The Road ahead

“The Road ahead” is een song uit 1999 van de Nederlandse groep “City to City”. De song was niet alleen een hit, het bleek ook een inspiratiebron voor veel mensen die op dat moment in een crisis verkeerden of zich op een kruispunt in hun leven bevonden.

https://www.youtube.com/watch?v=MMZ9sNbwwv4

De song gaat over de onzekerheid van de toekomst en benadrukt dat er geen garanties zijn en geen definitieve antwoorden in het leven.

“The road ahead never answers any questions
And nothing is sure along the way, not even tomorrow
With miles of the unknown ahead of you.”

Het liedje benadrukt de onvoorspelbaarheid van wat voor ons ligt, en de noodzaak om open te staan voor de vele mogelijkheden die het leven biedt. 

“The road ahead is empty
It's paved, with miles of the unknown
Whatever seems to be your destination
Take life the way it comes, take life the way it is.”

Onzekerheid over de toekomst is iets wat velen van ons dikwijls bezwaart. We liggen er af en toe wakker van, we piekeren erover. Het valt soms ook niet mee als je niet weet wat morgen zal brengen, als je niet weet wat je te wachten staat. En al helemaal niet als die toekomst somber gekleurd is: als je niet eens weet of je “morgen” nog een dak boven je hoofd zal hebben, of je iets te eten zal hebben, of je nog gezond en wel zal zijn. Voor mensen die in erg moeilijke omstandigheden leven, in armoede of in ziekte of in oorlog, is de toekomst sowieso altijd onzeker, en dan is het normaal dat je piekert. Maar de meesten van ons, zeker in onze welvaartmaatschappij, hebben eigenlijk geen zorgen omtrent de toekomst. Behalve dan kleine materiële zorgen of zorgen om futiliteiten.

En toch zitten of liggen we dikwijls te piekeren. Terwijl dat totaal geen zin heeft: je kan de toekomst toch niet veranderen. Dat lijkt zo’n beetje de boodschap te zijn van deze song: “Stop met piekeren, want dat heeft geen enkele zin: je kan de toekomst niet veranderen.” We moeten leren accepteren dat het leven gewoon op ons af komt en dat het nutteloos is om je zorgen te maken over “morgen”. We moeten het leven nemen zoals het op ons af komt, en daar dan het beste van maken.

 

The road ahead is empty
It's paved, with miles of the unknown
Whatever seems to be your destination
Take life the way it comes, take life the way it is

Horizon in the distance
So close, and yet so far away
You shouldn't be surprised when on arrival
The dream has flown away
And fear is not here to stay

The road ahead never gives away a promise
The road ahead is a highway or a dead-end street
A dead-end street

Raindrops on your windscreen
They fall from heaven or from hell
You drive into the light or into darkness
Incertainty as your guide

The road ahead never gives away a promise
The road ahead is a highway or a dead-end street
The road ahead never answers any questions
And nothing is sure along the way, not even tomorrow
With miles of the unknown ahead of you

The road ahead is empty
It's paved, with miles of the unknown
Whatever seems to be your destination
Take life the way it comes, take life the way it is