Brothers in Arms

“Brothers in Arms” is een song uit 1985 van de Britse popgroep “Dire Straits”.

https://www.youtube.com/watch?v=jhdFe3evXpk

Het is een anti-oorlogslied, meer specifiek tegen de absurde Falklandoorlog die Groot-Brittannië en Argentinië in 1982 uitgevochten hebben. De Falklandeilanden, of de “Malvinas” is een onooglijke eilandengroep, ongeveer zo groot als Vlaanderen en met amper 3000 inwoners, die vreemd genoeg onder Brits bestuur valt, wellicht nog een overblijfsel uit de glorierijke koloniale tijden. De eilanden liggen vlak bij Argentinië, en Argentinië had de eilanden in 1982 willen annexeren, maar het trotse Groot-Brittannië wilde dat niet laten gebeuren en de Britse regering heeft er een omvangrijke militaire missie op af gestuurd om de eilanden te “heroveren”. De oorlog heeft aan 649 Argentijnen en 258 Britten het leven gekost. De titel van de song verwijst naar de terminologie die de vader van zanger Mark Knopfler gebruikte voor zowel de Argentijnse als de Britse soldaten: de beide groepen soldaten waren “Brothers in Arms” in een zinloze oorlog die er enkel gekomen is omwille van de politieke spelletjes van de toenmalige Argentijnse dictator Galtieri en de Britse premier Margaret Thatcher.

Het nummer wordt verteld vanuit het perspectief van een stervende soldaat op het slagveld. Hij heeft het met zijn kameraden over de zinloosheid van oorlog voeren. Het beschrijft de eenzaamheid en de angst die soldaten ervaren tijdens zo’n oorlog.

“I've witnessed your suffering
As the battle raged high
And though they did hurt me so bad
In the fear and alarm
You did not desert me.”

Na minder dan drie maanden was het voorbij, maar het is al bij al toch een bloedige oorlog geworden, hoe kort hij ook geduurd heeft. Er zijn onredelijk veel slachtoffers gevallen in een confrontatie die er nooit had mogen komen.

“Through these fields of destruction
Baptisms of fire
I've witnessed your suffering
As the battle raged high.”

Dat deze oorlog, en alle andere, totaal zinloos en belachelijk was, verwoordt Mark Knopfler heel treffend:

“But it's written in the starlight
And every line in your palm
We're fools to make war
On our brothers in arms.”

We zijn ondertussen bijna veertig jaar nadat deze song is uitgebracht, en je zou denken dat de mens ondertussen al wat wijzer geworden is. Maar helaas, het tegengestelde lijkt waar te zijn: er zijn dezer dagen meer bloedige en zinloze oorlogen dan ooit. En, net als toen bij de Falklandoorlog, enkel en alleen omwille van de ijdelheid en politieke honger van enkele individuen die niet aarzelen duizenden op te offeren voor hun eigen glorie.

These mist covered mountains
Are a home now for me
But my home is the lowlands
And always will be
Someday you'll return to
Your valleys and your farms
And you'll no longer burn to be
Brothers in arms

Through these fields of destruction
Baptisms of fire
I've witnessed your suffering
As the battle raged high
And though they did hurt me so bad
In the fear and alarm
You did not desert me
My brothers in arms

There's so many different worlds
So many different suns
And we have just one world
But we live in different ones

Now the sun's gone to hell and
The moon's riding high
Let me bid you farewell
Every man has to die
But it's written in the starlight
And every line in your palm
We're fools to make war
On our brothers in arms