I am a Rock
“I am a Rock” is een vrij bittere song uit 1966 van “Simon & Garfunkel”.
https://www.youtube.com/watch?v=JKlSVNxLB-A
De song gaat eigenlijk vooral over “eenzaamheid”, over “emotionele isolatie” en over zelfopgelegde afstandelijkheid in een poging om zich af te schermen voor pijn en verdriet. Het gaat over een eenzaam persoon die emotionele muren om zichzelf gebouwd heeft en weigert iemand dichtbij te laten komen. De zanger ziet zichzelf als een eiland, niet verbonden met de rest van de wereld. Het lied drukt de wens uit om zichzelf te beschermen tegen de pijn en de kwetsbaarheid die gepaard gaan met menselijke verbinding en liefde. De zin “I am a rock, I am an island” benadrukt het verlangen om zich af te sluiten en geen emotionele banden aan te gaan.
“I am a rock I am an island
I've built walls
A fortress deep and mighty
That none may penetrate.”
De verbittering klinkt ook heel erg door in de song: de zanger wil het voorbije verdriet verdringen en voor altijd achter zich laten. De “remedie” is om nooit meer liefde in zijn leven toe te laten.
“Well I've heard the word before
It's sleeping in my memory
I won't disturb the slumber of feelings that have died
If I never loved I never would have cried.”
De laatste regel van de song onthult dat de zanger wel degelijk geleden en gehuild heeft, hoewel hij dat voor zichzelf verbergt en beweert dat hij geen pijn voelt.
“I am a rock I am an island
And a rock feels no pain
And an island never cries.”
Dit is echt wel een heel bittere song van iemand die vreselijk teleurgesteld lijkt in het leven en in de liefde en zelfs in “vriendschap”. Het idee is om zich totaal af te sluiten en alle emoties buiten te sluiten. Dat is een voorspelbare en logische reactie als je pijn gehad hebt en gekwetst bent geweest. Maar het is natuurlijk geen gezonde reactie. Want wie zich hard en onbereikbaar opstelt en zich afsluit voor positieve ervaringen als liefde en vriendschap, zal inderdaad minder kans lopen om gekwetst te worden, maar zal ook ontzettend veel missen en tekort komen.
Ik heb het zelf al enkele keren meegemaakt dat een heel mooie en diepe vriendschap abrupt en onverwacht tot een einde is gekomen. Dat heeft mij elke keer bijzonder fel en hard gekwetst en het heeft een pijnlijke wonde nagelaten. Maar toch zou ik dat voor niets ter wereld willen gemist hebben, hoe hoog de prijs ook is die ik ervoor betaald heb. Ik blijf ervan overtuigd dat diepe vriendschap de mooiste schat is die je kan krijgen, en dat het iets is waar je intens dankbaar voor moet zijn. Zelfs al zou je achteraf ontgoocheld en gekwetst achter blijven.
A winter's day
In a deep and dark December
I am alone
Gazing from my window to the streets below
On a freshly fallen silent shroud of snow
I am a rock I am an island
I've built walls
A fortress deep and mighty
That none may penetrate
I have no need of friendship, friendship causes pain
It's laughter and it's loving I disdain
I am a rock I am an island
Don't talk of love
Well I've heard the word before
It's sleeping in my memory
I won't disturb the slumber of feelings that have died
If I never loved I never would have cried
I am a rock I am an island
I have my books
And my poetry to protect me
I am shielded in my armor
Hiding in my room safe within my womb
I touch no one and no one touches me
I am a rock I am an island
And a rock feels no pain
And an island never cries
Reacties
Een reactie posten