Tower of Song

Tower of Song” is een heerlijk lied uit 1988 van de Canadese dichter-zanger Leonard Cohen.

https://www.youtube.com/watch?v=nceRfJJZcP4

In het lied beschrijft Cohen zijn ervaringen als een liedjesschrijver. Hij zegt dat zijn vrienden zijn verdwenen, dat zijn haar grijs is geworden en dat hij overal pijn heeft.

“Well, my friends are gone and my hair is grey
I ache in the places where I used to play.”

Dit kan worden geïnterpreteerd als een reflectie op het ouder worden en op de veranderingen in zijn leven. De Tower of Song symboliseert de innerlijke wereld van een artiest, waarin hij vastzit. Het is een plek waar hij zijn liedjes creëert, maar ook worstelt met eenzaamheid en twijfels.

“I said to Hank Williams, how lonely does it get?
Hank Williams hasn't answered yet.”

Het lied bevat ook een vleugje humor. Cohen zegt dat hij bij het raam staat waar het licht sterk is en dat ze hem niet door een vrouw laten vermoorden in de Tower of Song. Dit kan verwijzen naar de uitdagingen en obstakels die hij als artiest heeft moeten overwinnen. De laatste regels van het lied zijn ontroerend. Cohen zegt dat hij afscheid neemt van zijn geliefde en niet weet wanneer hij zal terugkeren. Hij zal echter nog steeds met haar praten vanuit een raam in de “Tower of Song”.

“Now I bid you farewell, I don't know when I'll be back
They're moving us tomorrow to that tower down the track
But you'll be hearing from me baby, long after I'm gone
I'll be speaking to you sweetly from a window in the Tower of Song.”

Dit suggereert dat zijn liedjes en creativiteit blijven voortleven, zelfs nadat hij fysiek is vertrokken.

“Tower of Song” is een introspectief en poëtisch nummer dat de complexiteit van het kunstenaarschap verkent en de eeuwige zoektocht naar betekenis en verbinding. Het is een eerbetoon aan de kracht van muziek en creativiteit, zelfs in de eenzaamheid van de toren waar liedjes worden geboren.

Zoals ik eerder al een paar keer vermeld heb: ik ben een grote fan van Leonard Cohen. Ik ben fan van zijn muziek en ik ben fan van zijn poëtische teksten. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik de betekenis van zijn songs zelden écht kan doorgronden: het is pure poëzie voor mij, zonder diepere betekenis. En Leonard Cohen zelf geeft mij daarin een beetje gelijk bij deze live-uitvoering van “Tower of Song”, waarbij hij zich ontzettend lijkt te amuseren. Je moet vooral naar het einde blijven luisteren, wanneer Cohen de draak steekt met zichzelf en met zijn lied. Hij zegt: “Dat is de diepere betekenis van alles: ‘Doo dum dum dum die doo dum dum’”…

En misschien is dat nog de belangrijkste boodschap van de song: we moeten niet altijd proberen om alles rationeel te verklaren, ons leven is vervuld van mysteries en gebeurtenissen die we niet begrijpen, en dat is okee. Het leven zelf is immers een groot mysterie, een wonder. We kunnen het misschien best gewoon “beleven” zonder ons voortdurend vragen te stellen naar het hoe en waarom, zonder fanatiek bezig te zijn om alles te verklaren en te ontrafelen.

Well, my friends are gone and my hair is grey
I ache in the places where I used to play
And I'm crazy for love but I'm not coming on
I'm just paying my rent every day in the Tower of Song

I said to Hank Williams, how lonely does it get?
Hank Williams hasn't answered yet
But I hear him coughing all night long
Oh, a hundred floors above me in the Tower of Song

I was born like this, I had no choice
I was born with the gift of a golden voice
And twenty-seven angels from the Great Beyond
They tied me to this table right here in the Tower of Song

So you can stick your little pins in that voodoo doll
I'm very sorry, baby, doesn't look like me at all
I'm standing by the window where the light is strong
Ah, they don't let a woman kill you, not in the Tower of Song

Now, you can say that I've grown bitter but of this you may be sure
The rich have got their channels in the bedrooms of the poor
And there's a mighty judgment coming, but I may be wrong
You see, you hear these funny voices in the Tower of Song

I see you standing on the other side
I don't know how the river got so wide
I loved you baby, way back when
And all the bridges are burning that we might have crossed
But I feel so close to everything that we lost
We'll never, we'll never have to lose it again

Now I bid you farewell, I don't know when I'll be back
They're moving us tomorrow to that tower down the track
But you'll be hearing from me baby, long after I'm gone
I'll be speaking to you sweetly from a window in the Tower of Song

Yeah, my friends are gone and my hair is gray
I ache in the places where I used to play
And I'm crazy for love but I'm not coming on
I'm just paying my rent every day in the Tower of Song

Reacties

Populaire posts van deze blog

Welcome Home

School

Diagnose