Now that the Buffalo's gone

Now that the Buffalo’s gone” is een bittere en boze protestsong uit 1964, zoals Buffy Sainte-Marie er meerdere heeft geschreven en gezongen. Het lied is een poëtische compositie die de aandacht vestigt op de tragische teloorgang van de Amerikaanse bizon, en de impact daarvan op de inheemse bevolking van Noord-Amerika.

https://www.youtube.com/watch?v=maAfW-87tas

Het is opnieuw een felle aanklacht tegen de manier waarop de blanke overheerser de Native Americans behandelt: de (heilige) gronden van de Indianen worden onrechtmatig en willekeurig ingepalmd, zodat bijvoorbeeld ook de buffalo-kuddes uitgedund en uitgeroeid worden. De Indianen leven al eeuwenlang in perfecte harmonie met die kuddes, en als die nu ook verdwijnen, verliezen zij opnieuw een noodzakelijke pijler in hun bestaan.

“The government now wants the Iroquois land
That of the Seneca and the Cheyenne
It's here and it's now, you must help us dear man
Now that the buffalo’s gone”

Net als in haar andere protestsongs, klaagt Buffy Sainte-Marie ook in deze song het onrecht aan dat de Native Americans aangedaan werd (en nog altijd aangedaan wordt). Ze herinnert aan het verre verleden toen de Indianen nog een trots en groots volk waren. En ze herinnert ook in deze song aan de vele keren dat ze door de blanke overheerser bedrogen en oneerlijk behandeld werden.

“Can you remember the times
That you have held your head high?
And told all your friends of your Indian claim
Proud good lady and proud good man”

De titel van het nummer verwijst naar het bijna uitsterven van de Amerikaanse bizon en dient als metafoor voor de culturele genocide die de Europeanen hebben aangericht. Het lied is een klaagzang die gaat over de voortdurende inbeslagname van Indiase gronden. Het lied beschrijft aanhoudende pogingen van de overheid om land te ontnemen van de Indianenstammen, waarbij elke keer opnieuw gesloten verdragen door de blanken verbroken werden om nieuwe projecten uit te voeren.

Dat was het verleden… Maar helaas is het heden niet veel beter. Ook nu nog worden verdragen gesloten die naderhand toch weer niet nageleefd worden als daar voor de blanken profijt uit te halen is. En nog altijd wordt het land van de Indianen zomaar afgepakt als daar iets te rapen valt.

“Has a change come about my dear man
Or are you still taking our lands?
A treaty forever your senators sign
They do dear lady, they do dear man
And the treaty's being broken again and again”

In het lied contrasteert Buffy Sainte-Marie de behandeling van de Noord-Amerikaanse Indianen met het naoorlogse Duitsland, waar de mensen, ondanks de nederlaag, hun land en hun waardigheid wél mochten behouden.

“When a war between nations is lost
The loser we know pays the cost
But even when Germany fell to your hands
Consider dear lady, consider dear man
You left them their pride and you left them their land”

When the Buffalo’s gone” is een krachtig lied dat ons eraan herinnert om zorgvuldig om te gaan met onze omgeving en de gevolgen van menselijke activiteiten op de natuur te overdenken. Het is een eerbetoon aan de verbondenheid tussen mens en natuur, en een oproep tot respect voor de aarde en haar bewoners. Maar het is vooral een felle aanklacht tegen de hypocrisie en valsheid van de blanke overheersers in Noord-Amerika, die keer op keer verdragen sluiten met de Native Americans om gunsten af te dwingen, maar even zo vele keren die verdragen daarna met de voeten treden om nóg meer te bekomen.

Ze klinkt heel dikwijls erg bitter, Buffy Sainte-Marie. Maar geef haar eens ongelijk? Geen enkel volk is ooit op die manier behandeld geweest. Bedrogen, belogen, bestolen, vernederd, verdrukt. Keer op keer opnieuw. Geen enkel volk, behalve misschien de Palestijnen in het Midden-Oosten. Geef hen dan eens ongelijk als ze verbitterd zijn…

 

Can you remember the times
That you have held your head high?
And told all your friends of your Indian claim
Proud good lady and proud good man
Some great-great-grandfather from Indian blood sprang
And you feel in your heart for these ones
Oh, it's written in books and in songs
That we've been mistreated and wronged
Well over and over, I hear those same words
From you good lady and you good man
Well, listen to me if you care where we stand
And you feel you're a part of these ones
When a war between nations is lost
The loser we know pays the cost
But even when Germany fell to your hands
Consider dear lady, consider dear man
You left them their pride and you left them their land
And what have you done to these ones?
Has a change come about my dear man
Or are you still taking our lands?
A treaty forever your senators sign
They do dear lady, they do dear man
And the treaty's being broken again and again
And what will you do for these ones?

Oh, it's all in the past you can say
But it's still going on here today
The government now wants the Iroquois land
That of the Seneca and the Cheyenne
It's here and it's now, you must help us dear man
Now that the buffalo's gone

Reacties

Populaire posts van deze blog

A whiter Shade of Pale

Naïve

To Daddy