Zoek de Verschillen

Velen zullen het misschien niet graag horen, maar Bibi Netanyahu begint meer en meer op Vladimir Poetin te lijken, en Israël meer en meer op Rusland.

Net als in Rusland mag ook in Israël de oorlog in de Gazastrook geen “oorlog” genoemd worden: het gaat volgens de Israëlische regering om een grote “militaire operatie”, wat exact dezelfde terminologie is als deze die Rusland voor de oorlog in Oekraïne gebruikt. Het is typisch voor dat soort agressievelingen dat ze hun agressie proberen te minimaliseren en in elk geval in eigen land willen vergoelijken. Alsof een andere benaming het grote aantal slachtoffers minder gruwelijk zou maken.

En net zoals Rusland tegen alle internationale wetten in grote delen van Oekraïne bezet houdt, bezet Israël onwettig grote stukken van de Palestijnse gebieden en probeert er met harde hand zijn eigen wil en cultuur op te dringen.

En net als in Rusland wordt ook in Israël de pers aan banden gelegd: Bibi Netanyahu wil de Arabische nieuwszender Al Jazeera verbieden om nog in Israël actief te zijn omdat de zender de “Israëlische veiligheid schaadt”. Dat is exact dezelfde houding als die van Rusland tegenover (buitenlandse) onafhankelijke nieuwszenders: ook in Rusland is elke vorm van vrije berichtgeving verboden, en al zeker als die berichtgeving kritisch durft te zijn voor het regime.

En net als in Rusland doodt Israël zonder enig onderscheid ook onschuldige burgers. Zelfs hulpverleners of voedselkonvooien zijn niet veilig voor de Israëlische bombardementen: “Bij de luchtaanval werden twee gepantserde voertuigen van ngo-medewerkers geraakt. Het zou gaan om vrijwilligers van de internationale voedselhulporganisatie World Central Kitchen. Die levert maaltijden aan slachtoffers van natuurrampen en humanitaire crisissen.” En de sukkelaars die bij elkaar hopen op zoek naar voedsel of water, worden even ongenadig beschoten of gebombardeerd.

En net als Rusland deinst Israël er niet voor terug om burgerlijke doelwitten aan te vallen in het buitenland: zelfs een diplomatiek onschendbare Iraanse ambassade in Syrië bleek niet veilig voor de Israëlische bombardementen: “Israëlische raketten hebben een bijgebouw van de Iraanse ambassade in Damascus vernield. Daarbij zijn 11 mensen gedood.”

En net als Rusland trekt Israël zich geen barst aan van eventuele veroordelingen door de internationale gemeenschap. Zowel de VN-veiligheidsraad als het Internationaal Strafhof hebben Israël bij herhaling veroordeeld, en verplicht om te stoppen met het geweld en om hulp in Gaza toe te laten: “Het Internationaal Gerechtshof heeft Israël een aantal tijdelijke maatregelen opgelegd: Israël moet alle mogelijke maatregelen nemen om genocide te vermijden. Het moet er ook voor zorgen dat het Israëlische leger geen daden van genocide begaat. Tegelijk moet Israël ook het aanzetten tot genocide vermijden en bestraffen, en moet het land maatregelen nemen om de humanitaire situatie in Gaza te verbeteren.” De uitspraak van het Internationaal Gerechtshof is “juridisch bindend”, maar de Israëlische oorlogsmachine blijft gewoon verder draaien, en hulp komt er in Gaza nog altijd nauwelijks binnen.

Het enige verschil tussen Rusland en Israël is dat het Israëlische geweld door de Westerse landen getolereerd wordt terwijl het Russische geweld ten sterkste veroordeeld wordt. Meer zelfs: Israël wordt door het Westen nog altijd geholpen met wapenleveringen. Het is trouwens behoorlijk hypocriet van de Amerikanen om zich niet te verzetten tegen de “bindende” resolutie van de Veiligheidsraad die Israël verplicht tot een “Staakt het vuren” en het toelaten van humanitaire hulp, terwijl ze tegelijk de wapens blijven leveren aan Israël om die (verboden) oorlogsactiviteiten te kunnen verder zetten. En nóg hypocrieter is het om de Amerikaanse steun voor Oekraïne te blijven uitspreken maar tegelijk de militaire en materiële hulp aan Oekraïne te blokkeren.

Zolang de wereld twee maten en twee gewichten blijft hanteren in de houding tegenover geweld en agressie, zal niemand geneigd zijn om zich bij een veroordeling neer te leggen en blijft de gruwel gewoon duren.