Naïve

“Naïve” is een heel mooie en inspirerende song uit 2006 van de Belgische zangeres Axelle Red.

https://www.youtube.com/watch?v=e8C2o_zNqao

De song “Naïve” is een lied over liefde en hoop. Het gaat over het omarmen van onze sterfelijkheid en het besef dat elke dag nieuwe kansen biedt om dingen anders te doen. In dit lied beschrijft Axelle Red hoe ze het leven door een “roze bril” ziet, ondanks de uitdagingen en moeilijkheden die ze tegenkomt. Ze wordt vaak als naïef bestempeld omdat ze blijft geloven in het goede en weigert voorzichtig te zijn. De song is een ode aan het optimisme en het vermogen om te blijven geloven, zelfs in moeilijke tijden.

Axelle Red heeft het over de zorgeloosheid die ze koestert:

“Prendre le temps, pa-da
Me faire des illusions, pa-da
Croire dans le bon, flâner dans les champs.”

En ze heeft het over haar geloof in een mooie wereld, ook al is dat misschien naïef:

“Ne pas juger vite, pa-da
Tresser des marguerites, pa-da
Refuser d'être sur le qui-vive
Appelle-moi naïve.”

Het optimisme en de naïviteit van Axelle Red zijn bewonderenswaardig en heel mooi, maar ik deel het toch niet echt. Met de beste wil van de wereld zie ik weinig tekenen rondom ons die ons ertoe aan moeten zetten om positief te zijn. Wel integendeel: de wereld rondom ziet er somber en grijs en onheilspellend uit. Zowel op grote schaal: in Oekraïne waar dag in dag uit dorpen en steden plat gebombardeerd worden, in Soedan waar een zinloze burgeroorlog miljoenen mensen in schrijnende hongersnood achterlaat, in het Midden-Oosten waar niets-ontziende meedogenloosheid duizenden slachtoffers maakt. Maar ook op kleine schaal, gewone mensen onder elkaar. Zoals bijvoorbeeld onlangs weer gebleken is toen een onschuldige jongen aan het station van Geraardsbergen door een gewelddadige bende jongeren in mekaar geslagen werd omdat hij geen “beschermingsgeld” wou betalen. Dat soort bruut en zinloos geweld lijkt de laatste tijd helaas alleen maar toe te nemen, en dat geeft echt geen reden tot optimisme omtrent de toekomst.

Jawel, er zijn ook positieve signalen: mensen met een goed hart die zich inzetten voor de minderbedeelden, liefdevolle mensen die voor zieken zorgen en voor zij die het moeilijk hebben. Maar weegt dat op tegen al het geweld rond ons?

Nee, zelf ben ik niet optimistisch gestemd, maar ik heb wel bewondering voor mensen zoals Axelle Red die zich niet laten meeslepen door de negativiteit: “Refuser d'être sur le qui-vive.” En misschien zou dit inderdaad een betere wereld worden als we allemaal wat meer “naïef” zouden zijn?

 

Quelqu'un me demande comment je conçois la vie
Surtout par ces temps-ci
Je lui réponds, je ne peux que la voir en rose
Quelqu'un me demande si je la perçois encore ainsi
Hors de mon paradis
Je lui dis, pour moi, la vie c'est de la prose

Prendre le temps, pa-da
Me faire des illusions, pa-da
Croire dans le bon, flâner dans les champs
Appelle-moi naïve
Ne pas juger vite, pa-da
Tresser des marguerites, pa-da
Refuser d'être sur le qui-vive
Appelle-moi naïve

Tu me regardes, t'approches de moi
Quand tu me prends dans tes bras
Ta voix, tes lèvres sur les miennes, tu oses
Je vois la vie en rose

Prendre le temps, pa-da
Suivre mon intuition, pa-da
Croire dans le bon, flâner dans les champs
Appelle-moi naïve
Ne pas juger vite, pa-da
Tresser des marguerites, pa-da
Refuser d'être sur le qui-vive
Appelle-moi naïve

Prendre le temps
(Quelqu'un me demande comment je conçois la vie)
Me faire des illusions
(Quelqu'un me demande et surtout par ces temps-ci)
Croire dans le bon (quelqu'un me demande)
Flâner dans les champs (si en rose je la vois, eh bien, oui)
Appelle-moi naïve (quelqu'un me demande après mon pays, "Utopie"

Ne pas juger vite
(Quelqu'un me demande si la prose me séduit)
Tresser des marguerites
(Quelqu'un me demande si je m'oppose par ceci)
Refuser d'être (je lui réponds)
Sur le qui-vive (je suis riche j'ai des perles, de pluie)
Appelle-moi naïve (et plus tard en rose je teindrai mes cheveux gris)
Appelle-moi naïve