Beschaafde Tango

“Beschaafde Tango” is een provocerend lied uit 1977 van een wild om zich heen stampende Robert Long.

https://www.youtube.com/watch?v=VF84X2h_w9M

Het is een sarcastische parodie op onze beleefde omgangsvormen. Robert Long amuseert zich duidelijk kostelijk met het verzinnen van de meest fantasierijke scheldwoorden als reactie op het onbeschoft gedrag van de medemens.

Het is, vind ik, een bijzonder grappig lied, maar ik vermoed dat het toch bloedernstig bedoeld is. Eigenlijk bevat de tekst twee verschillende, maar toch gelijkaardige, boodschappen.

De ene boodschap is dat we allemaal, of toch velen onder ons, onder het laagje vernis van de beschaving toch nog altijd Neanderthalers zijn die vechten voor het eigen brokje vlees. We aarzelen niet om een ander voorbij te steken of achteruit te duwen als het erop aan komt ons eigen stukje veilig te stellen. We gedragen ons “beschaafd” tot puntje bij paaltje komt, want dan is het altijd “eigen ik eerst”.

“Dan komt de bus in het vizier
En jij als laatste wil dan net naar binnen gaan
De bus puilt uit maar ‘t kan nog net
Je denkt wel dat je het nog redt
Dan komt een dame in korset
Die voorkruipt en jou buiten zet.”

De andere boodschap is dat we allemaal maar met een dun laagje vernis bedekt zijn. Als onze frustraties en ongenoegens naar boven komen, dan schilfert onze beschaving af en inwendig (meestal toch, als we ons kunnen bedwingen tenminste) blijft er van onze beschaafde omgangstaal weinig over en komen de grofste scheldwoorden en beledigingen naar boven.

‘Dan zou je toch wel even graag heel beschaafd willen zeggen, oehoe:
"Hé, vuile klootzak, parasiet, krijg toch de pleuris stuk verdriet
En ook de tyfus, kale neet, hé kankerlijer lik me reet
Langharig tuig, stuk onbenul, syfilislijder, hondenlul!"’

Bij ons in de moderne en “beschaafde” wereld is het heel belangrijk om beleefd te zijn en attent. Dat wordt ons van kleins af aan geleerd en opgedrongen. En we houden ons daar ook meestal aan: het laagje vernis houdt meestal goed stand. Maar het blijft een dunne laag, en er is heel weinig voor nodig om naar boven te brengen wat onder het vernis verborgen zit. De truc is om ervoor te zorgen dat de vulkaan niet uitbarst.

Helaas lijken meer en meer jongeren alle vormen van beschaving al te dikwijls van zich af te schudden. Ze gaan dan wild tekeer tegen politie of tegen hulpdiensten, of ze gedragen zich als hooligans op en naast een voetbalveld. Robert Long heeft het goed gezien: er blijft soms maar weinig van onze goedbedoelde opvoeding over. Niet alleen bij jonge mensen, trouwens. 

Kent u dat u koopt gehaast iets bij de supermarkt
't Is niet zo druk dus een caissière zit al klaar
Maar bij de kassa staat een heer
En die legt zoveel pakjes neer
Dat het wel lijkt alsof ie inslaat voor een jaar
En net als alles is geteld
Is er gebrek aan wisselgeld
Dus de caissière weggesneld
En jij kunt wachten tot je smelt
Dan zou je toch wel even graag heel beschaafd willen zeggen, oehoe:
"Hé hoerenjager donder op met je verlopen pooierskop
Met je pokdalige gezicht, bezopen patser, vieze nicht
Kinderverkrachter, infantiele, impotente ouwe piemel!"
Kent u dat je staat te wachten op het stadsvervoer
Er staat een rij maar jij sluit netjes achteraan
En na een lang en koud kwartier
Dan komt de bus in het vizier
En jij als laatste wil dan net naar binnen gaan
De bus puilt uit maar ‘t kan nog net
Je denkt wel dat je het nog redt
Dan komt een dame in korset
Die voorkruipt en jou buiten zet
Dan zou je toch wel even graag heel beschaafd willen zeggen, oehoe: "Verrotte, gore ouwe snol, jij uitgescheten koude drol
Je bent een vieze loopse hond, je kop is net een blote kont
Verlepte sloerie, lijpe trut, portiekhoer, slet, spinaziekut!"
Kent u dat mevrouw, meneer, u koopt een nieuwe fiets
Want autorijden in het weekend wordt te duur
't Is een gezond en wijs besluit
Dus zondag 's ochtends rijdt u uit
Om te genieten van de zon en de natuur
Dat is in jaren niet gebeurd
U ruikt hoe heerlijk alles geurt
Daar komt een brommer aangescheurd
Die jullie haast de weg afsleurt
Dan zou je toch wel even graag heel beschaafd willen zeggen, oehoe:
"Hé, vuile klootzak, parasiet, krijg toch de pleuris stuk verdriet
En ook de tyfus, kale neet, hé kankerlijer lik me reet
Langharig tuig, stuk onbenul, syfilislijder, hondenlul!"