waakzaam voor wat er fout liep. Zoals discriminatie, racisme, maar ook milieuvervuiling en de klimaatproblematiek. (De correcte Engelse term zou dus “awake” moeten zijn, in plaats van “woke”. Ik zou zo denken dat wie streeft naar politieke correctheid, ook belang zou hechten aan grammaticale correctheid…) Maar gaandeweg is “woke” verworden tot een enggeestige verbodscultuur waarbij zowat alles “verkeerd” is. Vooral humor lijkt het daarbij te moeten ontgelden; je mag geen grapjes meer maken over joden of over moslims, je mag iemand niet meer “zwart” noemen of een “indiaan”, je mag de draak niet meer steken met homo’s (die je overigens niet meer zo mag noemen, want nu moet je het hebben over “leden van de LGBTQ+ gemeenschap”). Je bent verwerpelijk als je een “cis-man” bent, en al helemaal als je bovendien blank bent. Kortom: iedereen is fout bezig in de huidige “woke”-tirannie. Het moderne “woke” is een vorm van absurd politiek-correct denken, het zet aan tot zelfcensuur en een soort “cancelcultuur”: niets mag nog, en al onze eeuwenoude tradities moeten opeens op de schop.

Eén van de eerste “slachtoffers” van “woke” was de gezel van Sinterklaas: “Zwarte Piet”. Die was des duivels en zowat de ergst denkbare misdaad tegen “woke”, hét voorbeeld van discriminatie en vernedering. Hoewel geen enkel zinnig mens ooit in “Zwarte Piet” een beledigende of vernederende insinuatie had gezien of aangevoeld. Laat staan zo bedoeld. Alleen mensen met een zieke geest lijken daar iets negatiefs en verwerpelijks in te zien.

En meer recent is ook Sinterklaas zelf het slachtoffer van de “Woke”-gemeenschap. Want Sinterklaas is een blanke oude man, en dus een gevaarlijke uiting van “stereotypering”: “… Alsof alleen blanke oude mannen goedgeefs kunnen zijn!” En dus moest er een “woke”-versie komen van Sinterklaas. Dat is “Queen Nikkolah” geworden: een zwarte, vrouwelijke sint. In Gent hadden ze op 6 december daarom een “alternatief evenement” gepland, in plaats van de klassieke sinterklaas-ontvangst”: “Het was de bedoeling om het traditionele sinterklaasfeest anders in te vullen, met andere raciale en gendergrenzen. Het opzet was om anders naar de traditie te kijken, met de insteek dat ook tradities evolueren.” Om de ene of andere reden leek de woke-gemeenschap er behoefte aan te hebben om ook onze aloude traditie van het sinterklaasfeest te vervangen door een “woke”-versie. De bedoeling was trouwens om meteen ook “oude, traditionele sinterklaasboeken in te wisselen voor moderne boeken zonder stereotiepe afbeeldingen.”

“Queen Nikkolah”! Dat slaat niet eens ergens op: Sinterklaas is tenminste gebaseerd op een bestaande historische figuur, bisschop Nicolaas van Myra, maar “Queen Nikkolah” is puur een verzinsel.

Nee, ik ben niet tegen het principe om “waakzaam” te zijn, “awake”. Er loopt veel mis in deze wereld, en het is goed om dat niet zomaar te laten gebeuren. Maar kunnen we misschien toch bij de essentie blijven en niet wegzinken in belachelijke enggeestige kritiek op alles wat “traditie” is of op alles wat grappig bedoeld is? “Woke” zou heel wat geloofwaardiger overkomen als ze zich zouden richten op de échte problemen, zoals bijvoorbeeld de achteruitstelling van allochtonen bij de zoektocht naar werk of naar een huis. Het idee dat het speelgoed gebracht wordt door een oude Griekse bisschop is heus niet iets om “wakker” van te liggen, lijkt mij.